فرمول انقلاب اسلامی در یمن

جعفر بلوری در یادداشت روز کیهان نوشت:

 

حدود 32 سال بعد از وقوع انقلاب بی نظیر اسلامی در ایران، یکی از امواج نورانی این انقلاب الهی، به شکل بیداری اسلامی در خاورمیانه و شمال آفریقا نمودار شد. اما قدرت های غربی در کنار برخی کشورهای مرتجع عربی و صد البته رژیم صهیونیستی، با تمام ابزار و امکانات وارد معرکه شدند و بدون «هیچ» ملاحظه ای، از «هر» وسیله ای برای نابودی یا به انحراف کشاندن این انقلاب ها بهره جستند تا مبادا، دنیا مجددا شاهد بروز یک انقلاب اسلامی ایران دیگر باشد؛ رفتاری که در 36 سال گذشته با شدت و حدت بیشتر و بی وقفه علیه ایران اسلامی داشته اند.

این جبهه، تلاش کرد با فرسایشی کردن انقلاب ها  و سوء استفاده از عناصر مهمی چون«امنیت»، «اقتصاد» و بهره جستن از روش های «فریب» و ایجاد «وحشت»، «تهدید و تطمیع» و... انقلاب ها را به حاشیه رانده و با به صحنه آوردن هیولای داعش، جلوی به ثمر نشستن آنها را به طور موقت هم که شده بگیرد... اما این همه ماجرا نیست.

 

 یمن، کشوری است واقع در جنوب شبه جزیره عربستان که به لحاظ ژئوپلتیک، موقعیتی«بسیار» مهم و حساس دارد؛ این کشور نیز همچون سایر کشورهای منطقه چند سالی است دچار تحولات بنیادین شده و مردم مسلمان آن اقدام به سرنگونی دیکتاتور دست نشانده کشورشان کرده اند. اما غرب همان طور که برای مهار یا انحراف انقلاب سایر کشورها خیز برداشت و همه توان خود را در این راه به کار گرفت، در این تحول نیز بی کار ننشست اما، نه فقط نتوانست انقلاب این کشور را متوقف یا منحرف کند بلکه انقلاب یمن با وجود تمام توطئه ها و فراز و نشیب ها، همچنان در حرکت است و با سرعت باورنکردنی، به پیش می رود. شاید کمی اغراق آمیز به نظر برسد اما، اهداف انقلاب این کشور نیز شباهت های زیادی با اهداف انقلاب اسلامی ایران دارد که سی و ششمین سالگرد آن را با شکوه هر چه تمام تر جشن گرفتیم.

 

اگر بخواهیم عصاره این شباهت ها را در یک واژه بیان کنیم، می رسیم به واژه «استکبارستیزی». به نظر می رسد رمز موفقیت انقلاب یمن هم در همین یک واژه نهفته باشد. واژه ای که در انقلاب دیگر کشورهای منطقه، یا اصلا نبوده، یا کمرنگ بوده یا اگر هم بوده، رفته رفته به حاشیه رانده شده است.

 

اما چرا انقلاب یمن پیروز شده و به سرعت پیش می رود؟ و  پیروزی انقلاب در این کشور فقیر چرا مهم است؟

 

در این نوشتار می خواهیم پاسخی برای این پرسش ها- هرچند به طور خلاصه- بیابیم.

در اهمیت یمن همین بس که،  تنگه استراتژیک «باب المندب» در جنوب این کشور قرار دارد. عربستان سعودی که تمام فتنه انگیزی های منطقه ای و توطئه سازی هایش به دلارهای نفتی وابسته است، و بدون نفت «هیچ» است، بیشترین نفت خود را پس از تنگه هرمز - که در اختیار جمهوری اسلامی ایران قرار دارد- از این تنگه عبور می دهد. بد نیست این را هم بدانیم که، 30 درصد نفت جهان از این تنگه صادر می شود و سالانه 21 هزار کشتی و نفتکش از همین مسیر تردد می کنند. ارتباط تجاری بین دو قاره آسیا و اروپا نیز صد در صد به این تنگه وابسته است و ...

«تسلط یمن انقلابی بر تنگه باب المندب در کنار تسلط جمهوری اسلامی ایران بر تنگه استراتژیک هرمز» چه معنی می دهد؟!

 

حداقل مفهوم این اوضاع یعنی «تسلط بر شاهرگ حیاتی عربستان سعودی» و .... عربستانِ دست نشانده ای که فقط یکی از توطئه های اخیرش علیه ایران، کاستن شدید از قیمت نفت با هدف خدمت به آمریکا و رژیم صهیونیستی در گرماگرم مذاکرات هسته ای است... این، گوشه ای کوچک از اهمیت یمن و انقلاب آن.

