سیر تاریخی دانشگاه در اروپا

ملاحظاتی درباره دانشگاه

۲۴ تیر ۱۳۹۸ | ۱۱:۰۰ کد : ۱۹۸۴۸۶۷ نگاه ایرانی خاورمیانه
سید جواد طباطبایی در یادداشتی می نویسد: سرمشق دانشگاه تهران نظام مدرسه‌های علمیه نبود، بلکه الگویی که بنیادگذاران در نظر داشتند همان نظام Universitas در اروپا بود. از این‌رو، بر روی نشانی که برای دانشگاه تهران از روی گچ‌بری‌های تزئینی دوره ساسانی طراحی شده بود،
ملاحظاتی درباره دانشگاه

نویسنده: دکتر سید جواد طباطبایی، استاد دانشگاه، پژوهشگر و نویسنده در زمینهٔ فلسفه و تاریخ و سیاست

دیپلماسی ایرانی: در آغاز دوران جدید تاریخ اروپا، اومانیسم سیرِ تاریخی بغرنجی بود که با اندیشه اصلاح دینی آمیخته شد و تحولی در اعماق حوزه‌های علمیه اصلاح دینی و نیز ضد اصلاح دینی به دنبال آورد. بدین سان، به تدریج، و در دوره‌های آتی تاریخ اروپا، حوزه‌های علمیه به نهادهای علم جدیدی تبدیل شدند که آنها را به لاتینی Universitas می‌نامیدند و همان واژه با اندک تغییر صَرفی کمابیش به همه زبان‌های اروپایی وارد شد. 

تبدیل مدرسه‌هایی که به طور عمده به تدریس علوم قدیم اختصاص داشت به «دانشگاه» دگرگونی مهمی در تاریخ علم در اروپا بود. منظورم از این تبدیل صِرفِ تغییر نام نیست؛ واژه Universitas سابقه‌ای طولانی در حقوق عمومی اروپایی داشت و با این تغییرِ نام منطقِ این نهاد کهن حقوقی بر نهاد جدیدی که از درون حوزه‌های علمیه سر برآورده بود فرمان راند. واژه لاتینی Universitas، که عرب‌ها آن را «الجامعه» ترجمه کرده‌اند، در واقع، پیش از آن‌که «دانشگاه» به معنای جایگاه دانش‌آموزی باشد، به وجه حقوقی «نهاد»ی اشاره دارد که در زبان‌های غیر اروپایی سابقه‌ای و معادلی ندارد.

سرمشق دانشگاه تهران نظام مدرسه‌های علمیه نبود، بلکه الگویی که بنیادگذاران در نظر داشتند همان نظام Universitas در اروپا بود. از این‌رو، بر روی نشانی که برای دانشگاه تهران از روی گچ‌بری‌های تزئینی دوره ساسانی طراحی شده بود، افزون بر مصراعی از ابوالقاسم فردوسی: میآسای زآموختن یک زمان، به رسم دانشگاه‌های بزرگ اروپا و آمریکا، نام لاتینی آن: Universitas Teheranensis نیز نوشته شده بود تا پیوندی میان واژه «دانشگاه»، که از واژه‌های برساخته فرهنگستان زبان فارسی بود، و Universitas لاتینی برقرار کند و آن نهاد جدید علم را در زیِّ دانشگاه‌های بزرگ جهان قرار دهد. حذف مصراع فردوسی و عنوان لاتینی از نشان دانشگاه تهران، در جریان انقلاب فرهنگی، و پس از آن، که گویا با هدف قطع پیوند با نظام علمی جهانی، و تأمین استقلال علمی کشور، صورت گرفت، گام نخست برای فروکاستن نظام علمی جدید به نظام «مدرسه»‌هایی بود که از مدت‌ها پیش دستخوش رکود علمی مزمنی شده بودند. 

پیشتر گفتم که دانشگاه به ضرورتی تأسیس شد؛ آن ضرورت به وضع انحطاط مزمن علم در «مدرسه»‌های سنتی برمی‌گشت که از سده‌ها پیش از تأسیس دانشگاه پیوندهای علم آن با واقعیت جامعه ایران گسسته بود.

کلید واژه ها: دانشگاه ایران غرب


( ۵ )

نظر شما :

