جنگ اوکراین ثابت کرد تحریم بهترین ابزار مقابله نیست

نویسنده: دکتر آرش قربانی سپهر

دیپلماسی ایرانی: نیروهای نظامی روسیه در تاریخ 24 فوریه 2022 با نقض قوانین بین اللمللی به اوکراین حمله کردند. 

به نوعی جهان با ترس و وحشت تحولات اوکراین را دنبال می کند و این حمله ستون های سیستم امنیت و ثبات بین المللی ما را در هم شکسته است و باعث یک فاجعه انسانی بزرگ شده و باعث ویرانی اقتصاد جهانی نیز شده است، که اخیراً از آسیب همه‌گیری کرونا بهبود یافته بود. 

از سوی دیگر امنیت افراد فوراً تحت تأثیر قرار گرفت و بازگرداندن سریع ثبات و صلح آرزوی مشترک همه جهانیان است. با این حال، از آنجایی که یک پیشرفت دیپلماتیک یا کاهش تنش نظامی قابل توجه در آینده نزدیک بعید به نظر می رسد، تحریم ها احتمالاً پابرجا خواهند ماند و نیز گسترش خواهند یافت. در حالی که بحران اوکراین تنها تهدید امنیتی نیست که جهان با آن مواجه است، اما به دلیل پیامدهای گسترده آن برای امنیت و اقتصاد جهانی، تأثیر قابل توجهی دارد. 

روسیه مطمئن است که اوکراین نباید در مورد مواضع ملی در جنگ اوکراین به ناتو بپیوندد. این به دلیل اعتقاد روسیه است که ایالات متحده و متحدانش از اوکراین برای ایجاد پایگاه‌های تسلیحاتی و نظامی استفاده خواهند کرد که ممکن است برای حمله به روسیه مورد استفاده قرار گیرد. در نتیجه، روسیه مطمئن است که اوکراین نباید اجازه داشته باشد به ناتو بپیوندد تا از حاکمیت، صلح و استقلال خود محافظت کند. 

از سوی دیگر، ایالات متحده و متحدانش و همچنین ناتو خواهان پیوستن اوکراین به این ائتلاف هستند. آنها می گویند که چون اوکراین یک کشور مستقل است، باید اجازه داشته باشد که تصمیمات خود را بگیرد. آنها معتقدند که اجازه دادن به اوکراین برای پیوستن به ناتو عاقلانه ترین اقدام است. آنها فکر می کنند اوکراین یک کشور مستقل است که این اختیار را دارد که با کدام سازمان ها ارتباط برقرار کند. 

به نظر می رسد کشورهای دیگری مانند چین، عربستان سعودی و امارات متحده عربی در این مورد با مشکل جدی مواجه هستند. آنها نمی خواهند رسماً از روسیه حمایت کنند و همچنین نمی خواهند آشکارا از ناتو حمایت کنند، زیرا آنها شرکای اقتصادی مهمی در هر دو طرف دارند. آنها نمی‌خواهند در سیاست روسیه و اوکراین شرکت کنند، زیرا جانبداری از یک قدرت بر دیگری ممکن است عواقب بلندمدتی برای رشد اقتصادی آنها داشته باشد. اولاً، روسیه یکی از بزرگترین تولیدکنندگان نفت است. بنابراین، تهاجم آنها به اوکراین، ایالات متحده و متحدانش را مجبور کرد روسیه را تحریم تجاری کنند. از آنجایی که روسیه قادر به تجارت با اکثر کشورها در سطح جهان نیست، به این معنی است که آنها همچنین قادر به فروش نفت خود به سایر کشورها نیستند. بنابراین، به نظر می رسد کمبود نفت در سطح جهان، ناشی از تحریم های اعمال شده علیه روسیه است. دوم، با افزایش قیمت نفت، هزینه های حمل و نقل افزایش می یابد. وقتی قیمت نفت بالا می رود، شرکت های کشتیرانی قیمت های خود را افزایش می دهند، زیرا می خواهند سود ببرند. بنابراین، پس از تهاجم روسیه به اوکراین، هزینه های حمل و نقل به طور قابل توجهی افزایش یافته است و جابجایی کالاها و افراد از مکانی به مکان دیگر را دشوار می کند. علاوه بر این، افزایش هزینه های حمل و نقل تأثیر کلی بر قیمت سایر کالاها در سطح جهانی دارد. سوم، جنگ باعث افزایش تنش بین ناتو، ایالات متحده و روسیه شد و یک حرکت اشتباه از هر کدام از بازیگران به راحتی می تواند یک جنگ جهانی ایجاد کند در نهایت این جنگ در قرن حاضر به افزایش قیمت انرژی، قیمت کالاها و قیمت مواد غذایی منجر شد که همگی افزایش تورم در سراسر جهان در بسیاری از کشورها را باعث شد. 

نتیجه این است که اختلافات ژئوپلیتیکی اثرات سرریز اقتصادی بر سایر کشورها دارد، نه اینکه تأثیرات جداگانه ای بر کشور تحریم شده داشته باشد. درگیری روسیه و اوکراین نشان داده است که اعمال تحریم ها علیه یک کشور متخاصم بهترین پاسخ نیست، زیرا تأثیرات سرریزی بر کشورهای غیر درگیر دارد، به ویژه زمانی که کشورهای متخاصم شرکای تجاری کشورهای غیر درگیری هستند. 

رهبران سیاسی باید تلاش کنند تا از رویارویی هایی مانند تقابل بین اوکراین و روسیه اجتناب کنند و باید از گفت وگو به عنوان مکانیسمی برای حل مناقشه استفاده کنند.