موگابه در بازداشت است

ارتش زیمبابوه اعلام کرد، رابرت موگابه از ریاست جمهوری بر کنار و در بازداشت قرار گرفته و "امرسون منانگاگوا" به عنوان رئیس جمهور موقت جای او را گرفته است.

به گزارش ایسنا، به نقل از دیلی میل و مالاوی ۲۴، ارتش زیمبابوه اعلام کرده امرسون منانگاگوا، معاون برکنار شده سابق رابرت موگابه وارد پایگاه هوایی مانیامه شده تا کنترل دولت این کشور را به دست بگیرد و رابرت موگابه نیز در یک "انتقال قدرت بدون خونریزی" برکنار و در بازداشت قرار گرفته است.

گزارش های تاییدنشده ای منتشر شده مبنی بر اینکه موگابه ۹۳ ساله به همراه همسرش "گریس" و دیگر اعضای حلقه سیاسی نزدیک به او در بازداشت خانگی قرار گرفته اند.

منانگاگوا مشهور به "کروکدیل" برای چندین دهه یک هم پیمان رابرت موگابه محسوب می شد و از او به عنوان کسی یاد می شد که از رئیسش مخوف تر است و موگابه کارهای کثیف را به او می سپارد.

منانگاگوا بعد از درگیری پیدا کردن با گریس، همسر موگابه متهم به خیانت و اخراج شد. با این حال او توانست حمایت مخالفان و ارتش زیمبابوه را به خود جلب کند.

ناظران اقدام موگابه در اخراج منانگاگوا را هموار کردن راه برای جانشینی گریس به جای او می دانستند. بعد از آن منانگاگوا که از حمایت ارتش برخوردار بود از کشور فرار کرد.

بعد از این رویدادها بود که سه شنبه عصر یک روز بعد از آنکه ژنرال کنستانتینو چیونگا، فرمانده ارتش زیمبابوه تهدید به مداخله برای حل تنش های سیاسی در حزب حاکم "زانو- پی اف" کرد، گزارش هایی مبنی بر استقرار خودروهای زرهی در شهر هراره پایتخت زیمبابوه منتشر شد.

زیمبابوه شب گذشته در پی تحرک ارتش بعد از مناقشه بین همسر رئیس جمهوری این کشور و معاونش که به برکناری معاون موگابه منجر شد، شب ناآرامی را شاهد بود.

در پی شنیده شدن صدای تیراندازی شدید و آتش توپخانه در حومه شمالی هراره، پایتخت زیمبابوه، در ساعات نخست صبح چهارشنبه گمانه زنی درباره این که ارتش دست به تحرک نظامی برای کودتا علیه رابرت موگابه رئیس جمهوری این کشور زده بالا گرفت هر چند که افسران ارتش در بیانیه ای که از تلویزیون رسمی قرائت کردند وقوع کودتای نظامی را در پی تسلط بر مقر رادیو و تلویزیون ملی این کشور تکذیب کردند.

ارتش این کشور در ابتدا در بیانیه خود که از شبکه زی بی سی پخش شد، اعلام کرد، به دنبال "کودتای نظامی" علیه حکومت رابرت موگابه نیست و این که فقط "مجرمان را هدف گرفته است."

در بیانیه ارتش آمده است: می خواهیم با کسانی مقابله کنیم که "مرتکب جرایمی شده اند که باعث رنج اجتماعی و اقتصادی در کشور شده است. به محض دست یافتن به این اهداف، انتظار بازگشت اوضاع به حالت عادی را داریم."

طبق این بیانیه، موگابه و خانواده اش در سلامت هستند و امنیت آنها تضمین شده است.

 طبق اعلام یک منبع دولتی وزیر دارایی دولت موگابه نیز توسط ارتش به منظور ریشه کنی جنایتکاران اطراف موگابه که باعث رنج و عذاب اقتصادی و اجتماعی مردم شده اند بازداشت شد.

ایگناتیوس چومبو، وزیر دارایی از اعضای برجسته جناج جی۴۰ از حزب زانو پی اف است.

سفارتخانه های آمریکا و انگلیس از شهروندان این دو کشور خواسته اند مواظب باشند و در خانه های خود بمانند.

پیشتر شاهدان عینی به خبرگزاری فرانسه گفته بودند، تیراندازی شدیدی را صبح امروز (چهارشنبه) در نزدیکی مقر اقامت رابرت موگابه مشاهده کرده اند.

یک شاهد عینی که در نزدیک مقر اقامت موگابه زندگی می کند، گفت: ما صدای ۳۰ تا ۴۰ گلوله را از سمت منزل رئیس جمهور طی سه تا چهار دقیقه شنیدیم.

اخیرا رقابت میان گریس موگابه، همسر رئیس جمهور و معاون سابق او در جریان بوده است.

پیشتر حزب حاکم زیمبابوه فرمانده ارتش را به "رفتار خائنانه" متهم کرد که پس از هشدار او در مورد مداخله نظامی بود.

