عواقب توقف مذاکرات وین بر معیشت چیست؟

سکون در وین، شوک در تهران

۳۰ فروردین ۱۴۰۱ | ۰۶:۰۰ کد : ۲۰۱۱۳۲۸ اخبار اصلی پرونده هسته ای
نویسنده خبر: عبدالرحمن فتح الهی
اگر رئیس جمهور و جریانات حامی دولت با نگاه ضد برجامی اعتقاد دارند اقتصاد را می‌توان بدون برجام پیش برد پس چرا دست روی دست گذاشتنه اند؟ چرا وضعیت مملکت اینگونه است؟ چرا در هیچ بُعدی از اقتصاد و معیشت تا فرهنگ و بدتر از همه سیاست خارجی و ... نمی توان از عملکرد دولت دفاع کرد.
سکون در وین، شوک در تهران

دیپلماسی ایرانی -  با آغاز به کار دولت سیزدهم و تاخیر چند ماهه در از سرگیری مذاکرات، اکنون هفته هاست که اقتصاد ایران انتظار حصول توافق در وین را می‌کشد. اما با توقف گفت وگوها که وارد سی وهشتمین امین روز خود شده بازار در یک ابهام و بلاتکلیفی جدی از آینده برجام قرار دارد؛ بلاتکلیفی که عامل مهمی در سیر صعودی نرخ ارز از ابتدای هفته گذشته بوده است. تا قبل از بیستم اسفند سال پیش که خوشبینی در بیشترین حالت خود نسبت به احیای برجام بود، آثار روانیِ بازار حکایت از ثبات موقت می داد، ولی حالا مقامات دستگاه سیاست خارجی ایران و ایالات متحده از نامشخص بودن نتیجه مذاکرات خبر می‌دهند. در این بین با طولانی شدن توقف مذاکرات، هفته گذشته دوباره دلار به کانال ۲۸ هزار تومان بازگشت. بی شک تداوم این توقف در مذاکرات احتمال رکورد شکنی ارز و فتح کانال های بالاتر از ۳۰ هزار تومان را هم ممکن می کند. در این بین احتمال عدم آزادسازی اموال بلوکه شده ایران در کره جنوبی به خصوص بعد از تکذیب رسمی واشنگتن هم می تواند شوک جدی برای تشدید سیر صعودی دلار در بازار باشد. خصوصا که به گفته لارا روزن دیگر دولت بایدن هم تلاشی برای ادامه مذاکرات با محوریت خورج سپاه از لیست گروه های تروریستی نخواهد داشت. این در حالی است که به نظر می رسد سیاست‌گذار اقتصادی و مشخصا دولت به عمد یا سهوا نقش پارامتر انتظار بازار نسبت به آینده مذاکرات را در سمت و سو دهی به نوسانات ارزی نادیده می گیرد. از این منظر در گفت‌وگو با کارشناسان سیاسی و اقتصادی به واکاوی دقیق تر تاثیرات توقف مذاکرات وین بر اقتصاد کشور به خصوص بازار ارز پرداخته شده است که از نظر می گذرانید.

***امیدعبداللهیان از تاثیر مواضعش بر بازار ارز بی اطلاع است و یا به عمد آن را نادیده می گیرد

غلامعلی جعفرزاده ایمن آبادی، نماینده مجلس شورای اسلامی در ادوار نهم و دهم نخست با متهم کردن سید ابراهیم رئیسی و حسین امیرعبداللهیان به فرصت کشی و فرصت سوزی در مذاکرات وین عنوان داشت که در سایه تعلل و تاخیر بی معنا برای حصول توافق عملا زمان طلایی برای بهبود وضعیت اقتصادی و معیشتی از ملت ایران گرفته شده است. اگر رئیس جمهور و دیگر اعضای کابینه مرتب شعار بدهند که اقتصاد و معیشت کشور را وابسته به برجام و تحولات دیپلماتیک نخواهند کرد سخنی کاملا نادرست است چرا که در واقع این دو به هم ارتباط جدی و تنگاتنگی دارند. برای مثال کافی است یادآور شوم عملیاتی شدن سند جامع همکاری‌های راهبردی ۲۵ ساله ایران و چین به حصول توافق و رفع تحریم ها گره خورده است. لذا باید اقدام جدی در حوزه مذاکرات هسته‌ای انجام شود. در عین حال تحولات هفته گذشته و ابتدای هفته جاری در بازار ارز و سکه نشان می دهد که قیمت ها به شکل مستقیمی به روند مذاکرات وین ارتباط دارد، کما اینکه در این چند روز شاهد اوج گیری نرخ ارز و سکه در بازار بودیم. افزون بر اینها شما به تورم افسارگسیخته اقلام اساسی و خوراکی، آن هم در ماه مبارک رمضان نگاه کنید. به راحتی می توان فهمید که یک افطاری ساده برای مردم چقدر گران تمام می‌شود. بازار سرمایه نیز مرتبا ریزش های بزرگ را تجربه می کند. پس به هیچ عنوان نمی توان منکر این واقعیت شد که همه چیز به این مذاکرات گره خورده است. اما سوال اینجاست که چرا دولت و شخص رئیس جمهور نمی خواهند این واقعیت را درک کنند و در راستای آن فکری برای این مشکلات داشته باشند، جای تعجب دارد.

