به نام مذهب به کام دولت های حامی تروریست

دیپلماسی ایرانی: تحولات امنیتی منطقه وارد مرحله جدیدی شده است. تعداد گرو های مسلح افراطی تحت نام های مختلف در این منطقه آشوب زده، رو به افزایش است. حجم عملیات های انتحاری توسط این گروه ها که معمولا قرابتی با جریان القاعده دارند، رشد چشمگیری داشته است. بی تردید دلیل چنین وضعیتی ناشی از تزلزل امنیتی، حاکمیت بی ثباتی در منطقه خلال دهه گذشته است. حتما ایجاد چنین فضایی با رویکرد برخی بازیگران منطقه تطابق دارد و منافع آنان را بیش از دوران ثبات تامین می کند. حال به همین حوادث چند روز اخیر نگاهی داشته باشیم:

شاید این اولین باری باشد که نیروهای امنیتی ارتش لبنان موفق به بازداشت یکی از مهمترین سران تروریست منطقه شده اند. این دستاورد کمی نبود؛ گرچه گفته شده با مساعدت و همکاری امنیتی آمریکایی ها به دست آمده است. درعین حال باید در نظر داشت تحولاتی که این روزها در منطقه رخ می دهد، بی ارتباط با یکدیگر نیست. گروه تروریستی داعش ( دولت اسلامی عراق و شام ) که نام آن در اکثر اقدامات تروریستی در سوریه و عراق بر سر زبان هاست، بیش از حد لازم رشد کرده و باید متوقف شود. نیروهای نظامی عراق در استان الانبار که مرکز نشو و نما و حضور این گروه تروریستی است، وارد عملیات شده و اتفاقا با همکاری نیروهای امنیتی برخی دولت های همسایه عراق، مانند اردن جریان داعش را در تنگنا قرار داده و در حال سرکوب آن هستند. این امر به معنای زدن عقبه بزرگترین جریان تروریستی منطقه است که در سوریه عمل می کند. البته حوزه عملیاتی این گروه فراتر از سوریه بوده، سال هاست که در عراق فعال و اخیرا وارد لبنان شده است. اتفاقا لبنان حوزه مناسبی برای عملیات این گروه و دوستان این گروه است. وجود طوائف و مذاهب متعدد در این کشور، زمینه تحریک مناسبی را با توجه به جو اختلافات سیاسی حاکم  بر لبنان فراهم آورده است. همینطور باید به این نکته نیز اشاره کرد که برخی دولت های عربی منطقه که نفوذ و وجود خود را در لبنان در گرو به هم ریختن ثبات و آرامش آن می دانند، بی تمایل به نقش آفرینی گروه های تروریستی مانند گردان های عبدالله عزام و فرمانده آن ماجد الماجد نیستند. بخشی از حاکمیت عربستان سعودی نه تنها بی تمایل به انجام اقدامات تروریستی در لبنان نیست، بلکه متهم است که این گروه ها را از هر نظر مورد حمایت و هدایت خود قرار می دهد.

ماجد الماجد کیست؟ تبعه عربستان سعودی، یکی از فعالترین رهبران یک گروه تکفیری تروریستی به نام گردان های عبدالله عزام است. حضور جدی این گروه در صحنه لبنان به پنج سال قبل، دوره جنگ تکفیری های فلسطینی اردوگاه های شمال لبنان با ارتش این کشور بر می گردد. البته مهمترین جریان تندرو سلفی در جریان مذکور، گروه فتح الاسلام به رهبری ابو محمد المقدسی بود. با شکل گیری درگیری داخلی سوریه و ورود اسلامگرایان افراطی به این کشور، ماجد الماجد نیز با ترفندی خاص از اردوگاه فلسطینی عین الحلوه در لبنان خارج و به سوریه می رود و به همکاری با جبهه النصره در شمال سوریه می پردازدو ضمن اینکه افراد وی در لبنان نیز کار عضو گیری نیروهای جوان از مناطق سنی نشین و اعزام آنان به سوریه را دنبال می کنند. ماجد که سابقه سفر به افغانستان و دیدار با ایمن الظواهری را در کارنامه خود را دارد، در پی رهبری جبهه النصره بوده اما به دلیل عدم توفیق و اختلاف با سران این جبهه، سرانجام به جریان داعش نزدیک شده و با فرمانده آن،  ابوبکر البغدادی بیعت کرده و هم پیمان می شود. ماجد الماجد و گروه وی سلسله فعالیت هایی را در لبنان برنامه ریزی کرده، در شهر صیدا با علم کردن یک روحانی اهل سنت به نام شیخ احمد الاسیر آشوب و بلوایی را ماه ها علیه نیروهای مقاومت هدایت کرده و با انجام عملیات های انتحاری در شهر طرابلس و در مناطق پر جمعیت ضاحیه بیروت تعداد بیشماری از مردم لبنان را به خاک و خون می کشد. آخرین اقدام تروریستی گروه وی دو انفجار انتحاری در مقابل سفارت کشورمان در بیروت بوده است. اقدامات این فرد و گروه وی زمینه یک تنفر عمومی را بین مردم لبنان و طوائف گوناگون آن فراهم آورده و البته با دستگیری وی قطعا مردم این کشور خشنود شده اند.

بسیاری از ناظران سیاسی در منطقه بر این عقیده اند که تحرکات و اقدامات تروریستی ماجد الماجد بدون پوشش خارجی امکان پذیر نبوده و تردد وی به سوریه و عراق، بهره گیری از معلومات امنیتی در جهت تخریب و انفجار، حتما در گرو ارتباط با برخی دولت های عربی منطقه از جمله بخشی هایی از حاکمیت عربستان سعودی و در راستای منافع امنیتی آنها رقم خورده است. ماجد الماجد گروه عبدالله عزام، داعش، جبهه النصره و دیگر جرایانات افراط گرای خشونت طلب، گرچه شعار خود را حمایت از یک طائفه و یک مذهب علیه دیگر طوائف و مذاهب اعلام می کنند، اما بدون تردید ابزاری برای اعمال سیاست های در منطقه محسوب می شوند، که هدف آنها ورود به معادلات منطقه ای از راه ایجاد بی ثباتی و تخریب و ناآرامی است. نفوذ در حوزه هایی است که وجود آرامش و استقرار اصولا فضایی را برای نقش آفرینی آنان فراهم نمی کند.

انتشار اولیه: یکشنبه 15 دی 1392 / باز انتشار: سه شنبه 17 دی 1392