بعد از آنکه موگابه معاونش را اخراج کرد، ژنرال کنستانتینو چیونگا او را به چالش کشید و گفت ارتش آماده است برای پایان پاکسازی ها در داخل حزب زانو پی اف وارد عمل شود.

منانگاگوا قبلا جانشین ریاست جمهوری تلقی می شد اما بعد گریس موگابه همسر رئیس جمهور در این موقعیت قرار گرفت.

رقابت میان خانم موگابه و منانگاگوا باعث شکاف در حزب زانو پی اف شد.

کشور زیمبابوه در جنوب آفریقا زمانی با عنوان "رودزیا" از مستعمرات بریتانیا بود اما در سال ۱۹۶۵ اقلیت سفید پوست ساکن این مستعمره به طور یکجانبه اعلام استقلال کردند که با مخالفت بریتانیا مواجه شد. در آن زمان، امکانات اقتصادی رودزیا عمدتا در دست اقلیت سفیدپوست متمرکز بود و انتظار می رفت دولت جدید نوعی نظام جدایی نژادی - آپارتاید - شبیه آفریقای جنوبی آن زمان را در این سرزمین مستقر کند.

پس از چند سال مقابله سیاسی از سوی بریتانیا و جامعه بین المللی، از جمله تحریم های اقتصادی، همراه با مبارزه مسلحانه گروه های طرفدار حکومت اکثریت سیاهپوست، سرانجام در سال ۱۹۸۰ بین دولت سفیدپوستان، بریتانیا و استقلال طلبان توافقی به دست آمد که در نتیجه آن، این سرزمین با نام جدید زیمبابوه استقلال یافت و قدرت به یک دولت بومی منتقل شد.

در اولین انتخابات پارلمانی در زیمبابوه که مدتی کوتاه پس از کسب استقلال برگزار شد، حزب اتحاد ملی آفریقایی زیمبابوه - زانو - به رهبری رابرت موگابه توانست اکثریت قابل توجه آرا را به دست آورد و قدرت را در دست گیرد. نتیجه انتخابات باعث شورش برخی اقلیت های قومی و سرکوب خونین آنان شد، اما جنگ داخلی سرانجام با توافق بین دولت و مخالفان و تشکیل حزب زانو - پی اف (زانو - جبهه مردمی) خاتمه یافت.

از آن زمان تا کنون، رابرت موگابه در سمت نخست وزیر و بعدا رئیس جمهوری، قدرت را در این کشور در دست داشته و با اینکه فعالیت احزاب دیگر ممنوع نیست، اما حزب حاکم با در دست داشتن مواضع قدرت سیاسی و اقتصادی، زمام امور را در دست دارد. به گفته منتقدان، رابرت موگابه و حزب زانو- پی اف به راه های مختلف، از سرکوب مخالفان گرفته تا تقلب در انتخابات، قدرت را حفظ کرده است.

زندگی نامه رابرت موگابه

رابرت گابریل کاریگامومبه موگابه زاده ۲۱ فوریه ۱۹۲۴ چهره انقلابی و سیاست مدار زیمبابوه ای است که از ۱۹۸۷ به عنوان رئیس جمهور، و پیشتر از ۱۹۸۰ تا ۱۹۸۷ به عنوان نخست وزیر بر زیمبابوه حکومت کرد. او از نظر ایدئولوژیک یک ملی گرای آفریقایی و یک سوسیالیست است، که از سال ۱۹۷۵ حزب اتحادیه ملی آفریقایی زیمبابوه-جبهه میهنی  ملقب به "زانو پی اف" را رهبری کرد.

موگابه در سوم اوت ۲۰۱۳ در انتخابات ریاست جمهوری با ۶۱ درصد آرا پیروز و برای هفتمین بار رئیس جمهور زیمبابوه شد، در این دوره مورگان چانگیرای، نخست وزیر زیمبابوه و رهبر حزب جنبش برای تغییر دموکراتیک ــ که رقیب اصلی موگابه به شمار می رفت ــ نزدیک به ۳۴ درصد آرا را کسب کرد. وی در سال ۲۰۱۵ به عنوان رئیس اتحادیه آفریقا برگزیده شد.  موگابه ۹۳ ساله پیرترین رئیس جمهور جهان محسوب می شود.

او که در ۱۹۵۱ مدرک لیسانس خود را از دانشگاه فورت هاره دریافت کرده، شش مدرک لیسانس دیگر را از راه آموزش از دور گرفت. او دو تا از مدارک حقوقش را در زندان به دست آورد. هنگام ریاست جمهوری، فوق لیسانس حقوق را دریافت کرد.

رابرت موگابه، به دلیل سیاست های اقتصادی و سرکوب مخالفان سیاسی اش، همواره تحت انتقاد محافل جهانی قرار داشته است.

