از جنجال های سیاسی تا تامین اهداف انتخاباتی

دیپلماسی ایرانی: بحران عراق رنگ و بوی تازه ای به خود گرفته است. پس از دستگیری محافظان رافع العیساوی به اتهام همکاری با جریان های تروریستی و اثبات دست داشتن آنها در ترور و انجام فعالیت های تروریستی مختلف در عراق، جامعه عراق وارد التهاب تازه ای شده است به گونه ای که بسیاری نسبت به آینده آن واهمه دارند. در این میان به نظر می رسد که جریان های شیعی به استثنای جریان صدر به رهبری مقتدا صدر، اختلاف ها را کنار گذاشته و در کنار نوری مالکی، نخست وزیر شیعه عراق ایستاده اند. اگر چه عراقی ها خود تلاش می کنند که تحولات جاری از نگرش های طایفه ای به دور باشد اما جریان های مخالف مالکی به ویژه العراقیه تلاش دارند تا به اعتراض هایشان رنگ و بوی طایفه ای بدهند و مساله را به یک تسویه حساب شیعه و سنی تبدیل کنند. در همین رابطه دیپلماسی ایرانی مصاحبه اختصاصی ای با حبیب الطرفی، نماینده فراکسیون شهروند در پارلمان عراق انجام داده است که در زیر می خوانید:

تنش های سیاسی  اخیر عراق را چگونه ارزیابی می کنید؟

این کش مکش ماحصل تنش های کهنه ای است که مدتی است  در عراق وجود دارد و اکنون وارد مرحله تازه ای شده است. به خصوص با نزدیک شدن به انتخابات تلاش جریان های سیاسی برای تخریب یکدیگر بیشتر می شود.

اما این بار به نظر می رسد که این مشاجره های سیاسی انتخاباتی نیست. آقای مالکی دستور به بازداشت محافظان آقای العیساوی داده و این مساله مشکل ساز شده است؟

بله دقیقا مساله همین است. ببینید آقای مالکی بی جهت دستور به بازداشت محافظان آقای العیساوی نداده است. او به دستور دستگاه قضایی کشور و با توجه به اعترافاتی که محافظان طارق الهاشمی داشتند، دستور به بازداشت محافظان العیساوی را داده است. اما آقای العیساوی برای این که از دستگیری خودش جلوگیری کند و اجازه ندهد که سناریوی آقای الهاشمی تکرار شود نزد افکار عمومی آمده و آنها را علیه دولت تحریک کرده و تظاهرات به راه انداخته است. مساله دقیقا همین جا است. چرا وقتی که در کشور دستگاه قضایی وجود دارد و همه اعم از شیعه و سنی و کرد بر بی طرفی آن تاکید دارند و آن را واقعا مستقل می دانند، از پرونده های قضایی بهره برداری می کنند و آنها را به خیابان ها می کشند و وزن کشی سیاسی راه می اندازند؟

خوب در چنین شرایطی به گمان شما بهترین راه حل چیست؟

قطعا به خیابان آمدن نیست. اگر واقعا بحث، بحث ظلم به یک طایفه خاص است، پس چرا سر پرونده آقای الهاشمی ما شاهد اعتراضات خیابانی نبودیم. در آن پرونده مسجل شد که آقای الهاشمی در فعالیت های تروریستی دست داشته است اما ایشان برای فرار از بار مسئولیت فرافکنی کرد و به قطر و ترکیه گریخت.

اما عده ای می گویند که آقای العیساوی با این کار قصد داشت در عراق بماند و اجازه ندهد که پرونده ای مشابه پرونده الهاشمی برایش رقم بخورد. علاوه بر آن جریان های سنی نیز می گویند که سر پرونده الهاشمی نیز به نوعی کوتاه آمدند؟

این حرف مغالطه است. چگونه می شود، آنها کوتاه آمده باشند، مگر گذشته فراموش شده است؟ سوالی که در این جا از آقای العیساوی مطرح می شود و ایشان پاسخ نمی دهد این است که چرا ایشان اجازه نمی دهد که دستگاه قضایی کشور پرونده او را به درستی بررسی کند و همه دریابند که حقیقت ماجرا چیست. دستگیری محافظان ایشان بنا به شواهدی بوده که همه از آن آگاهند. پلیس و دستگاه امنیتی محافظان ایشان را دستگیر کرده چرا که محافظان آقای الهاشمی اعتراف کردند که او و محافظانش در فعالیت های تروریستی دست داشته اند. اگر آنها بی گناه باشند و ثابت شود که دستشان به خون آلوده نیست، فورا آزاد می شوند.

