ماتیس، پومپئو، کِلی، بولتون، کوتس
همین حالا استعفا دهید
دیانا اولبام
دیپلماسی ایرانی: هر مقام رسمی آمریکا چه انتخاب و یا چه انتصاب شده باشد، به غیر از رئیس جمهور، باید این سوگند را یاد کند:
من، ....................، صادقانه قسم می خورم که از قانون اساسی ایالات متحده در برابر تمامی دشمنان، چه داخلی، چه خارجی، دفاع و حمایت کنم و به آن ایمان واقعی خواهم داشت و وفادار خواهم بود و این تعهد را آزادانه بدون هیچ تردید و یا قصد کم کاری، می پذیرم و من به خوبی و صادقانه وظایف سمتی را که قرار است به من محول شود، انجام خواهم داد. خداوندا در این راه به من کمک کن.
دیگر هیچ کدام از مقامات ارشد دولت ترامپ به این تعهد پایبند نیستند.
هیچ جای شکی نیست که روسیه به مقدس ترین نهاد دموکراسی آمریکا حمله کرده است: سیستم انتخابات آزاد و عادلانه. در سال 2017، تشکل اطلاعات، با اطمینان بالا اعلام کرد که "ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه، در سال 2016، دستور دخالت در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا را صادر کرد" تا "اعتماد عمومی را به فرایند انتخابات دموکراتیک آمریکا، تضعیف کند، اعتبار کلینتون را لکه دار و به توانایی او در رسیدن به ریاست جمهوری آسیب وارد کند." چنین اقداماتی "نشان دهنده ی افزایش چشم گیر تمرکز، میزان فعالیت و تلاش روسیه در مقایسه با اقدامات قبلی اش است."
در ابتدای این ماه، کمیته ی اطلاعات سنا، به ریاست سناتور ریچارد بر، تاکید کرد که یافته های جامعه اطلاعاتی "موثق و دقیق" است و "عملیات سایبری روسیه بسیار گسترده تر از هک کردن کمیته ی ملی دموکراتیک بوده است و تا انتخابات سال 2016 نیز پیش رفته اند."
13 ژوئیه، رابرت مولر، بازرس ویژه، اعلام کرد 12 تن از افسران اطلاعاتی ارتش روسیه، سعی کردند از طریق "عملیات سایبری گسترده، در انتخابات ریاست جمهوری 2016 آمریکا دخالت کنند."
از بسیاری جهات این حمله بسیار جدی تر از حملات نظامی است که آمریکا در طی 70 سال گذشته به منظور ارعاب و عقب نشاندن تریلیون ها دلار برایشان هزینه کرده است. روسیه به جای اینکه خاک آمریکا را تصرف کند یکپارچگی نظام مبتنی بر قانون اساسی اش را ربوده است، که سربازان و دیپلمات های ما جانشان را برای محافظت از آن به خطر می اندازند.
با این حال، پرزیدنت ترامپ این تجاوز مداوم را محکوم نکرده و مجازاتی برای پوتین که مسئول این اقدامات است در نظر نگرفته است. به جای آن با این حاکم مستبد روسیه دیدار دوستانه برگزار کرده است و بعد از آن اعلام کرد که تکذبیه پوتین در مورد یافته های آژانس های اطلاعاتی آمریکا، را باور می کند. ترامپ نه تنها از مقابله با پوتین بر سر حمله ی سایبری روسیه به آمریکا سر باز زد، بلکه شورای ویژه را برای فاصله انداختن بین دو کشور سرزنش کرد.
هیچ ایرادی در مذاکره با دشمن وجود ندارد. هیچ ایرادی در ارزیابی انتقادی یافته های آژانس های اطلاعاتی آمریکا وجود ندارد. هیچ ایرادی در اذعان به سابقه ی طولانی دخالت پنهانی آمریکا در انتخابات دموکراتیک سایر کشورها وجود ندارد.
خط قرمزی که ترامپ از آن عبور کرده این است که نتوانسته تعهدش در حفظ، محافظت و دفاع از قانون اساسی آمریکا که برای آن سوگند یاد کرده است را اجرا کند. با تن دادن به حمله ی روسیه – بماند که خودش و کمپینش در جهت دهی و اجرای آن نقشی داشته اند یا نه – ترامپ در واقع اکنون گماشته ی یک قدرت خارجی است.
آمریکایی ها با هر جهت گیری سیاسی، امیدوار بودند و فکر می کردند که مقامات ارشد امنیت ملی، مانع اخواهند شد که رئیس جمهور بر اساس رفتارهای ذاتی اشتباهش تصمیمی بگیرد، مانند موقعی که وزیر اسبق امور خارجه، تیلرسون و مشاور اسبق امنیت ملی، مک مستر، زمانی که ترامپ پیشنهاد حمله به ونزوئلا را مطرح کرد، جلوی او را گرفتند. اما هیچ کدام از آنها در دیدار با پوتین، همراه ترامپ نبودند.
از آنجایی که وزیر دفاع، وزیر امور خارجه، رئیس ستاد کاخ سفید، مشاور امنیت ملی و رئیس سازمان اطلاعات ملی، مایل نبودند و یا نتوانستند پرزیدنت ترامپ را متقاعد کنند که صادقانه از منافع آمریکا دفاع کند، سوگند خودشان را هم نقض کرده اند. اکنون زمان آن رسیده تا همگی استعفا بدهند.
منبع: لوبلاگ / ترجمه دیپلماسی ایرانی / 33
نظر شما :