پیشنهاد ملاقات اوباما با روحانی

دیپلماسی ایرانی: جیمز روبین، تحلیگر سیاسی و استاد دانشگاه آکسفورد اخیرا مقاله ای را منتشر کرده و در آن سه پیشنهاد به باراک اوباما، رئیس جمهور آمریکا ارایه داده که در دور دوم ریاست جمهوری خود آنها را به کار ببرد. آنچه در زیر می خوانید پیشنهاد های روبین برای هزار و 300 روز باقی مانده از ریاست جمهوری اوباما است.

1. بازنویسی قوانین جنگ

یکی از انتقادهای وارد به سیاست مبارزه با تروریسم اوباما این است که وی به طور قاطع در مقابل رویکرد جورج بوش قرار نگرفت. اما اوباما می تواند با مدرن کردن قوانین جنگ این تصور را اصلاح کند.

کنوانسیون ژنو و دیگر ابزارهای مشابه، به منظور برخورد با دشمنان سنتی و نه گروه هایی مستقل طراحی شده اند. اوباما باید یک کنفرانس بین المللی به منظور تعیین استانداردهای جدید در تعریف دشمنان و برخورد با آنها را برنامه ریزی کند. همچنین نقش پهپادها نیز در این زمینه بسیار قابل توجه است، به خصوص که این هواپیماهای جاسوسی می توانند استانداردهای جدیدی را برای کاهش تلفات انسانی و میزان تهدید آمیز بودن اهداف، تعریف کنند.

این کنفرانس باید با مشارک اعضای ناتو و برخی کشورهای آسیاسی برگزار شود. اوباما نمی تواند توافق جامع در این کنفرانس را تضمین کند ، اما کمترین دستاورد این نشست همکاری بلند مدت در بخش های نظامی و خدمات جاسوسی بین کشورها خواهد بود. این ابتکاری است که اوباما باید به خرج دهد و از منافع داخلی آن نیز بهره مند شود.

2. حفظ اردن در برابر فاجعه انسانی

به نظر می رسد دولت اوباما به یک رویکرد محدود در قبال جنگ سوریه متعهد است و به نظر نمی رسد تصمیم وی برای ارسال مقادیر کمی سلاح به سوریه چندان در تغییر محاسبات این کشور تاثیرگذار باشد. اما اوباما باید از فاجعه انسانی و اغتشاش های منطقه ای در اردن جلوگیری کند.

از سال 2011، حدود نیم میلیون سوری به اردن گریخته اند و هزینه اقتصادی و اجتماعی هنگفتی را به این کشور وارد کرده اند. رئیس جمهور آمریکا باید منابع مالی در اختیار اردن قرار دهد تا خدماتی مانند مسکن، غذا و دارو را در اختیار پناهجویان سوری قرار دهد. به این ترتیب از بروز فاجعه انسانی در اردن که می تواند اقتصاد ضعیف این کشور را تحت اثیر قرار دهد، جلوگیری می شود.

ایالات متحده باید در صورت لزوم حمایت نظامی از اردن به عمل آورد تا منطقه امن برای پناهجویان در مرز سوریه ایجاد کند. این اقدام به منزله مداخله در جنگ نیست ، بلکه از دسته اقداماتی است که کشورهای متحد یکدیگر در مواقع بحران به آن دست می زنند. منطقه به این اقدام روی خوش نشان خواهد داد و در عرصه بین المللی نیز این طرح می تواند نشان دهنده قدرت رهبری آمریکا باشد.

3. ملاقات با رئیس جمهور ایران

باراک اوباما در جریان تبلیغات انتخاباتی خود در سال 2008، اعلام کرد در صورتی که پیروز انتخابات باشد، با رئیس جمهور ایران ملاقات خواهد کرد. او کار درستی کرد که با محمود احمدی نژاد ملاقات نکرد، اما اکنون که رئیس جمهوری میانه رو در ایران روی کار آمده، اوباما باید به وعده خود جامه عمل بپوشاند.

اوباما می تواند اظهارات اولیه روحانی در مورد اینکه برای گفت و گوی مستقیم با آمریکا آماده نیست را نادیده بگیرد و یک نامه خصوصی برای تبریک وی بفرستد که در آن پیشنهاد ملاقات، بدون پیش شرط در مورد مکان، ارایه شده باشد. البته این پیشنهاد نمی تواند به سرعت مساله هسته ای ایران را حل کند اما می تواند گامی در جهت تحقق این هدف باشد ، چرا که اوباما با نوشتن این نامه موضع روحانی را تقویت می کند. دو طرف می توانند همچنین در مورد موضوعاتی مانند افغانستان مذاکره کنند. همانگونه که در سال 2001، این مذاکرات انجام شد و ایران به دولت اوباما برای روی کار آوردن دولت کرزای پس از سقوط طالبان کمک کرد. البته سی و اندی سال خصومت ورزی بین دو کشور، یک شبه حل نخواهد شد. اما زمانی که دولت اوباما در سال 2007، پیشنهاد یک نشست را مطرح کرد، نشان داد که دیپلماسی می تواند گامی موثر در حل مساله هسته ای ایران باشد و اکنون این فرصت را دارد تا صحت ادعای خود را به اثبات برساند.

منبع: newrepublic / تحریریه دیپلماسی ایرانی/ 10