شما واقعا چه نیاتی را پشت این تحرکات می بینید؟

ما هر چه به انتخابات نزدیک تر شویم کش مکش ها سخت تر می شود. آقای العیساوی و کلا فهرست العراقیه از هر فرصتی استفاده می کنند تا علیه دولت آقای مالکی وارد عمل شوند. آنها از هر پرونده ای برای ضربه زدن به دولت استفاده می کنند. حالا که به انتخابات نزدیک می شویم تلاش های آنها برای ضربه زدن به دولت نیز مضاعف می شود. برای این که بتوانند بر او مستولی شوند تلاش خواهند کرد که وضعیت را به خیابان های شهرهای مختلف عراق بکشانند تا دولت در تنگنا قرار بگیرد، دولت از مسیر صحیح خود منحرف شود و پرونده های مختلف در این کش مکش گم شوند.

به نظر می رسد که در این کش مکش، به استثنای جریان صدر، وحدتی میان جریان های شیعی به وجود آمده است؟

ببینید بهتر است قضیه را شیعه و سنی نکنیم. جریان های سیاسی فعلی در هر دو طرف شیعه و سنی دارند. در ائتلاف دولت قانون و پیمان ملی نمایندگان شیعه و سنی هر دو حضور دارند. این جریان هایی خاص با حمایت کشورهای خارجی هستند که می خواهند همه چیز را شیعه و سنی جلوه دهند. اما با این حال شاهدیم که به استثنای جریان صدر، پیمان ملی با همه جریان ها و احزابش در کنار دولت قانون ایستاده و از آقای نخست وزیر حمایت می کند.

به اعتقاد شما بهترین راه حل در وضعیت فعلی چیست؟

گفت و گو و نشستن پای میز مذاکره به اعتقاد ما بهترین راه حل برای وضعیت فعلی است. گفت و گوی صادقانه و شجاعانه که باید هر دو طرف به انجام آن تن دهند.

انحلال پارلمان و برگزاری انتخابات زودهنگام آن طور که آقای نخست وزیر خواسه اند، به نظر شما می تواند کارساز باشد؟

انحلال مجلس نمایندگان و برگزاری انتخابات پیش از موعد ساز و کار پیچیده و دشواری دارد که با توجه به وضعیت موجود در عراق، کشور را وارد بحران جدیدی می کند. به اعتقاد من بهترین راه برای حل مشکلات در کشور گفت و گو است. گفت و گو ساز و کاری بهتر و ساده تری است که ما را آسان تر می تواند از بحران جاری خارج کند.

دولت باید در چنین وضعیتی چه برخوردی داشته باشد؟ آیا می توان گفت که همه مطالبات مردم در استان های سنی نشین غیر مشروع و غیر قانونی است؟

ببینید اعتراض و تظاهرات حق مردم است. به این حق همه اذعان دارند. حتی دیدیم که آقای نخست وزیر از برگزاری تظاهرات استقبال کرده و به درستی آن را برای کشور مفید دانستند. دولت و مجلس و سیاستمداران همگی باید برخوردی مثبت با مطالبات مشروع مردم در استان های غربی داشته باشد. فراکسیون شهروند از همه مطالبات مشروع معترضان که هماهنگ با قانون اساسی باشد، حمایت می کند.

بحث استیضاح آقای نوری مالکی مطرح شده است، چقدر این موضوع را جدی می دانید؟

به اعتقاد من چندان جدی نیست. عده ای امضا داده اند و خواستار استیضاح یا سوال از نخست وزیر شده اند ولی هنوز چیزی مشخص نیست. بعید است این راهکار بتواند راه به جایی ببرد. شاید حتی مشکلی بر مشکلات کشور بیفزاید و بحرانی تازه رقم بزند. بهترین راه حل به اعتقاد ما همان گفت و گوهای سازنده، شجاعانه و صادقانه است./  تحریریه دیپلماسی ایرانی