ایران در ذهن سیاستمداران آمریکایی ایزوله شده است

دیپلماسی ایرانی: شانزدهمین اجلاس جنبش غیر متعهد ها در تهران مقامات عالی و هیات هایی از بیش از یکصد کشور جهان را راهی تهران کرده است و در بین آنها 35 رئیس دولت حضور دارند که مهمترین آنها محمد مرسی، رئیس کنونی جنبش غیر متعهد هاست. بان کی مون، دبیر کل سازمان ملل نیز از دیگر چهره های شاخص اجلاس تهران به شمار می رود. برای 3 سال آینده، ایران ریاست دوره ای جنبش غیر متعهد ها را بر عهده می گیرد . از سوی دیگر ایران در ماه گذشته میزبان نشست مشورتی سوریه با حضور روسیه بود و برپایی نشست هایی از این دست می تواند شکست سیسات آمریکا برای ایزوله ایران در 30 سال اخیر را به تصویر بکشد.

به گزارش روزنامه لس آنجلس تایمز، سیاست تحدید و محدود نگاهداشتن از طریق تحریم ها و مکانیسم های اقتصادی کارآمد نبوده اند. در جهان پر از منفذ امروز، تحریم ها به طور چشمگیری ناموثر هستند. تحریم ها رفتار رژیم صدام حسین در عراق را تغییر نداد همانگونه که معمر قذافی در لیبی  نیز در برابر تحریم ها تسلیم نشد. نمونه های مشابهی در کره شمالی و کوبا نیز مشاهده می شود که در مقابل تحریم های جامع آمریکا به حیات خود ادامه داده اند. اما سیاست تحریم های آمریکا زمانی کارساز است که با تعامل مثبت یا سازنده همراه باشد. موفقیت طرح هایی مانند پایان دادن به آپارتاید (تبعیض نژادی) در آفریقای جنوبی، کمونیسم در اروپای شرقی، صلح اعراب – اسرائیل از طریق مذاکره مصر و اردن و حمایت از سرمایه های روشنفکری از این واقعیت ناشی شده که پیشرفت ها از طریق مداخله و نفوذ انجام شده است.

طرفداران تحریم های هوشمند علیه ایران به کاهش صادرات نفتی ایران؛ کمبود منابع ارز خارجی و فشار اقتصادی ناشی از تحریم ها به عنوان نشانه های مثبت این رویکرد اشاره می کنند. با این حال مجموعه این دستاورد ها در متوقف یا محدود کردن برنامه های هسته ای ایران ناکام مانده است.

تلاش ایران برای دستیابی به انرژی هسته ای یک انگیزه نهفته دارد و آن افزایش اعتبار و پرستیژ بین المللی است . برای ایرانیان انرژی هسته ای یک نیروی بازدارنده در مقابل تهدید ها نیز به شمار می رود اما برای آمریکا، مساله هسته ای ایران یک موضوع سیاسی است.

این در حالی است که اعمال تحریم های مضاعف علیه جمهوری اسلامی به رادیکال شدن بیشتر تهران در مواضع هسته ای منجر شده است. اما غرب به جای تحریم ها می توانست از بخش خصوصی ایران حمایت کند که موتور محرکه رشد اقتصادی و اجتماعی به شمار می رود.

زمانی که بحث ایجاد روابط با ایران به میان می آید، ایالات متحده باید الگوی رابطه با جماهیر شوروی سابق ، چین و ویتنام را دنبال کند. در مورد ایران، آمریکا باید مجوز خرید کالا، بهره مندی از دانش روز و دیگر خدماتی که به افزایش امنیت هوانوردی مربوط می شود را صادر کند. این ابتکار اعتماد ساز که با دیپلماسی مهندسی شده پیش می رود ، یک رویکرد صحیح است.

برای آغاز چنین روندی، باید این تمایل بین ایران و آمریکا ایجاد شود که آنها زمانی خواهند توانست روابط موثر دوجانبه داشته باشند. به این منظور نباید پیش شرط هایی در نظر گرفته شود . اما زمانی که رابطه ایجاد شد می توان مسائل خارجی مانند تروریسم، نگرانی های منطقه ای و تسلیحاتی را نیز بررسی کرد.

آمریکا نیاز دارد تا به ایران به عنوان یک راهکار برای چالش های استراتژیکش در خاورمیانه نگاه کند.

آنگونه که اجلاس غیر متعهد ها در تهران نشان می دهد، ایران بیشتر در ذهن برخی سیاستگذاران آمریکایی ایزوله شده است و به این ترتیب این منافع آمریکا است که تحت تاثیر قرار می گیرد. آمریکا با نادیده گرفتن نقش ایران در خاورمیانه، به بخش خصوصی ایالات متحده در بازار های پرسود آسیب زده و امنیت اسرائیل را به چالش می کشد و همچنین ایستایی روند صلح اعراب – اسرائیل را تشدید می کند. رویکردی جدید در روابط ایران و آمریکا یک اقدام ضروری است که امنیت ملی ایالات متحده در خاورمیانه، آسیای میانه و آفریقا را تامین می کند.

تحریریه دیپلماسی ایرانی / 10