این فعال سیاسی در ادامه با انتقاد جدی از خروجی چند ماهه دستگاه سیاست خارجی دولت سیزدهم، عملکرد حسین امیرعبداللهیان را بسیار ضعیف دانست و پیرو آن اذعان داشت که وزارت امور خارجه این دولت، نه دانش، نه ناتوان و نه اراده لازم برای پیشبرد چنین مذاکراتی را در این سطح ندارد. بنابراین باید ترتیبات خاصِ سیاسی و دیپلماتیک جدیدی در این رابطه اندیشیده شود. 

ایمن آبادی در ادامه سیبل انتقادات خود را به شکل جدی تری متوجه حسین امیرعبداللهیان کرد و عنوان داشت مواضع، سخنان و گفته های رئیس دستگاه سیاست خارجی این دولت پیرامون مذاکرات به قدری ناشیانه است که وضعیت بازار سکه و ارز را به شدت متلاطم کرده است. گویا وزیر امور خارجه یا از تاثیر روانی گفته‌هایش بر بازار بی اطلاع است و یا به عمد آن را نادیده می‌گیرد. واقعا من امید دارم که این ادبیات اصلاح شود و یا اینکه ایشان و سایر اعضای دستگاه سیاست خارجی دولت سیزدهم دیگر دست به موضع گیری و مصاحبه نزنند.

نماینده پیشین مجلس شورای اسلامی در دوره نهم ضمن دفاع از حق ایران پیرامون خط قرمزهای سپاه در ادامه تصریح کرد که اگرچه باید شاهد رفع تحریم های سپاه و خروج آن از لیست گروه‌های تروریستی ایالات متحده آمریکا باشیم، چرا که این نهاد از یک طرف بخشی از ارتش ملی برای دفاع از کشور است و مهمتر از آن بخش اعظم اقتصاد دست این نهاد است، اما این موضوع به بهانه ای بدل شده که دولت و دستگاه سیاست خارجی کماکان به کارشکنی در مذاکرات ادامه دهند. من در این رابطه اطلاع موثق دارم. واقعا جا دارد که فردی مانند آقای عراقچی به عنوان مذاکره کننده ارشد دولت دوازدهم در این رابطه روشنگری لازم را داشته باشند و بگویند این مذاکرات را به کجا رساندند و در چه شرایطی و با نفوذ خود چه افرادی، چه جریان هایی و چه گروه هایی مذاکرات متوقف شد، در حالیکه توافق انجام شده بود. اما اکنون به عینه می بینیم کوتاه و مانع‌تراشی عمدی در مسیر مذاکرات انجام می شود.

نماینده ادوار مجلس ارزیابی خود را پیرامون عوامل تاخیر در مذاکرات اینگونه ادامه داد که در کنار کارشکنی ها و مانع تراشی های دولت سیزدهم نباید نقش مخرب روسیه را به عنوان یکی از مهمترین عوامل عدم احیای برجام نادیده گرفت. نفوذ و سایه سنگین مسکو بر سیاست خارجی ایران به قدری جدی است که اکنون افکار عمومی در داخل کشور معتقدند استقلال سیاسی و دیپلماتیک و عزت مردم ایران خدشه دار شده است. واقعاً چرا تا به این اندازه باید مذاکرات وین به خواسته‌ها و منافع روسیه گره بخورد؟ روسیه در باتلاق اوکراین گرفتار شده است و برای نجات خود دست و پا می زند. در چنین شرایطی جای سوال است چرا ایران باید تاوان این سقوط کرملین را در سایه تجاوز به اوکراین بدهد؟ چرا باید مذاکرات وین به این جنگ گره بخورد؟

