موضوع آزادی مذهب و عقیده در کانادا

نویسنده: امیلی کائو

دیپلماسی ایرانی: جدا از تماشای گاه به گاه بازی های هاکی یا خرید نوعی شربت، بیشتر آمریکایی ها توجه چندانی به کانادا ندارند. ما ممکن است نخست وزیر جاستین ترودو را برای جوراب های رنگارنگش بشناسیم اما درباره اینکه او چقدر در حوزه خودش منفور است بسیار کم می دانیم و ما ممکن است درباره سیستم عالی مراقبت های درمانی کانادا بدانیم اما درباره بی احترامی دولت همسایه شمالی به آزادی های مذهبی ناآشنا هستیم.

وفاداری میهن پرستانه آن چیزی است که در آمریکا باعث می شود ما نیز نگران باشیم که آمریکا درست مشابه کانادا حمله به آزادی های مذهبی را تجربه کند. کانادا کشوری بود که حمایت فوق العاده از آزادی مذهبی را در قانون اساسی اش در بخش حقوق و آزادی آورده است. بی توجه به تجارت بالای بین دو کشور ما باید درباره عدم تحمل مذهبی بحث کنیم چرا که صادراتی نامحسوس است که مورد توجه قرار نداده ایم.

ماه گذشته در آلبرتا یک سرویس کودک و خانواده، مانع از پذیرش کودکان بدون سرپرست از سوی برخی خانواده شد چرا که باورهای مذهبی و جنسی آنها را قبول نداشت و این قانون در واقع دیدگاه رسمی دولت آلبرتا بود. درحالی که تنها عاملی که باید مدنظر قرار بگیرد محیط «امن، سلامت و دوست داشتنی خانه» است. در ماه ژوئن در اونتاریو قانونی تصویب شد که قدرت تصمیم گیری در این زمینه به دولت داده می شود. در موقعیتی مشابه اما انجمن آزادی مدنی آمریکا از دولت میشیگان به دلیل تصویب قانون پذیرش کودکان شکایت کرد. در ایالت ایلینوی نیز به مانند انتاریو قوانینی به نفع دولت گذاشتند که با مخالفت های جامعه مدنی روبه رو شد.

هنگامی که خبرنگار «اپک تایمز»، ۲۱ اکتبر در کنفرانسی مطبوعاتی در ادمونتون در رابطه با نقض حقوق بشر در چین و موضوع برداشت اجباری اعضای بدن تمرین ‏کنندگان فالون گونگ پرسید، ترودو پاسخ داد که او همیشه مسئله حقوق بشر را مطرح می ‏کند. ترودو گفت: «کانادا همیشه صدای قدرتمند حقوق بشر در جهان خواهد بود. این چیزی است که کانادایی ‏ها انتظار دارند، این همان چیزی است که دولت انتظار دارد، در عین حال این چیزی است که جامعه جهانی انتظار دارد. کانادا به گفتگو در مورد حقوق بشر ادامه خواهد داد. همچنان که در هر موقعیتی که تاکنون با رهبران چین نشست داشته ‏ام، انجام داده ‏ام.» ترودو افزود که همزمان به دنبال ایجاد فرصت ‏های اقتصادی و برقراری روابط اقتصادی نزدیک ‏تری است که اغلب منجر به پیشرفت ‏های قابل توجهی در زندگی شهروندان در هر دو سوی اقیانوس آرام می ‏شود. او گفت:«این تعامل به ما اجازه می ‏دهد که همچنان روی بهبود وضعیت حقوق بشر اعمال فشار کنیم.» کانادا حالا درحال مذاکره با پکن در مورد یک قرارداد تجارت آزاد بالقوه میان دو کشور است. این درحالی است که در داخل کانادا و در سرشماری ها آماری از عدم توجه به حقوق بشر در داخل کشور به دست آمده است.

 نتایج به دست آمده از سرشماری اخیر در مورد ساختار قومی جمعیت کشور، نشان می دهد که طی یک دوره پنج ساله، جمعیت یهودیان در کشور ۵۶ درصد کاهش داشته است. این کاهش ۱۸۶ هزار نفری (از حدود ۳۲۹ هزار و ۵۰۰ نفر در سال ۲۰۱۱ به ۱۴۳ هزار و ۶۶۵ نفر در سال ۲۰۱۶)، بزرگترین کاهش ثبت شده در جمعیت گروه های قومی در کشور، اعلام شده است. این کاهش قابل توجه، دقیق بودن تصویر ارائه شده از جمعیت یهودیان کانادا را زیر سوال می برد. رهبران جامعه یهودی می گویند که قصد دارند از اداره آمار کانادا بخواهند که تغییراتی را در فرم پرسشنامه سال ۲۰۲۱ یا ۲۰۲۱ (long-form questionnaire) ا عمال کند. در غیر این صورت بایستی راهی برای سنجش جمعیت یهودیان پیدا کنند. لیندا کیشلوویچ، رئیس و مدیر عامل فدراسیون های یهودی، گفت: ما نگران هستیم. قصد داریم در این زمینه با کارمندان دولت و سیاستمداران همکاری کنیم تا بتوانیم آنها را به اعمال تغییرات متقاعد کنیم.

اگر آمریکا و کانادا که به صورت سنتی مظهر آزادی مذهبی در جهان بوده و حالا این ارزش هایشان دچار مشکل شده است به وضعیتی بدتر از این درباره آزادی های قومی و مذهبی و خانوادگی دچار شوند، دامنه این مشکلات در باقی جهان چطور خواهد بود؟ در حال حاضر کانادایی ها و آمریکایی ها این ایمان را دارند که فرصتی استراتژیک برای همکاری در اختیار آنهاست اما آیا قرار است از این فرصت در زمینه آزادی مذهبی و سایر آزادی ها استفاده شود؟ بسیاری از بدترین و خشن ترین درگیری های مذهبی در جهان به دلیل عدم احترام کافی به آزادی مذهب و عقیده اتفاق افتاده است. از نشانه های فعلی مشخص است که زمانی برای هدر دادن وجود ندارد.

منبع: دیلی سیگنال/ مترجم: روزبه آرش