ادعای ارتباط ایران با «القاعده» سوریه!

در پی تحولات اخیر در زمینه بحران سوریه و به ویژه از میان رفتن چشم انداز حمله نظامی به این کشور، اینک تغییر موازنه نیرو ها در عرصه میدانی سوریه به حقیقتی انکار ناشدنی تبدیل شده است. با این حال، به نظر می رسد، ترکیه هنوز از سیاست های آرمانی خود درباره سوریه دست برنداشته و در این راستا، همچنان به اتهام زنی علیه ایران ادامه می دهد.

به گزارش «تابناک»، روزنامه «تودی زمان» ترکیه با انتشار مطلبی، مدعی ارتباط میان ایران و سازمان تروریستی القاعده شده است. این روزنامه ادعا می کند به باور «کار شناسان»، میان ایران و گروهک «دولت اسلامی عراق و شام» (وابسته به القاعده) ارتباط وجود دارد.

بنا بر ادعای «کار شناسان» مورد اشاره تودی زمان، ایران تلاش دارد با ارتباط خود با این گروهک تروریستی، در مبارزات اپوزیسیون در سوریه شکاف انداخته و ترکیه را در عرصه بین المللی در موضع دشواری قرار دهد.

در این باره، «محموت آکپینار»، دانشیار دپارتمان علوم سیاسی و روابط بین الملل دانشگاه «تورگوت اوزال» در گفت وگو با تودی زمان اظهار داشته، گروه های مسلح وابسته به القاعده، بیش از هر چیز در راستای منافع ایران و دولت بشار اسد عمل می کنند!

همچنین «عارف کیسکین»، پژوهشگر مرکز مطالعات راهبردی خاورمیانه در ترکیه، پا را از این فرا تر گذاشته و می گوید: ایران «همیشه» زمینه لازم برای فعالیت های القاعده را فراهم کرده است. به ادعای وی، ایران هر زمان که منافعش ایجاب کند، با این سازمان همکاری می کند.

از همه جالب تر، اظهارنظر «جرج صبرا»، رئیس ائتلاف مخالفین سوریه است که مدعی شده، ارتش اسلامی عراق و شام اصولاً به دست دولت اسد و ایران تشکیل شده تا به «انقلاب سوریه» صدمه بزند! صبرا و شماری دیگر از اعضای اپوزیسیون سوریه می گویند ایران می خواهد «انقلاب سوریه را بدزدد».

تودی زمان در ادامه مطلب خود، مجموعه ادعاهای دیگری را نیز در همین زمینه علیه ایران
مطرح و تلاش کرده با ارجاع مطلب به اظهارات به اصطلاح «کار شناسان» ترکیه ای، اتهامات خود را موجه نشان دهد.

اما این ادعا ها و اتهام زنی ها در حالی از سوی این روزنامه ترکیه ای و «کار شناس» هایش مطرح می شود که در تاریخ شکل گیری القاعده و به طور خاص از زمان حملات ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ به بعد، این سازمان تروریستی به مثابه یکی از مهم ترین تهدیدات علیه منافع و امنیت ملی ایران عمل کرده است.

شدت این تهدید برای جمهوری اسلامی ایران تا حدی بود که در زمان حمله ناتو به افغانستان در سال ۲۰۰۱، ایران حتی حاضر شد، برای براندازی طالبان با آمریکا و دیگر کشورهای غربی همکاری کند و در عراق نیز آمریکا با درک همین سود مشترک با ایران، بیش از هر چیز برای رفع خطر گروه های تروریستی از ایران تقاضای کمک کرد.

درباره گروه ترویستی «دولت اسلامی عراق و شام» نیز باید اشاره کرد که این گروه طی فعالیت اندک چند ماهه خود، یکی از مهم ترین گروه های افراطی وهابی شناخته شده که «شیعه کشی» را در صدر دستور کار خود قرار داده است؛ بنابراین، اصولاً هیچ عقل سلیمی وجود کوچک ترین ارتباط میان ایران با این گروهک را نمی پذیرد.

اما در طرف مقابل، بر هیچ کس پوشیده نیست که این خود دولت ترکیه است که در بیش از دو سال اخیر، به عنوان یکی از مهم ترین حامیان گروه های شورشی مخالف دولت سوریه، بیشترین سهم را در ناامنی بیشتر سوریه و تداوم بحران در این کشور داشته است. اخبار مربوط به آموزش نیروهای مسلح شورشی در خاک ترکیه و بازگشت آن ها به سوریه برای مبارزه علیه اسد، تاکنون بار ها از سوی رسانه های معتبر جهانی منتشر شده است.

به این ترتیب، به نظر می رسد آنچه بیش از هر چیز انگیزه انتشار این گونه گزارش ها را در مطبوعات ترکیه برانگیخته، احساس خطر این کشور از تغییر شرایط در سوریه به ضرر نیروهای شورشی است؛ احساس خطری که زمینه خیال پردازی دولت ترکیه و رسانه های وابسته به آن را تا اندازه ای فراهم کرده که نه توان شناخت دوست و دشمن را دارند و نه می توانند برای جلوگیری از تهدید منافع خود در سوریه کاری کنند.