آرمین ۲۴ تیر ۱۳۹۸ | ۱۱:۰۸
دانشگاه می بایست مسائل کشور را مورد توجه قرار دهد نه اینکه خود به مسئله ای دیگر برای کشور تبدیل شود. مناسفانه برخی گروههای دانشگاه تهران به پاتوقی برای تشجیع و هدایت واگرایی کشور تبدیل شده است. نمی شود کسانی حتی تمامیت کشور را قبول نداشته و در فضا و روی ابرها سیر کنند و همزمان مسئول آموزش و تربیت بهترین جوانان این کشور باشند. جوانان از اینها چه می خواهند بیاموزند؟ بی تعهدی به کشور و جهان وطنی و وادادگی مثل فلان استاد در برابر بی شرمی فلان دانشجوی مغولش؟
یزدگرد کورش نژاد ۲۴ تیر ۱۳۹۸ | ۱۴:۱۳
این ترک پان فارسیست شده عضو هیئت تحریریه شما؟
چنگیز بن آشینا ۲۴ تیر ۱۳۹۸ | ۱۵:۰۷
دانشگاه باید دانشگاه باشد ، به نظر من دانشگاهی که نخواهد و نتواند دانشگاه باشد دانشگاه نیست و نمی تواند باشد. بهترین دانشگاه جهان در مغولستان است
بازوکا ۲۴ تیر ۱۳۹۸ | ۱۷:۳۰
مخالفان منافع ملی و تمامیت کشور مدت زمان زیادی بود که اهل فکر و اندیشه و دلسوزان کشور را با برچسب هایی چون پان ایرانیست ، پان فارس و ... مورد عتاب قرار داده و به زعم خود از میدان به در کرده بودند. امروز شرایط خطیر کشور و بی شرمی های برخی همسایگان ، حاکمان را از خواب خوش خیالی بیدار کرده و حتی مدعیان تئوری های خیالبافانه همچون جهان بدون حکومت ها ،امت به جای ملت و ... کمی به خود آمده اند و فهمیده اند که چه می بافته اند، اما چنگیزپرستان چشم تنگ همچنان به فحاشی و برچسب زنی مشغولند.
کورش اشکان آریا ۲۴ تیر ۱۳۹۸ | ۱۷:۵۵
استاد چنان ذوقی کرده که دانشگاه تاسیس شده توسط "رضا پالانی" قبلا مکانش حوزه علمیه نبوده - که آن را یک نوآوری تصور کرده و متوقع است به عنوان یک پدیده تاریخی! ثبت شود. آخر "عشق به ایران باستان" شما ترکان تبریزی چرا اینقدر افراطی است ؟ آن هم در این سن وسال ! واقعا این همه عشق به "ساسان و ماسان" ترکان آذربایجانی از چهارچوب هر منطقی بیرون است.
پروفسور بالتازار ۲۴ تیر ۱۳۹۸ | ۲۰:۲۲
"اونیورسیته" در ایران توسط ناصرالدین شاه قاجار تاسیس شد و نام آن را "دارلفنون" نهادند . معنی اونیورسیته "جامع علوم" است و در زمان سلطان صاحبقران اونیورسیته را بدرستی به "دارالفنون" ترجمه کردند و نه ترجمه غلط دانشگاه . لذا تاسیس اونیورسیته در ایران از خدمات عهد ناصری است و ربطی به رضاخان ندارد. اطبا مهندسین شیمیدانان و سایر فارغ التحصیلان دارلفنون عموما بهترین نمونه های علم آموزی از فرنگیان در دوران خود و اساتید همین دانشگاه بعدی بودند. خدماتی که به رضاخان نسبت داده میشود غیر از راه آهن وصل کننده خلیج فارس به دریاچه خزر که استراتژی انگلیسیها بود و رضا خان را اصولا برای آن به قدرت رسانده بودند بقیه مانند تاسیس دانشگاه و رادیو و کشف حجاب کپی های مضحکی از اقدامات کمال آتاترک در جمهوری ترکیه بود که به دلیل همین تقلیدی بودن هرگز مفید هیچ فایده ای برای ایران نشدند .
یحیی ۲۵ تیر ۱۳۹۸ | ۱۹:۳۹
این همه توهین و فحاشی نسبت به این استاد بزرگوار نشان میدهد که مخالفانش فاقد منطق بوده و تنها -به قول خود استاد- ملغمله ای از بی سوادی و بی شعوری هستند.
پروفسور بالتازار ۲۵ تیر ۱۳۹۸ | ۲۰:۵۸
کثیفترین عقیده ممکن در ایران باستانگرایی و پان فارسیسم است. عقاید "پان" همه شان مظهر ناسیونالیسم افراطی و محکوم هستند چه پان ترکیسم چه پان عربیسم چه پان کردیسم و ... ولی پست ترین و شنیع ترین آنها پان فارسیسم است. مثلا در ذات پان فارسیسم و باستانگرایی اصولا دشمنی بی امان با اسلام هست ولی در ذات پان عربیسم و پان ترکیسم حداکثر بی اعتنایی به اسلام هست نه دشمنی .
خواجه حافظ شیرازی ۲۶ تیر ۱۳۹۸ | ۱۳:۰۴
ترکان پان فارسیست خوش لهجه گان قوم اند مطرب تفقدی کن ترکان پان فارس را
محمد ۰۱ مرداد ۱۳۹۸ | ۰۲:۳۲
من به بسیاری از نظرات دکتر نقد دارم و با بسیاری دیگر مخالفم ولی توهین و تخریب و برچسب زدن به ایشان قطعا غلط است. علاقه ایشون به بخشی از تاریخ ایران به عنوان یه آذری زبان که جز ایرانی ترین اقوام ایران هستند هرچند افراطی هم اگر باشد شایسته توهین نیست. شاید بایسته تشویق هم باشد.