پس از دخالت نظامی زیمبابوه به رهبری رابرت موگابه در جنگ دوم کنگو، که به سلب مالکیت انبوه زمین های سفیدپوست ها انجامید، بسیاری از کشورهای غربی وی را متهم به «تبعیض نژادی» و نفرت پراکنی نسبت به اقلیت سفیدپوست ساکن در زیمبابوه کردند.  براثر تحریم های اقتصادی، اقتصاد زیمبابوه با مشکلات بسیار جدی روبرو شد. کمبودهای جدیِ نفتی و غذایی منجر به مهاجرت گستردهٔ اهالی زیمبابوه به کشورهای همسایه، بخصوص آفریقای جنوبی شد.

موگابه، مخالفینش را «تازه متولدین استعمارگر» خوانده و معتقد بود که مشکلات زیمبابوه، «میراث استعمار» است.

موگابه در سال ۲۰۰۸ در پی فشار داخلی و بین الملی بر او، ناچار به تقسیم قدرت با مورگان چانگیرای، نخست وزیر کنونی شد. در پی این تقسیم قدرت، اقتصاد زیمبابوه پس از دهه ها رکود، به آرامی روند بهبود به خود گرفت.

جنجال ها

در پی انتقاد گوردون براون، نخست وزیر انگلیس از «وجود تقلب» در انتخابات ۲۹ مارس ۲۰۰۸ زیمبابوه، موگابه وی را «یک نقطهٔ ریز بر روی کُرهٔ زمین» خواند.

همچنین سیلویو برلوسکونی، نخست وزیر ایتالیا، و بان کی مون، دبیرکل سازمان ملل متحد، که میزبان کنفرانسی در ژوئن ۲۰۰۸ میلادی برای مقابله با «بحران جهانیِ غذا» بودند از رابرت موگابه، رئیس جمهور زیمبابوه  برای  مراسم تشریفاتیِ شام که به افتخار رهبران حاضر در کنفرانس برپا شده بود، دعوت نکردند.

در سال ۲۰۱۳ و در جشن تولد ۸۹سالگی اش، موگابه، ضمن رد گزارش هایی مبنی بر اوضاع جسمانیِ بدش، مأموریت خود در ادارهٔ زیمبابوه را «آسمانی» توصیف کرد.

زندگی شخصی

وی در سال ۱۹۶۱ میلادی با سالی هیفران ازدواج کرد. خانواده سالی متعلق به «جنبش ملی گرایان غنا» بودند.  سالی هیفران که زن اول او بود در ۱۹۹۲ براثر نارسایی کلیه درگذشت. تنها پسر آنها در ۱۹۶۶، وقتی موگابه در زندان بود، درگذشته بود. برخی منتقدان می گویند موگابه پس از مرگ او زیمبابوه را بد اداره کرد.

موگابه در ۱۷ اوت ۱۹۹۶ با منشی سابقش، گریس ماروفو، که ۴۱ سال از خودش جوان تر بود و از او  دو فرزند داشت، ازدواج کرد. موگابه و گریس در یک مدرسهٔ میسیونری کاتولیک به شیوهٔ کاتولیک ازدواج کردند . نلسون ماندلا و نیز دو فرزند موگابه از گریس، از جمله مهمانان بودند. در حال حاضر آنها سه فرزند دارند: بونا، رابرت پیتر جونیور و بلمارین چاتونگا.

گریس، به دلیل ولخرجی در خریدهای اروپایی اش «گوچی گریس» خوانده شده و مورد انتقاد قرار گرفته است.

انتخابات سال ۲۰۱۳

رابرت موگابه در سوم اوت ۲۰۱۳ در انتخابات ریاست جمهوری زیمبابوه با ۶۱ درصد آرا پیروز و برای هفتمین بار رئیس جمهور زیمبابوه شد. در این دوره، مورگان چانگیرای، نخست وزیر زیمبابوه و رهبر حزب جنبش برای تغییر دموکراتیک، که رقیب اصلی موگابه به شمار می رفت، نزدیک به ۳۴ درصد آرا را کسب کرد. حزب حاکم زانو پی اف، حزب رابرت موگابه، بیش از دوسوم کرسی های مجلس این کشور را به خود اختصاص داد. پس از انتخابات، چانگیرای نتایج اعلام شده را نپذیرفت و گفت این آرا را در دادگاه به چالش خواهد گرفت. هرچند مسئول ناظران انتخاباتیِ اتحادیه آفریقا، انتخابات عمومی در زیمبابوه را آزاد، منصفانه و معتبر دانست، اما گروه موسوم به حامیان انتخابات زیمبابوه، بزرگترین گروه داخلیِ ناظر بر انتخابات این کشور، معتقد بود که انحرافات جدی در این انتخابات صورت گرفته است. اتحادیه اروپا درمورد انحراف و تقلب در انتخابات زیمبابوه ابراز نگرانی کرد.

در جریان انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۰۸ نیز موگابه و چانگیرای هر دو به دور دوم راه یافتند، اما پس از انتشار گزارش هایی مبنی بر فشار بر طرفداران حزب جنبش برای تغییر دموکراتیک و کشته شدن شماری از آنان، مورگان چانگیرای از ادامهٔ رقابت صرف نظر کرد.

(منبع زندگی نامه: ویکی پدیا)