اگر همه دنیا مثل یک کشور به رهبری چین علیه امریکا شوند، چه خواهد شد؟

دیپلماسی ایرانی: امسال دیپلماسی ایرانی دهمین سال از یادداشت های متوالی سرکیس نعوم را متفاوت از سال های گذشته منتشر می کند، چرا که امسال آگاهی بیشتری از او و دیدگاه هایش دارد. در دیداری که در تهران با او داشتم متوجه شدم که او ایران را دوست دارد، طرفدار انقلاب اسلامی است "چرا که با ظلم مخالف است" و می گوید حکومت سابق ایران را که حکومت شاهنشاهی بوده، حکومت ظالمی می دانسته که اراده ای از خود نداشته است. با سیاست های امریکا مخالف است و آن را در جهت استثمار کشورهای دیگر و تصاحب اختیار و توانایی هایشان می داند اما واقعگراست و اعتقاد دارد نمی توان امریکا را نادیده گرفت. می گوید در طول بیست سال سفر مداومی که به امریکا داشته و با مقام های مختلف فعلی و سابق امریکایی در ارتباط بوده و گفت وگو داشته است، امریکا را خوب می شناسد. امریکا را به خاطر مردمان خوبش، دنیای پیشرفته اش و زندگی مدرنش دوست دارد، اما همواره به سیاست های سلطه جویانه امریکا انتقاد داشته است. او همچنین می گوید که ارزش قلمش را بالاتر از هر چیز می داند و هرگز حاضر نیست آن را بفروشد. نعوم همچنین گفت با وجود این که می توانسته از سال ها قبل شناسنامه امریکایی بگیرد اما این کار را برای خود خفت می داند و هرگز حاضر به انجام این کار نشده است و هر دفعه مانند هر شهروند لبنانی به سفارت امریکا می رود و برای سفر به این کشور ویزا می گیرد. 

سرکیس نعوم حدود دو ماه قبل از این که به امریکا برود و یادداشت های هر ساله اش را تهیه کند، در ایران بود. برای همین توانستیم امسال با او هماهنگ کنیم که بر خلاف دو سال اخیر، یادداشت هایش را به طور کامل در اختیار ما قرار دهد تا شامل محدودیت هایی که روزنامه النهار برای خوانندگانش ایجاد کرده است، نشویم. در این جا دیپلماسی ایرانی هجدهمین بخش از سلسله یادداشت های سرکیس نعوم را منتشر می کند:

از خانمی که از فعالان جدی در فعالیت های عام المنفعه و کارمند سابق در یکی از ادارات امریکا بود پرسیدم، نقش امریکا را در جهان چگونه می بینی؟ جواب داد: «امریکا نقش خود را در خاورمیانه از دست داده، و این روسیه است که با امکانات ضعیف تر از امریکا شریک آن در سوریه و چه بسا از این فراتر بازیگر اول در سوریه شده است. شاید ترامپ هم جلوی آن را نگیرد. روسیه بعد از یک دوره دشمنی واقعا طولانی، در حال حاضر روابط کاری بسیار خوبی با ایران دارد.»

بعد در ادامه افزود: «چین نیز مدت طولانی است استراتژی توسعه طلبانه بین المللی خود در جهان و قاره ها را دنبال می کند که عنوان رسمی اش راه ابریشم است. چین از این عنوان برای تحقق استراتژی خود کمک می گیرد. کسی به چین و استراتژی اش توجه نمی کرد تا این که شروع کرد به ساختن پایگاه های نظامی در مناطق مهم. الآن در آسیا و خاورمیانه و آفریقا حضور دارد و پایش به اروپا هم رسیده است.»

این فعال مدنی سپس درباره سیاست دونالد ترامپ، رئیس جمهوری امریکا و دولتش در مقابل چین گفت: «البته ترامپ با چین در جنگ مالیاتی – تجاری که علیهش آغاز کرده، به رویارویی برخواسته است. شاید به دنبال اجرای وعده های انتخاباتی اش در معرکه دوره اول ریاست جمهوری اش است تا وضعیت انتخاب دوباره اش برای دور دوم ریاست جمهوری که قرار است چند ماه دیگر برگزار شود را بهبود ببخشد.»

این خانم فعال مدنی و کارمند سابق در یکی از ادارت امریکا سپس به موضوع رابطه ترامپ با اروپا و پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) پرداخت و گفت: «ترامپ پیمان آتلانتیک شمالی و اروپا را رها کرده است. شاید این کار او فصل آخر روابط سیاسی بین قاره پیر (اروپا) و این کشور ابرقدرت (ایالات متحده امریکا) باشد. امریکا اگر ثروتمند و قدرتمند در جهان باشد اما منزوی باشد، چه سودی خواهد برد؟ اگر همه دنیای خارج مثل یک کشور بزرگ به رهبری چین علیهش شوند چه خواهد کرد؟ در مقابلش راهی جز جنگ نخواهد بود. این چیزی است که در نیمه اول قرن گذشته اتفاق افتاد. آیا چنین چیزی را امریکایی ها می خواهند؟ البته آنها نمی خواهند بر همه دنیا حکومت کنند و سازمان های گوناگون بین المللی را تغییر دهند بلکه می خواهند با آنها بر اساس حجم کشورشان و امکاناتشان کار کنند. شعار رهبری از خفا که باراک اوباما، رئیس جمهوری سابق امریکا مطرح کرد، سر جایش، او می گفت اگر احساس کند که ضرورت دارد با کشورهای دیگر و با رهبری اش وارد عمل شود، از یک جانبه گرایی دست بر می دارد.»

پرسیدم: نظرت درباره غزه فلسطین چیست؟

جواب داد: «غزه اسیر شده، بخش فلسطینی کرانه باختری نیز بعد از معامله قرن اسیر شده است. شاید به مرور زمان خالی از سکنه شود.»

ادامه دارد...