نماینده مجلس دهم در ادامه خاطر نشان کرد که تداوم شرایط کنونی و تأخیر در حصول توافق بی شک می‌تواند به پیچیده‌تر و بغرنج تر شدن مذاکرات و حتی انسداد بینجامد. این شرایط قطعاً آثار مخرب به مراتب بیشتری بر اقتصاد و معیشت خواهد داشت. در همین رابطه افزون بر وضعیت اسفبار بازار سکه و ارز و همچنین تورم افسارگسیخته در حوزه کالاهای اساسی به گرانی های سرسام آور در حوزه دارو درمان، بازار خودرو و ... در همین چند روز بعد از آغاز سال جدید بنگریم. آیا این وضعیت قابل توجیه و قابل دفاع است؟ کار به جایی رسیده که مردم در فضای مجازی و حقیقی دعا می کنند بستگان وزرا و مسئولین به بیماری دچار شوند تا بفهمند چه اتفاق تلخی برای حوزه دارو و درمان روی داده است. واقعاً با شعار ضدبرجام و ضدمذاکرات و گفتار درمانی رئیس جمهور کاری از پیش نمی رود. در این هشت ماهی که از عمر دولت سیزدهم می گذرد، نه تنها وضعیت تغییر مثبت حداقلی پیدا نکرده، بلکه همه چیز در همه ابعاد و سطوح بدتر شده است ولی به جای درست کردن وضعیت، اتخاذ یک سیاست درست، پیشبرد دیپلماسی عقلانی با هدف حصول توافق مراتب شعار عدم وابستگی اقتصاد و معیشت به مذاکرات وین سر داده می‌شود. اگر رئیس جمهور و جریانات حامی دولت با نگاه ضد برجامی اعتقاد دارند اقتصاد را می‌توان بدون برجام پیش برد پس چرا دست روی دست گذاشتنه اند؟ چرا وضعیت مملکت اینگونه است؟ چرا در هیچ بُعدی از اقتصاد و معیشت تا فرهنگ و بدتر از همه سیاست خارجی و ... نمی توان از عملکرد دولت دفاع کرد.

