رمزگشایی از ژست‌های سیاستمداران مقابل دوربین+ تصاویر
پاول واتسلاویک، کارشناس ارتباط انسان ها و پزشک ِ روان درمان، بر این نظر است که بسیاری از سیاست مداران بزرگ جهان چون ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری روسیه و آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان، قادر به برقرار کردن ارتباط با دیگران نیستند. ارتباط های غیرکلامی آنها اما بعضی خصوصیات شخصیتی شان را مشخص می کند.
آنگلا مرکل
آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان، از نزدیکی جسمی با دیگران خودداری می کند. او وقتی می خندد دندان هایش نمایان نمی شوند. مرکل نماد جدیت است؛ کسی است که از خود به خاطر مقامش می گذرد. این حرکات مرکل نقطه مقابل ارتباطات غیرکلامی باراک اوباما، رئیس جمهوری آمریکا هستند.
پراشتاین بروک، رقیب مرکل
اشتفان ورا، کارشناس ارتباطات، در باره حرکات غیرکلامی پراشتاین بروک، نامزد حزب سوسیال دمکرات آلمان در انتخابات آتی پارلمانی، می گوید حرکات اشتاین بروک نیز چون خانم مرکل بسیار جدی است. اشتاین بروک همواره پس از آنکه "به روشنی" نظرش را بیان کرد، لب هایش را به شدت به هم می فشارد. این کارشناس توضیح می دهد که بستن یکی از ارگان های حسی نشان دهنده دستور او به مغز است که "نمی خواهم هیچ توصیه ای را بپذیرم."
باراک اوباما
اوباما همواره می کوشد با دیگران ارتباط برقرار کند: با چشم، با دست، با تمام بدن. او با علاقه به هم صحبت های خود نزدیک می شود و آنها را در آغوش می گیرد. اشتفان ورا بر این نظر است که همین نکته سبب شده که اوباما، گرچه به بسیاری از قول های انتخاباتی خود جامه عمل نپوشانده، اما در بسیاری از کشورهای جهان محبوبیت سرشاری دارد.
اوباما: خونسردی ِ روشنفکرانه
اوباما می کوشد تعادلی میان خونسردی و ارتباط غیرکلامی ِ روشنفکرانه در حرکاتش بوجود آورد. کمر او حتی زمانی که به راست یا چپ می چرخد خمیدگی ندارد.
رئیس جمهوری برزیل
سیاست مداران آمریکای جنوبی سعی فراوانی دارند خود را احساساتی و غیررسمی نشان دهند. خانم دیلما روسف، رئیس جمهوری برزیل (سمت راست) از شهروندان می خواهد او را "تو" خطاب کنند. او مردم برزیل را "دوستان" خود خطاب می کند.
هوگو چاوز
ماجرای سخنرانی هوگو چاوز، رئیس جمهوری ونزوئلا، در مجمع عمومی سازمان ملل متحد در سال ۲۰۰۶ فراموش نشدنی است. او گفت: «دیروز شیطان اینجا بود.» و منظورش از شیطان جرج دبلیو بوش، رئیس جمهوری پیشین آمریکا بود که روز قبل در آن مکان سخنرانی کرده بود. حمله مستقیم به رقیب به همراه شوخی و خنده ابزار بیشتر سیاست مداران آمریکای جنوبی است برای رسیدن به اهداف خود.
فیدل کاسترو
حرکات تهدیدآمیز دست ها، کوبیدن مشت بر میز و بالا بردن سر در هنگام سخنرانی، علامت های انقلاب در ارتباط های غیرکلامی هستند، که رهبر کوبا از آنها برخوردار است. اشتفان ورا بر این نظر است که مردم کشورهایی که شرایط اقتصادی-اجتماعی ناگواری دارند به این علامت ها علاقمندند، اما جوامعی که شرایط بسامانی دارند احتیاجی به این گونه علائم نداشته و رهبری این کشورها مسئول برقراری آرامش و استمرارند.
ولادیمیر پوتین
ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری روسیه، علاقه فراوانی دارد تصویرهایی از خود را به هنگام شکار و یا دیگر فعالیت های مردانه نشان دهد. اشتفان ورا می گوید مردانی که جثه ای کوچک دارند سعی می کنند با این گونه پُزها خود را قوی و جسور بنمایانند. پیشانی پوتین متمایل به جلوست و او با میمیک چهره اش سعی می کند از خود شخصیتی پرقدرت و غضبناک ارائه دهد.
سیلویو برلوسکونی
موهای مصنوعی همراه با حرکات، ژست و میمیک افراطی ِ چهره مشخصه سیلویو برلوسکونی، نخست وزیر پیشین ایتالیا است. حرکات و ارتباط های غیرکلامی برلوسکونی، حالت غیررسمی او، انتقادات طنزآمیزش حتی به خود، تا قبل از بحران یورو علاقه شهروندان ایتالیا را به خود جلب کرده و الگویی شده بود برای بسیاری از شهروندان این کشور.
انریکو لتا و فرانسوا اولاند
پس از سیلویو برلوسکونی، ماریو مونتی و انریکو لتا (عکس سمت چپ) به قدرت رسیدند. خصوصیات آنها نقطه مقابل برلوسکونی بود. آنها جدی و خویشتن دار بودند. فرانسوا اولاند، رئیس جمهوری فرانسه (عکس سمت راست) نیز از نظر ارتباط های غیرکلامی نقطه مقابل نیکلا سارکوزی است. گفته می شود مردم کشورها معمولا پس از رئیس جمهوری که خود را مرکز توجه همگان می پندارد، فردی را در این پست انتخاب می کنند که جدی باشد.
استفاده سیاسی از مشکلات بزرگ
سیاست مداران در شرایط خاص با علاقه به خودنمایی می پردازند، بخصوص وقتی فاجعه یا مشکل بزرگی رخ داده باشد. سیاست مداران توانستند در جریان سیل در شرق آلمان بر محبوبیت خود بیافزایند. اما در صورتی که مشکلات مردم در این مناطق کاهش نیابد، رهبری سیاسی کشور با انتقادهای فراوانی روبرو می شود و احزاب مخالف دولت از این فرصت به نفع خود استفاده می کنند.
منبع: دویچه وله
نظر شما :