 

اما دلیل موفقیت الحوثی ها زیاد پیچیده نیست. انقلابیون یمن دلیل پیروزی شان را در یک تکه «پارچه نوشته» و همیشه با خود حمل می کنند. این پارچه نوشته در واقع «مانیفست» انقلابیون یمن است که در راهپیمایی های آرام خود آن را به نمایش می گذارند. «مرگ بر آمریکا» و «مرگ بر اسرائیل»، در راس این مرامنامه قرار دارد. ارادت لوکوموتیورانان این انقلاب به ائمه اطهار، دوری از آمریکا و رژیم صهیونیستی در کنار هوشیاری رهبران انقلابی این کشور، از جمله مهم ترین دلایل موفقیت الحوثی هاست. دقیقا همان نقاطی که برخی دیگر از کشورها با ناپرهیزی از آن، لطمه خوردند و هنوز هم می خورند.

 

مگر انقلابیون مصر با همین مرامنامه فرعون مصر را به زیر نکشیدند و سفارت رژیم صهیونیستی را تسخیر نکردند؟! مگر نه اینکه رهبران مصر، کشوری با آن پیشینه تاریخی و تمدنی پس از نزدیکی یا حتی اعتماد به آمریکا و عربستان انقلابشان به محاق رفت؟! چه اتفاقی برای انقلاب مصر افتاد که رژیم صهیونیستی امروز، دولت نظامی روی کار آمده در این کشور را «گنج جدید اسرائیل» می نامد؟ یا حسنی مبارک و دیگر دیکتاتورهای این کشور، آزاد و اخوانی ها به عنوان کسانی که در انقلاب اسلامی مصر نقش برجسته ای داشته اند، اعدام و زندانی می شوند؟ اگر «امروز» مردم مظلوم مصر در روز روشن و در جریان تماشای فوتبال از سوی نظامیان کشورشان به خاک و خون کشیده می شوند، و مدعیان دروغین حقوق بشر خم به ابرو نمی آورند، تقاص اعتماد رهبران «دیروز» خود به آمریکا را می دهند.

 

اگرچه دلایل درست دیگری نیز در آسیب شناسی انقلاب های منطقه ارائه شده اما به نظر می رسد، رهبران انقلابیون در کشورهای اسلامی باید چند واحدی، درس «دشمن شناسی» در دانشگاه «انقلاب اسلامی ایران» بیاموزند. درسی که «سید عبدالملک الحوثی» یا «سید حسن نصرالله» آن را به خوبی آموخته اند، و امتحان خود را نیز با بالاترین نمره پس داده اند.

با همه این تفاسیر باید این را هم پذیرفت که، انقلاب یمن به خاطر اهمیت آن و تبعاتی که پیروزی آن برای منطقه و حتی جهان به دنبال دارد، هنوز راه پر فراز و نشیبی را پیش رو دارد. غرب و کشورهای مرتجع عربی نمی توانند ظهور یک جمهوری اسلامی ایران دیگر را در منطقه تحمل کنند، بنابراین طبیعی است که دست از فتنه انگیزی برنمی دارند.

 

بدون شک توطئه ها علیه انقلابیون یمن باز هم ادامه می یابد. اتحادیه اروپا چندی پیش این کشور را به تحریم اقتصادی تهدید کرد. چند روز بعد، برخی کشورهای مرتجع عربی نیز تهدید کردند یمن را تحریم و سفرایشان را از این کشور فرا می خوانند. این روش ناجوانمردانه شیطان بزرگ است که همواره برای رسیدن به اهداف پلید خود از هر ابزاری استفاده کند. تهدید، تروریسم، جنگ، تحریم و فتنه انگیزی های مذهبی و ایجاد اختلاف های داخلی، ابزارهای همیشگی آمریکا است. هدف «عبد ربه منصور هادی»، رئیس جمهور دست نشانده یمن از استعفا و رد درخوست های الحوثی ها برای بازگشت به قدرت، ایجاد «خلأ قدرت» و به تبع آن ایجاد اختلاف های داخلی و هرج و مرج در این کشور بود. سعودی ها نیز با تقویت و تسلیح القاعده در تکمیل این توطئه گام بر می دارند. اما حوثی ها با هوشمندی مثال زدنی که غرب را به حیرت انداخته است این توطئه را مهار و شرایط را به نفع انقلاب اسلامی یمن مدیریت کردند و با تشکیل «کمیته امنیت ملی یمن» خلأ کناره گیری رئیس جمهور را پر کردند.

 

بدون شک توطئه ها همچنان ادامه خواهد داشت؛ اما  تا زمانی که انقلابیون یمن از پشتوانه گسترده مردمی، رهبری شجاع و مرامنامه ای اصولی برخوردارند، این انقلاب شکست خوردنی نیست. مرامنامه ای که «مرگ بر آمریکا» و «مرگ بر اسرائیل» در راس آن قرار دارد.