***بحران تمام عیار اقتصادی در نتیجه تصمیمات خلق الساعه دولت و توقف مذاکرات

آلبرت بغزیان استاد دانشگاه و اقتصاددان در ابتدا با اشاره به این نکته که نمی توان منکر تاثیر جدی اقتضائات حوزه سیاست داخلی و سیاست خارجی بر اقتصاد و معیشت کشور شد، اذعان داشت که اگر چه مسئولین و مقامات به خصوص در دولت سیزدهم به طور مکرر سعی دارند این مسئله را به افکار عمومی بقبولانند که اقتصاد و معیشت را به مذاکرات و سیاست خارجی گره نمی زنند، اما واقعیت آن است که اقتصاد ایران از ابتدا تا به اکنون با پارامتری به نام «سیاست»، چه در داخل و چه روابط با دیگر کشورها گره خورده است. البته این مسئله تنها مختص ایران نیست، بلکه تحولات حوزه سیاست خارجی یکی از جدی ترین عوامل در رشد و یا افول قدرت اقتصادی همه کشورها به شمار می رود. در این رابطه یکی از جدی ترین و مستقیم ترین آثار مذاکرات به نوسان شدید بازار ارز باز می‌گردد. از ابتدای هفته قبل به طور مرتب مواضع و سخنان منفی از دو طرف اصلی مذاکرات یعنی ایران و آمریکا در خصوص انداختن توپ توقف احیای در زمینه یکدیگر شنیده می‌شود. فارغ ازاینکه کدام طرف در ایجاد این توقف نقش داشته اند تداوم این شرایط سبب شده است که در این چند روز اخیر و مشخصا از ابتدای هفته گذشته شاهد افزایش دو هزار تومانی نرخ ارز در بازار آزاد باشیم.
این استاد دانشگاه در ادامه تصریح کرد: اگر بپذیریم برجام در نگاه واقعی و عملی تاثیری بر اقتصاد بازار و معیشت ایران ندارد، حداقل از نظر روانی تاثیرات مستقیم و جدی خواهد داشت. هرچند که من معتقدم علاوه بر تاثیرات روانی باید به تاثیرات مستقیم و عینی توقف مذاکرات در بازار سکه، ارز، خودرو، بورس و ... هم نگاه کرد. به هر حال توقف در مذاکرات محدودیت‌هایی را به اقتصاد کشور تحمیل می کند. بنابراین اگر شاهد حصول توافق در وین باشیم ضمن رسیدن به درآمدهای نفتی، امکان دسترسی به ارزهای بلوکه شده و دیگر گشایش ها حاصل می شود. بنابراین مذاکرات، چه به سمت توافق پیش برود که یک فضای خوش‌بینی و امیدوار کننده ای را در ایران حاکم می کند و چه به سمت توقف و انسداد پیش برود که باعث ایجاد یاس خواهد شد، بازار به خصوص بازار ارز را به شدت تحت تاثیر قرار می دهد. البته من معتقدم در یک وزن دهی اگر مذاکرات یک فضای مثبت را طی کند مزایای خود را بر بازار خواهد داشت، اما اگر مذاکرات متوقف شود آثار مخرب آن بر بازار به مراتب بیشتر خواهد بود. چون هرگاه مذاکرات متوقف شده است و شاهد افزایش نرخ ارز بودیم به تبع آن قیمت ها و نرخ حمل و نقل افزایش پیدا کرده است، اما زمانی که نرخ ارز نزولی شده است قیمت‌ها تمایلی برای بازگشت به عقب نداشته اند.

بغزیان پیرامون نقش بانک مرکزی در نوسانات بازار ارز چنین عنوان داشت که بانک مرکزی بازیگر محوری تعیین نرخ ارز در کشور است به گونه ای که اگر بانک‌مرکزی بخواهد حتی در این شرایط می‌تواند نه تنها باعث توقف سیر صعودی نرخ ارز شود، بلکه حتی می تواند قمیت ها را نزولی هم بکند. مگر آن که منافع بانک مرکزی و دولت در تداوم این شرایط نامناسب بازار ارز و افزایش قیمت دلار و سایر ارزها باشد تا بتواند کسری شدید بودجه را تا اندازه ای جبران کند.

این استاد دانشگاه با اشاره به ارتباط نهادی مانند وزارت امور خارجه با بانک مرکزی خاطر نشان کرد که اگرچه بانک مرکزی و تصمیماتش سیاسی نیست، اما بی شک اقداماتش از حوزه سیاست داخلی و خارجی سرچشمه می گیرد. لذا تعیین نرخ در بازار توسط بانک مرکزی متاثر از اقدامات و فضای سیاسی داخلی و خارجی است. از این منظر متاسفانه یک فضای بی ثباتی را در قیمت ارز شاهد هستیم که آثار مخرب آن بر اقتصاد و معیشت به مراتب بیشتر خواهد بود. یعنی عواقب افزایش نرخ ارز بر بازار اقتصاد، تولید و صنعت کشور بسیار زیاد است، اما نبود ثبات قیمت و امواج سینوسی ها قیمت ها این آثار و عواقب مخرب را به مراتب تشدید می کند. در عین حال افزایش نرخ ارز و مهمتر از آن عدم ثبات در قیمت‌ها باعث تعلل و توقف جدی تولید کنندگان و صنعتگران کشور خواهد شد، آن هم در سالی که به نام سال تولید دانش بنیان نام گذاری شده است. بی شک چنین شرایطی می‌تواند این شعار را بر زمین بگذارد.

بغزیان در خصوص شوک های خبری مانند احتمال عدم آزادسازی اموال بلوکه شده ایران در کره جنوبی، آن هم بعد از اخبار رسانه‌های داخلی و تایید مقامات سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران هشدار داد و اذعان داشت که چون به دنبال اخبار داخلی و تایید رسمی وزارت امور خارجه، بازار خود را مهیای تزریق ارز کرده است، اگر این اموال آزاد نشود که احتمالش زیاد است قطعاً واکنش بازار کاملاً عکس خواهد بود، به ویژه که کاخ سفید هم این آزادسازی را تکذیب کرده است؛ این مهم طی روزهای آتی می‌تواند خود را به شکل جدی در قالب یک شوک قیمتی به بازار تحمیل کند.

