ترامپ دنیا را به کدام سمت می برد؟

دیپلماسی ایرانی: ترامپ امور را در روابط بین الملل به سمتی بی سابقه سوق داده است، دیگر تعامل میان امریکا با کشورها بر اساس دستورالعملی که حتی تا همین اواخر انجام می شد، انجام نمی شود، به ویژه بعد از آن کارها بیش از پیش گره خوردند و سیاست ترامپ حتی متحدان نزدیک امریکا را هم شوکه می کند، مثل رفقایش در گروه هفت کشور صنعتی جهان. به موازات آن با بحرانی تر کردن دشمنان قدیمی اش مثل ایران اوضاع را پیچیده تر می کند. اما به نظر می رسد که در آستانه دیدارش با رهبر کره شمالی بارقه ای از امید از رفتارهایش مشاهده می شود، البته در این باره هم زیاد خوش بین نباشیم، این ابتکار عملی از سوی او نبود بلکه در حقیقت او در برابر عمل انجام شده رهبر کره شمالی قرار گرفت که چاره ای جز قبول آن نداشت. در روزهای آینده مواضع حقیقی او فاش خواهد شد.

او همه این کارها را می کند تا به تصمیم گیران سیاسی در تمامی کشورهای جهان بگوید که مهارت های بی نظیری دارد. همچنین نشانه هایی جدیدی که از او مشاهده شده بیانگر این است که او دیدگاه ها و ابزارهای سابق که همیشه در گذشته در تعاملات امریکا با دنیا فعال بوده را رها کرده است. حالا او می خواهد به آنها دیکته کند که باید توانایی خود را در قرائت سریع و فی البداهه رفتارهای او تقویت کنند، حتی اگر سیاست هایی که دنبال می کند متهورانه، غیرقابل قبول و بی منطق باشد. اشتباه می کند هر کس که خیال کند موضوع به این آسانی است، به ندرت می توان میان سفید و سیاه یکی را انتخاب کرد، به خصوص زمانی که در چشمان شما خاک می پاشند، این احتمال وارد است که رویارویی ها افزایش یابند و موضعی اتخاذ شود که انتخاب دیگری نباشد. با همه اینها کشورهای قدرتمند مثل روسیه و چین و هند و دیگران هنوز دستی به طرفش دراز نکرده اند.

تا همین چند ماه پیش کسی فکرش را هم نمی کرد که امور در نشست کانادا تا این اندازه از قطب بندی بر سر همه مسائل محوری مثل پرونده هسته ای ایران، بندهای حمایت از محیط زیست، شرایط گمرکی امریکا بر برخی کالاهای وارداتی از کشورهای هم پیمان و غیره برسد، و ترامپ بر اعلام اختلافش با آنها با پس گرفتن امضایش از بیانیه پایانی پافشاری کند، این را هم اضافه کنید که زبان خشن جدیدی که ترامپ در برابر نزدیک متحدان امریکا مثل جاستین تورودو، نخست وزیر کانادا اتخاذ کرد و او را به دروغ گویی و ضعف متهم کرد!

مساله زمانی خطرناک تر می شود که می بینیم ترامپ تنها نیست، و او تنها بیانگر نگرشی از امریکاست، طرفدارانی دارد و نمایندگانش تحرکات سیاسی در مراکز پژوهشی و رسانه ای و غیره دارند. اینها کسانی هستند که سال ها صدایشان خفه شده بود و حالا با آمدن ترامپ از بالاترین تریبون می خواهند نظریات خود را با صدای بلند بیان کنند، اینها همان کسانی هستند که شعار «اول امریکا» را بالا برده اند و تنها هر کس به این شعار پایبند باشد راضیشان می کند، حتی در صف بندی هایشان نیز این مساله را لحاظ می کنند.

منبع: الاهرام / تحریریه دیپلماسی ایرانی/11