امید چندانی به مذاکرات صلح در افغانستان نیست

دیپلمات های هشت کشور مجددا بر مذاکرات میان افغانستان و طالبان پیش از خروج سربازان ناتو از افغانستان تمرکز کرده اند، اما اختلاف نظر بازیگران اصلی مذاکرات صلح مشکلاتی را پیش روی این تلاش ها قرار داده است.

به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، به نقل از روزنامه نیویورک تایمز، تلاش ها برای انعقاد توافقی با طالبان به طور ناگهانی و کاملا علنی در معرض توجه قرار گرفته است. این تلاش ها سال گذشته میلادی با آغاز یک فصل درگیری دیگر افغانستان و معطوف شدن توجه آمریکایی ها به تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری به تعلیق درآمده بود، اما اکنون دیپلمات ها و رهبران سیاسی هشت کشور فشرده ترین تلاش ها تا به امروز را انجام می دهند تا دولت افغانستان و دشمنان آن یعنی طالبان را به منظور مذاکره به منظور توافق صلح روبروی یکدیگر قرار دهند.

جدیدترین تلاش ها در این راستا در اقامتگاه نخست وزیر انگلیس در "چکرز" انجام شد که در آن روسای جمهور افغانستان و پاکستان خواهان مذاکرات صلح سریع در رابطه با افغانستان شدند.

چندی پیش نیز حامد کرزای، رئیس جمهوری افغانستان با باراک اوباما در آمریکا دیدار کرد و علنا متعهد شد تا نمایندگانش به منظور آغاز روند مذاکرات با یک هیات طالبان در شهر دوحه قطر دیدار کنند.

به گفته مقامات، با وجود این تاکنون تلاش های شدت یافته برای صلح ثمر کمی داشته به جز آنکه اتفاق نظر فزاینده ای را در خصوص آنکه ثبات منطقه ای نیازمند نوعی توافق سیاسی با طالبان است، به همراه داشته است.

مصاحبه با بیش از 24 مقام فعال در این تلاش ها حاکی از یک فرآیند پرسرعت است که هنوز جاذبه واقعی خود را پیدا نکرده و ظاهرا شانس کمی برای دستیابی به اهداف حداقلی خود از جمله آوردن دولت افغانستان و رهبران طالبان نزد یکدیگر در پای میز مذاکره پیش از خروج بخش عمده نیروهای آمریکایی در سال 2014 از افغانستان دارد.

رنگین دادفر سپنتا، مشاور امنیت ملی افغانستان اظهار داشت: سال 2014 به عنوان یک تاریخ جادویی چه در داخل و چه در خارج افغانستان محسوب می شود. سخت است که دریابیم چه چیز واقعی و چه چیز خیال است.

بر طبق آنچه که در خصوص ناکامی ها در این روند گزارش شده بازیگران اصلی یعنی پاکستان، افغانستان و آمریکا و طالبان دیدگاه های اساسا متفاوتی در خصوص چگونگی تحقق صلح پس از سال 2014 دارند.

برای افغان ها تنها بررسی اینکه توافق صلح به چه صورت باشد موجب بالا گرفتن اختلافات در میان دسته ها و گروه ها می شود.

شورای عالی صلح افغانستان که حامد کرزای حامی آن برای مذاکرات است سندی به نام "نقشه راه فرآیند صلح تا سال 2015" را ارائه کرده است.

با وجود اینکه بسیاری از رهبران افغان می گویند این سند پیشنهادی را مشاهده نکرده اند اما آنهایی که آن را دیده اند عنوان می کنند که حاوی امتیازات بالقوه ای برای طالبان و پاکستان است.

این پیشنهادها شامل تدابیری به منظور تبدیل شدن طالبان به یک حزب سیاسی و پیش بینی آزاد بودن دسترسی آن ها به برخی از مهمترین مناصب دولتی از جمله فرمانداری استان ها، فرماندهان پلیس و مناصب در کابینه هستند.

برخی مفسران و همین طور افغان ها این نقشه راه را بازگشت به گذشته و باز کردن در به روی شکاف در کشور افغانستان می دانند