کنفرانسی برای حمله به مسکو

نویسنده: الکس گرکا

دیپلماسی ایرانی: آیا روسیه بزرگ ترین تهدید برای امنیت اروپاست؟ به همین دلیل است که غرب کاری انجام نمی دهد که به تحریک مسکو بی انجامد؟ به همین دلیل است که مسکو برای عدم موفقیت کنترل گسترش سلاح، استقرار نیروهای نظامی در اروپا، تمرینات نظامی و اقدامات امنیتی دیگر در اروپا مقصر شناخته می شود؟

این دیدگاه در اجلاس اخیر امنیتی مونیخ نیز مورد توجه قرار گرفته است. در هشتم فوریه سندی درباره اوضاع امنیتی منتشر شد که احتمال بروز درگیری و ''p;برخورد نظامی را هشدار می دهد. نشست سالیانه مونیخ در تاریخ 16 تا 18 'فوریه برگزار شد. شرکت کنندگان در این اجلاس از روسیه تصویر پسری قلدر را ارائه دادند که هر کاری را اشتباه انجام می دهد درحالی که غرب بی گناه است و آمادگی این را دارد و این را می خواهد که صلح روزی زمین برقرار باشد. آیا غرب بی گناه است؟ آیا روسیه قلدر و تهدیدگر است؟ حالا زمان خوبی است که به اتفاقات اخیر نگاهی کنیم تا ببینیم واقعا چه اتفاقی افتاده است. پیش نویس بودجه 2019 ایالات متحده در تاریخ 12 فوریه منتشر شد و از کنگره خواسته شد تا بودجه 6,3 میلیارد دلاری ناتو به رهبری آمریکا برای در کنترل داشتن اوضاع اروپا تصویب شود. به عبارت دیگر این پولی است که برای ایجاد دیواری نظامی در مرزهای روسیه خرج می شود. ژست نمادین تقویت مرزهای روسیه از سال 2014 آغاز شد. ژستی که تبدیل به کاری بزرگ شد که هنوز در حال رشد است. هزینه ای بالغ بر 3,4 میلیارد دلار در سال 2017 انجام شد و 4,8 میلیارد دلار در سال 2018 خرج خواهد شد. رئیس جمهور ترامپ در سال 2019 بالغ بر 250 میلیون دلار کمک نظامی به اوکراین کرده که تنها حرکتی نمایش آشکاری در برابر روسیه است.

بودجه اختصاصی ایالات متحده برای دفاع ملی بالغ بر 716 میلیارد دلار است که 24 میلیارد آن برای مدرن کردن و نوسازی سلاح های هسته ای تهاجمی است. در مقایسه بودجه دفاعی روسیه در سال 2017 به سختی به 70 میلیارد دلار می رسد که تقریبا یک دهم بودجه آمریکاست. بودجه آمریکا به همین جا ختم نمی شود. آنها در حدود 661,4 میلیون دلار به منظور مقاصد اطلاعاتی و جنگ اطلاعاتی علیه روسیه صرف کردند. در 12 فوریه، گروهی از سناتورهای دموکرات قطعنامه ای را صادر کردند که به ریس جمهور ترامپ اجازه می دهد که تحریم هایی جدید علیه روسیه تصویب کند. این تحریم ها در ادامه کارهای تبلیغاتی است که از سوی آمریکایی ها انجام می شود. این اقدام انجام می شود تا در برابر آنچه «عدم جدیت دولت در مقابل تهدید امنیت ملی» خوانده می شود، قرار بگیرد.

ناتو بی سروصدا زیرساخت هایی را فراهم می کند تا برای جنگ با روسیه آماده باشد. نروژ میزبان تفنگداران دریایی ایالات متحده است که در نزدیکی مرز این کشور با روسیه فعالیت می کنند. اسلو به برنامه سیستم دفاع موشکی ناتو اضافه شده است. حضور نظامی ایالات متحده در اروپا در طول دو سال گذشته افزایش پیدا کرده است. ناتو اخیرا چهار گروه جنگنده در لهستان و کشورهای بالکان فراهم کرده و حضورش در دریای سیاه را بیشتر و بیشتر می کند. رویدادهای اخیر که از کانون توجه بیرون مانده اند نشان می دهد که چگونه ناتو در حال گسترش تقابل امنیتی خود با روسیه است. در 5 فوریه، روسای یکی از اعضای ناتو، به توافقی با مولداوی دست پیدا کرد تا پرسنل نظامی مشترک خود را بر اساس استانداردهای ناتو آماده کند. این واحدها قرار است در «شرایط فوق العاده» وارد عمل شوند. این نخستین باری است که نیروهای نظامی دو کشور واحدی مشترک را ایجاد می کنند. بیشتر از 800 افسر اهل مولداوی مشغول تمرینات نظامی در رومانی هستند. دو کشور در نظر دارند تا تمرینات نظامی مشترک دیگری را نیز برنامه ریزی کنند.

2018 سالی است که سیستم دفاع موشکی ناتو در لهستان آغاز به کار خواهد کرد. تابستان سال 2018، لهستان میزبان تمرین نظامی مشترکی خواهد بود که از زمان جنگ سرد تا کنون بی سابقه خواهد بود. تقریبا 100هزار نیروی نظامی از جمله 20 هزار سرباز لهستانی، 5 هزار وسیله نظامی، 150 جت جنگی و 45 کشتی در این تمرین شرکت خواهند کرد.

اکثر کسانی که در کنفرانس مونیخ صحبت کردند روسیه را مقصر رشد تهدیدهای فعلی دانسته اند. در این رویکرد روسیه دوباره شیطان معرفی می شود. سپرهای موشکی نصب شده از سوی روسیه «تهاجمی» خوانده می شود درحالی که سپرهای موشکی نصب شده ناتو دفاعی تلقی شده است. مسکو معتقد است که این کار را برای حفظ امنیت خود انجام می دهد. گروهی به دنبال این ایده غریب هستند که گروه هایی در مسکو پیدا کنند که ایده هایی مشترک با غرب دارند. اما امید آنها نابود شده است. در تئوری کنفرانس مونیخ مکانی است برای ایجاد ایده هایی جدید و معرفی خواست های نو. اما بسیار پربارتر خواهد بود که از این کنفرانس به عنوان جایی برای پیدا کردن راه های ممکن برای رسیدن به مکالمه و گفت وگوی سازنده با روسیه رسید.

منبع: راشا اینسایدر/ مترجم: روزبه آرش