این اقتصاددان ضمن تاکید چندباره بر تاثیر پارامتر سیاست خارجی و توقف مذاکرات وین بر اقتصاد و به خصوص بازار هایی مانند بازار ارز، نگاهی هم به عواقب نبود برنامه در دولت سیزدهم و فقدان بینش واقعی و تصمیم گیری درست در حوزه معیشت از سوی دولت رئیسی داشت و در این راستا تشریح کرد که متاسفانه تیم اقتصادی دولت رئیسی از مخبر گرفته تا خاندوزی، فاطمیه امین، عبدالملکی، صالح آبادی، محسن رضایی، میرکاظمی و ... عملاً در این ۸ ماه که از عمر کابینه دولت سیزدهم گذشته است نتوانستند اقدامی مثبت را برای اقتصاد رقم بزنند. متاسفانه برخی تصمیمات مانند حذف ارز ۴۲۰۰ تومانی و تصمیمات یک شبه و خلق الساعه دیگر از جانب این افراد وضعیت اقتصادی را در کنار پارامتر توقف مذاکرات به یک بحران تمام عیار کشانده و کار به جایی رسیده است که زمزمه کوپنی کردن اقلامی مانند نان برای مردم مطرح می شود. آیا این مسئله شایسته ایران و ایرانی است؟ زمانیکه وزیر صنعت و معاونش دستور به توقف افزایش قیمت‌ها و بازگشت آن به قبل می دهد تنها دو حالت را در ذهن ایجاد می کند که این آقایان اساساً شناختی به تولید، صنعت، اقتصاد، تورم و .... ندارند و اکنون بدون شناخت وزیر شده اند و افسار اقتصاد و تولید در ایران را به دست گرفته اند که وضع به اینجا کشیده شده است یا اینکه با اشراف به این مسائل صرفاً به دنبال یک نمایش تبلیغاتی سیاسی هستند که هر دو حالت خیانت به ملت است./شرق

عبدالرحمن فتح الهی

نویسنده خبر

روزنامه نگار و کارشناس ارشد روزنامه نگاری سیاسی و عضو تحریریه دیپلماسی ایرانی.

اطلاعات بیشتر

کلید واژه ها: غلامعلی جعفرزاده ایمن آبادی آلبرت بغزیان ایران آمریکا برجام سپاه سیاست خارجی دولت رئیسی امیر عبداللهیان آینده اقتصاد و معیشت کشور در سایه تحریم


( ۸ )

نظر شما :

شهروند ۳۰ فروردین ۱۴۰۱ | ۰۶:۲۸
باید قبول کنیم که اقتصاد ایران بعد از برجام زمان روحانی به شدت وابسته و شرطی شده که حتی با یک توییت مقامات آمریکایی هم قیمتها بالا و پایین و دچار نوسان میشه.تنها راه برون رفت از بحران کنونی امضای تفاهم مجدد با تضمین عدم خروج و دبه کردن مجدد طرف غربی هست و همچنین همکاری کامل با اجرای تمام مفاد این قرارداد ظالمانه. این که ریل گذاری سیاست خارجی از ابتدا اشتباه بود که منتهی به این مسیر فرسایشی گردید خود بحث جداگانه ای رو طلب میکنه..
علی ۳۰ فروردین ۱۴۰۱ | ۰۸:۲۹
مذاکرات به نتیجه هم برسد وضعیت اقتصادی کشور و ملت هیچ پیشرفتی نخواهد کرد به خاطر فساد ساختاری که در بدنه حکومت نفوذ کرده
Bs ۳۰ فروردین ۱۴۰۱ | ۲۱:۳۰
این افراد نظر خلاف منافع ملی میدن و هر حرفی دلشون بخواد میزنن و بعد هم میگن مملکت آزادی بیان نداره.کدوم شوک در تهران دقیقا؟تورم کمتر شده.انتظار دارید تورمو یک شبه تک رقمی کنن؟توقع دارین ساختارای اقتصادی(با وجود رسوخ مافیای اقتصادی در دستگاه ها) یه شبه اصلاح بشن؟