ترزا می باید انتخابات زودهنگام برگزار کند

دیپلماسی ایرانی: این راهی نبود که ترزا می برای نخست وزیر شدن بخواهد قدم در آن بگذارد. محاکمه گوردون براون به دلیل ترس از برگزاری انتخابات زودهنگام هنوز در ذهن ساکنان ساختمان شماره 10 در وایت هال زنده است. می برای رهبری خود یک حکم فوری، نه فقط از جانب نمایندگانش که از طرف تمام حزب، می خواست. البته که مشاورانش هشدار می دهند که برند ویژه درون حزبی آندره آ لدسام می تواند تهدیدی برای او به ویژه در میان حامیان برگزیت باشد، اما ترفیع بی دردسر او جشن رهبری اش را تا حدی بی رنگ و رو خواهد کرد.

وقتی رهبرانی که از مسیر انتخابات به قدرت رسیده اند شکست می خورند، این شکست به پای تمام مردم نوشته می شود. به عبارت دیگر، زمانی که یک نخست وزیر در انجام وظایف خود ناکام می ماند، تمام کشور مسئول این انتخاب اشتباه است. اما وقتی یک نماینده به مقام نخست وزیری می رسد و سپس شکست می خورد مسئولیت این شکست و انتخاب اشتباه مستقیما متوجه حزب است. این عبرتی است که می توان از داستان روی کار آمدن گوردون براون و حزب کارگر گرفت. بنابراین تنها یک راه وجود دارد که "ترزا می" می تواند از طریق آن حکم نخست وزیری خود را بگیرید و از حزب خود محافظت کند: او باید فورا برگزاری انتخابات زودهنگام را درخواست کند.

تا همین حالا هم منتقدان زیادی صدای خود را بلند کرده اند که دموکراسی پارلمانی این گونه کارآمد نیست، این که "ما نمایندگان پارلمان را انتخاب می کنیم، رئیس جمهور انتخاب نمی کنیم." البته که این حرف به معنای دقیق کلمه درست است، اما در سال های اخیر کاریزما و توانایی افراد، به جای قدرت جمعی گروه، در تعریف سیاست استفاده شده است. غیر از این بود، چطور می شد بوریس جانسون (شهردار سابق لندن) و نقش کلیدی او را در تضمین رای به برگزیت توضیح داد؟ یا کمی به عقب بازگردید، به موفقیت لیبرال دموکرات ها در تشکیل یک ائتلاف پس از انتخابات عمومی 2010؛ آیا لیبرال دموکرات ها این موفقیت را مدیون نیک کلگ نبودند؟

با این حال راه های قدیمی برای انجام امور در دنیای سیاست، گرچه ممکن است که به لحاظ قانونی درست باشد، اما منعکس کننده خواست ما به عنوان یک رای دهنده نیست. بنا براین، اگر ترزا می می خواهد کشورش از او حمایت کند، مجبور خواهد بود که به سراغ صندوق های رای برود.

این که ترزا می هر چه سریع تر انتخابات زودهنگام برگزار کند نه تنها به نفع حزب، که به نفع بریتانیا خواهد بود. شاید خستگی برگزاری همه پرسی برگزیت همچنان وجود داشته باشد و مبارزات انتخاباتی این بار بدون زرق و برق رای گیری قبلی برگزار شود، اما زمانی که مذاکرات با اتحادیه اروپا برای خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا آغاز شود، فواید این انتخابات زودهنگام چشمگیر خواهد بود. شاید می ترجیح می داد که بریتانیا در اتحادیه اروپا باقی می ماند اما "برگزیت، برگزیت است" همان طور که "تجارت، تجارت است" و نخست وزیر اکنون باید مقدمات این خروج را فراهم کند.

از سوی دیگر، بازارها که هم که به برگزیت شدیدا واکنش نشان دادند قطعا کسب اکثریت ترزا می در انتخابات عمومی و آغاز مذاکرات منطقی برای خروج انگلیس از اتحادیه اروپا احتمالا پنج سال آینده (پایان نخست وزیری می) را در آرامشی نسبی سپری خواهند کرد.     

همچنین ترزا می اگر می خواهد که سکان رهبری بریتانیا را برای بیش از چند سال محدود در دست داشته باشد باید به استقبال انتخابات زودهنگام برود؛ پیش از این که حزب محافظه کار این فرصت را داشته باشد بر سر سیاست های پیشین کامرون دچار اختلافات بیشتری شود.

انتخابات زودهنگام یک فایده دیگر هم دارد: می تواند به حیات سیاسی حزب راستگرای "استقلال" بریتانیا (یوکیپ) پایان داده و حزب کارگر را بیش از پیش تخریب کند. تلاش نافرجام آنجلا ایگل برای کنترل آن چه از حزب مخالف باقی مانده پایانی کمیک داشت و حال ترزا می می تواند از این فرصت برای ضعیف تر کردن رقیب استفاده کند.

تیم فارون، رهبر حزب لیبرال دموکرات، تنها حزبی که می تواند از یک انتخابات زودهنگام منتفع شود، همین حالا هم از ترزا می خواسته که هر چه سریع تر زمان انتخابات عمومی را اعلام کند. با این حال می گفته که شاید برای برگزاری انتخابات تا پایان دوره پارلمان و سال 2020 صبر کند.

زمانی که گوردون براون در سال 2007 قدرت گرفت و برای برگزاری انتخابات زودهنگام تردید بیش از اندازه ای از خود نشان داد، ترزا می گفت که "او از شکست برای گرفتن حکم تایید مردم برای کرسی خود ابا دارد و می گریزد." اما واقعیت این است که گوردون براون می دانست برگزاری انتخابات در آن مقطع یک ریسک است. حزب کارگر پس از یک دهه ماندن بر مسند قدرت، متوجه خستگی مردم انگلیس از وضوع موجود بود و همین مساله نقطه ضعف بزرگی در روند برگزاری انتخابات به شمار می رفت. اما ترزا می امروز چنین مشکلی را ندارد. مخالفان حزب محافظه کار در بی نظمی کاملی غوطه ورند و رهبران اروپایی، لندن، تجار و مردم (حداقل بخشی زیادی از آنان) می خواهند آرامش گذشته تاحدی بازگردد. اگر ترزا می می خواهد موجد وحدت باشد، هیچ دلیلی برای تردید وجود ندارد. یک انتخابات عمومی در ماه نوامبر می تواند بهترین شرط بندی سیاسی باشد.

منبع: ایندیپندنت/ تحریریه دیپلماسی ایرانی/30