صادرات گاز مصر به لبنان چه شد؟

دیپلماسی ایرانی: پس از وقفه ای یک ساله، امسال با تماس هایی که با سرکیس نعوم، روزنامه نگار مشهور لبنانی داشتیم مجددا توانستیم یادداشت های او را دریافت کنیم. به دلیل پاندمی کرونا، وی سال گذشته به ایالات متحده سفر نکرد و برای همین سلسله یادداشت هایش در دیدار از امریکا را نیز منتشر نکرد. او گفت بعد از بیست سال سفر مداوم به امریکا برای نخستین بار وقفه ای در این سفر ایجاد شد که مسببش کرونا بود. وی در پیامی که سال گذشته به سردبیر دیپلماسی ایرانی داد گفت که کرونا به قدری دست و پا گیر بود که حتی امکان سفرهای بین ایالتی نیز وجود نداشت برای همین هیچ کدام از برنامه هایش برای این سفر تحقق نیافت و برای همین از اساس سفر را لغو کرد. اما امسال با فروکش کردن کرونا، او به ایالات متحده رفت و توانست با مقامات سابق و فعلی امریکایی گفت وگو کند. قبل و بعد از سفر با او در تماس بودیم و با توافقی که با هم داشتیم سلسله یادداشت های مربوط به ایالات متحده اش را در اختیار ما قرار داد.  

به این ترتیب این یازدهمین سال است که دیپلماسی ایرانی سلسله یادداشت های سرکیس نعوم را منتشر می کند. در ادامه بخش سی‌ وپنجم آن را می خوانید:

در ادامه صحبت هایم با پژوهشگر تاثیرگذار که در مراکز پژوهشی مهم امریکا کار می کند و نظراتش در داخل و خارج از امریکا تاثیرگذار است و دو بار در سمت های مهم و عالی رتبه کار کرده و دوباره به کار پژوهش بازگشته است، درباره اردن گفت: «در اردن اسلام گرایی افراطی و اسلام گرایان تندرو وجود دارند. اما خطری برای نظام و کشور و پادشاهی نیستند. آنها میان شرقی های اردنی و فلسطینی های اردنی تقسیم شده اند. همچنین اخیرا به شدت از سوی حکومت تحت پیگرد قرار گرفته اند و املاک و اموال و موسسه هایشان مصادره شده اند. آنها مثل سابق نمی توانند به سر کارشان برگردند همچنین نمی توانند خطری برای نظام شوند.»

وی در ادامه افزود: «البته در اردن نسبت بیکاری خیلی بالاست و به حدود 40 درصد می رسد. درصد بیکاری نزد زنان بیشتر است. البته کووید – 19 یا همان کرونا هم در افزایش بیکاری اثر گذاشته و حتی می توان گفت اثر دوچندان گذاشته است. اما قطعا دلیل اصلی بیکاری در اردن نیست.»

بعد گفت: «در اردن فساد هم بالاست که باید با آن مبارزه کرد. امریکا به اردن هر ساله چیزی در حدود یک میلیارد و 600 میلیون دلار امریکا کمک مالی می کند. شاید این کمک امسال به یک میلیارد و 800 میلیون دلار برسد. این رقم بیشتر از کمک های مالی ای است که به مصر که یکی از بزرگترین کشورهای عربی است، انجام می شود.»

پرسیدم: «سفر ملک عبدالله دوم به واشنگتن (روزی که من در امریکا بودم او این سفر را انجام داد) روی چه چیزی متمرکز بود؟»

جواب داد: «موضوعات مختلفی را بررسی کرد، اما آنچه به طور اساسی روی آن تمرکز کرده بود، موضوع لبنان بود، ملک عبدالله کمک به آن را خواستار شد از جمله در تامین برق آن از طریق اردن و صادرات گاز از مصر از طریق سوریه و این که در صادرات برق به لبنان که شدیدترین بحرانی است که با آن دست به گریبان است، تخفیف داده شود. اما موضع امریکا سلبی بود، با وحود این که در ابتدا امریکایی ها صحبت از نرمش در این موضوع می کردند و می گفتند که آماده اند تسهیلاتی در انتقال گاز از مصر و سوریه به لبنان از طریق مصر قائل شوند اما در این دیدار ملک عبدالله دوم با مقامات امریکایی خبری از این نرمش نبود. عبور گاز از سوریه گرفتار "قانون سزار" است، اجرای این تحریم ها برای واشنگتن اجباری نیست اما واشنگتن حاضر به دادن چنین امتیازی به سوریه نیست. امریکا تا الآن از دادن "پشتیبانی" عملی و لازم به مصر برای صادرات گاز به لبنان و این که در صورت انجام آن تحریم های این قانون شاملش نشود، خودداری کرده است. برای همین مشکل برق شما همچنان ادامه دارد.»

ادامه دارد...