تفاوت در تعریف خلع سلاح هسته‌ای

پس از ملاقات مشترک دونالد ترامپ و کیم جونگ اون، تحلیل های زیادی از این مذاکرات انجام شد. در اینجا با بروس کلینگر، تحلیلگر مسائل شرق آسیا در سازمان سی.آی.ای، صحبت می کنیم تا آنالیز او را از آنچه اتفاق افتاده است بشنویم.

اولین ملاقات انجام شد، خلاصه ای از آن منتشر و توسط دو رهبر به امضا رسید. سوال اینجاست که چه اتفاقی افتاد؟

سندی که به امضا رسید واقعا ناامیدکننده بود. 4 پاراگراف وجود داشت که همه آنها شامل توافقاتی بود که پیش از این با کره شمالی صورت گرفته بود. سندهایی که تا قبل از این به دست آمده بود به مراتب قوی تر و مثبت تر بودند. آنچه برای خلع سلاح هسته ای در سپتامبر 2005 به دست آمده بود به مراتب قوی تر از چیزی است که امروز داریم. درحالی که کره شمالی از آن توافق نیز خارج شد.

شروع ناامیدکننده ای بود و هیچ اشاره ای به موضوعات حقوق بشری و حتی موشک ها نشد. کره شمالی آشکارا از آنچه پیش از گفته بود جلوتر نیامد. باید امیدوار بود و دید که چه پیش خواهد آمد.

آیا هیچ دستاورد مثبتی در این اجلاس و توافق وجود داشت؟ آیا ایالات متحده به نوعی پیشرفت دست پیدا کرد؟

واقعا سخت است که نکات مثبت را دید. حقیقت این است که تنها می شود گفت دیپلماسی سایه خطرناک جنگ را که تا پیش از این ایجاد شده بود از بین برد. همانطور که یک ضرب المثل قدیمی می گوید: «حرف در برابر حرف بهتر از جنگ در برابر جنگ است.» بنابراین این گامی رو به جلو بود اما برای پیشرفت نیاز است که گام های بسیار بیشتری برداشته شود.

رئیس جمهور اشاره کرده که کیم را به کاخ سفید دعوت خواهد کرد. این می تواند شروع یک سری از ملاقات ها باشد. فکر می کنید این ملاقات های پیش رو فرصت مناسبی را فراهم سازد؟ چه پیشرفت هایی ممکن است صورت بگیرد؟

خوب من امیدوارم که بازدید رهبر کره شمالی از کاخ سفید چیزهایی در پی داشته باشد. استراتژی های گوناگونی وجود دارد. رئیس جمهور خود اشاره کرده که همه مذاکرات پیش از این با شکست روبه رو شده است. بنابراین این بار واقعا چه چیزی تفاوت ایجاد می کند؟ بنابراین فکر می کنم که نیاز به رویکردی خاص است چرا که کره شمالی همیشه به توافق پشت کرده است. من مذاکرات سال 2000 حضور داشتم. در آن زمان کره شمالی بیل کلینتون را دعوت کرده بود. گمان می کردیم که برای تغییر آماده اند اما نگاه ما این بود که رئیس جمهور را برای مذاکرات نفرستیم. رئیس جمهور اما راه متفاوت را طی کرد و خود به این مذاکرات رفت بنابراین شاید بتوانیم امیدوار باشیم که به موفقیت برسیم.

بسیاری از اینکه رئیس جمهور ایده جنگ را کنار گذاشت شگفت زده شدند. در این باره چه فکر می کنید؟

خوب فقط این ما نبودیم که سورپرایز شدیم. کشورهای متحد ما از جمله کره جنوبی، ژاپن و پنتاگون نیز سوپرایز شدند. اما وقتی می خواهید متحدان خود را مدیریت کنید نباید آنها را سورپرایز کنید. در چند سال آینده ما با اقداماتی متقابل سروکار خواهیم داشت. فریز کردن در برابر فریز کردن. آنها سلاح هسته ای و موشک های خود را فریز می کنند و ما هم مانور نظامی با کره جنوبی.

اگر قرار باشد مذاکره دیگری پیش روباشد باید دقیقا روی چه چیزی تمرکز کنیم؟

نابود کردن کامل تجهیزات هسته ای آنها.

آخرین سوال. مشاوره شما برای کاخ سفید چیست و آنها باید به کدام سمت بروند؟

آنچه باید انجام دهیم این است که به متنی دقیق تر دست پیدا کنیم. ممکن است مسائل به وضوح ساده به نظر برسد اما باید به تعریفی وافعی دست پیدا کنیم. کره شمالی تعریفی کاملا متفاوت از خلع سلاح هسته ای یا شبه جزیره کرده دارد. ما فکر می کنیم که خلع سلاح هسته ای یعنی آنچه سازمان ملل اعلام کرده و شامل نابودی همه سلاح های هسته ای، موشک های هسته ای و کلاهک های هسته ای می شود. همچنین باید سلاح های شیمیایی و بیولوژیکی نابود شود. اما کره شمالی این را خلع سلاح یک جانبه می داند و معتقد است اگر قرار است سلاح های آنها در باشگاه هسته ای صفر باشد، سلاح دیگران نیز باید به صفر برسد.

شبه جزیره کره را باید به عنوان زمینی ببینیم که عاری از سلاح های هسته ای است بنابراین همه سلاح های هسته ای ای نقطه باید نابود شود. بنابراین زیردریایی های آمریکایی و هواپیماهای بدون سرنشین، بمب افکن های استراتژیک نیز باید از اطراف شبه جزیره کره جمع آوری شوند.

منبع: دیلی سیگنال/ مترجم: روزبه آرش