نیمرخ تاریک تحولات سوریه

دیپلماسی ایرانی: حمایت اخیر دولت ایالات متحده از مخالفان سوریه یا ارتش آزادی بخش سوریه، در یک بازه زمانی بحرانی در درگیری های سوریه اتفاق افتاد.اکنون به نظر می رسد که اوضاع به نفع مخالفان تغییر کرده است چرا که  می توانند توسط گروهی از کشورهای خارجی مسلح شوند و کمک های مالی و نظامی آنها را دریافت کنند.پیام این عمل کشورهای خارجی این است که، آنها خواستار کناره گیری بشار اسد از قدرت هستند ولی هنوز برای مداخله ی نظامی آمادگی ندارند و مخالفان از جانب آنها فعالیت می کنند.

با توجه به این که جهت گیری رسانه های غربی در حمایت از مخالفان است، بسیاری از جزئیات ناخوشایند درگیری ها که رو به افزایش هم است منعکس نمی شود.این در حالی است که اقدامات وحشیانه مخالفان از سوی رسانه های غربی و حامیان دولتی آنها، به صورت آگاهانه مورد غفلت قرار می گیرد.این رسانه ها از بسیاری از اقدام های مخالفان که نقض حقوق بشر و برخلاف باورهای آنان است، به این بهانه که آنها در حال مبارزه با بشار اسد هستند،چشم پوشی کردند.

مسائل مربوط به تغییرات سیاسی در سوریه چند وجهی و بسیار پیچیده تر از آن است که در رسانه های غربی منتشر شده است.در حالی که تصویری که رسانه های غربی از این اوضاع نشان می دهند، سیاه و سفید است.آنها نبرد را میان دیکتاتوری که با مردمش وحشیانه رفتار می کند! و مخالفین که نماینده ی آرمان ها و آزادی های مردم سوریه هستند نشان می دهند.

در حقیقت، حدود 23 میلیون نفر در سوریه زندگی می کنند، و تقریباً هشت میلیون نفر از اقلیت هایی مانند مسیحیان، دروزی ها،علوی ها و کردها هستند که صرفاً توسط دولت نمایندگی می شوند.با این پیش فرض، حداقل یک سوم از مردم از اسد حمایت می کنند و بسیاری دیگر هم متحد وی هستند.

دلیل اولیه ای که حلب از سوی مخالفان مورد حمله قرار گرفت،این بود که، حلب حامی حکومت بوده و هست.در پاسخ، مخالفان  دولت سوریه  در این شهر به جای این که آزادی مردم را تضمین کنند در جامه  نیرویی عمل کردند که مخالف مردم است.به طور مثال آنها ذخایر گندم مردم شهر را ربودند و به بازرگانان ترک فروختند. سهام دارو را مصادره کرده و مجدداً به زور آن را به صاحبانش فروختند، همچنین مدارس را غارت کردند.به سختی می توان این گروه را با این اقداماتی که انجام می دهد آزادی بخش دانست.

در حومه حلب، مخالفان مدعی اجرای  قانون شریعت شده  و طبق آن اقدام به تشکیل پلیس امر به معروف کردند که نسخه ی از پلیس وهابی عربستان سعودی می باشد. این کار در یک کشور سکولار که هیچ وقت قانون شریعت نداشته اجرا می شود.این قبیل اقدامات هم اکنون در شمال مالی هم به اجرا درآمده است جایی که غرب به طور رسمی با اقدامات دولت القاعده که در اوایل سال گذشته قدرت را به دست گرفته، مخالفت کرده است.وقتی این کار در نزدیکی حلب انجام شده است، فرض می کنیم که مخالفان کل سوریه را در اختیار بگیرند و این قانون را اجرا کنند،در آن صورت سوریه تبدیل به حکومتی اسلامی می شود.آیا این واقعاً چیزی است که ایالات متحده و دیگر کشورهای غربی از آن تلویحاً حمایت می کنند؟

هرچند که به طور گسترده گزارش می شود که در 18 ماه گذشته، بیش از 40 هزار نفر در درگیری ها کشته شده اند،اما رسانه های غربی این نکته را منعکس نمی کنند که 25 هزار نفر از کشته ها، نیروهای ارتش سوریه بوده اند.در حالی که تصور می شود که همه ی کشته ها، شهروندان هستند.روزنامه های لبنانی الاخبار و السفیر و همچنین الکس جونز از سایت infowars خبری را در رابطه با فیلمی منتشر کردند که در آن مخالفان، بچه ای 12 ساله را مجبور می کنند تا سر یک افسر ارتش سوریه را ببرد.اگر چنین جنایت هایی به طور گسترده در رسانه های غربی گزارش می شد،بعید به نظر می رسید که مخالفان از این چنین کمک هایی بهره مند می شدند.بنابراین چه به عمد یا غیر عمد،رسانه های غربی از جنایت های مخالفان حمایت می کنند.

همچنین در غرب به صورت گسترده گزارش نشده است که بسیاری از جداشدگان از دولت سوریه – دیپلمات ها یا کارکنان بخش اداری- برای پناهندگی از دولت قطر پول دریافت کرده اند.آنها به راحتی برگشتن به سوریه را رد می کنند و در قطر به عنوان پناهنده باقی خواهد ماند.هیچ کدام از آنها در مقام رهبری مخالفان قرار نگرفتند و دست به اسلحه در مبارزه با حکومت نشدند.آنها زندگی راحتی در قطر دارند و تنها مبارزه ی آنها جنگ از طریق فیسبوک است.

مخالفان همچنین زیرساخت های کشور را مورد حمله قرار می دهند.هفته ی گذشته یکی از اصلی ترین نیروگاههای برق دمشق مورد حمله قرار گرفته و سه روز فعالیتش متوقف شد.این مشکل بر روی برق 40 درصد از شهروندان تأثیر گذاشت.این سؤال مطرح می شود که آیا مبارزان آزادی واقعی، به زیرساخت های مورد استفاده عامه مردم  حمله می کنند؟ مخالفان از مدت ها قبل حمله علیه اهداف صرفاً دولتی و نظامی را متوقف کرده اند و به دیگر اهداف هم حمله می کنند.

همچنین شواهدی وجود دارد که سعودی ها و قطری ها از یکی از گروه های مخالفان، که وابسته به القاعده است (جبهه النصره) حمایت مالی می کنند و ترکیه در داخل خاک خودش به آنها پناهندگی و آموزش می دهد، این در حالی است که  ایالات متحده به طور رسمی با جبهه النصره مخالفت کرده است.هیچ روش مؤثری برای استفاده نکردن جبهه النصره از کمک هایی که به مخالفان می شود،وجود ندارد.پس تلویحاً برای حذف اسد از القاعده حمایت می کنند.

بنا به دلایلی عجیب، رسانه ها و دولت های غربی، چشم خود را به روی اقدام های ناخوشایند مخالفان بسته اند.اقداماتی که در تناقض آشکار با ارزش های این کشورها است.دیگر این موضوع یک راز نیست - به ویژه پس از انقلا ب مصر و لیبی – که غرب از تشکیل یک حکومت اسلامی در سوریه پس از پیروزی مخالفان، نباید شگفت زده شود.اگر چنین شود آنها در این امر همدست مخالفان بوده اند.مردم سوریه در این وسط گرفتار شده اند.بسیاری از آنها به همراه کشورهای میانه رو منطقه، بازنده خواهند بود.

نویسنده : دنیل واگنر / منبع : هافینگتون پست