اگر دخالت امريکا براى حفظ حکومت باشد اشکالى ندارد!
ديپلماسى ايرانى: اين روزها در مصر غوغايى به پا است. همه از مداخلات امريکا در امور داخلى مصر ناخرسندند. هفته گذشته يکى از سخنگوهاى وزارت امور خارجه امريکا بر ضرورت برگزارى انتخاباتى آزاد و عادلانه تاکيد کرد و گفت که بايد در اين انتخابات ناظران بين‌المللى حضور داشته باشند و به جريان‌هاى سياسى اجازه داده شود که تجمعات مسالمت‌آميز داشته باشند و هر کس هر فکر و انديشه‌اى را که مى‌خواهد داشته باشد، آزادانه بيان کند.
در حال حاضر همه بر اين باورند که روابط امريکا و مصر بسيار خوب است، به گونه‌اى که اين دو کشور با يکديگر هماهنگى‌هاى بسيارى دارند و قاهره در معاهده استراتژيکى که مورد حمايت امريکاست، مشارکت فعال دارد. مصر از قبل اين همکارى سالانه کمک‌هاى نطامى و اقتصادى بسيارى از امريکا مى‌گيرد که ارزش آن تقريبا به دو ميليارد دلار در سال مى‌رسد. اما اين دليل نمى‌شود که مصرى‌ها از ايالات متحده عصبانى نشوند. اين روزها مقامات مصرى از امريکا عصبانى‌اند. اين عصبانيت را در اظهارات مسئولان مصرى به وضوح مى‌بينيم. از سويى مطبوعات مصرى نيز در واکنش به اظهارات مقامات امريکايى حملات تندى را متوجه ايالات متحده کرده‌اند. اين نشان مى‌دهد که ممکن است به زودى شاهد بحرانى در روابط مصر و امريکا باشيم.
يکى از مسئولان وزارت امور خارجه مصر در اين باره گفت: «مواضع اخير امريکا در برابر تحولات داخلى مصر قاطعانه از سوى قاهره رد مى‌شود. مصر به عزت و استقلال و تماميت ارضى‌اش افتخار مى‌کند در حالى که طرف امريکايى اصرار دارد که به خصوصيات جامعه عربى مصر بى‌اعتنا باشد و با ايراد سخنان تحريک‌آميز که باعث تحريک احساسات ملى مى‌شود به ما بى‌احترامى کند.»
حزب حاکم و نظام کنونى مصر حقيقت موجود در کشورش را درک نمى‌کند؛ حقيقت اين است که مردم مصر مرز رشد را گذرانده‌اند. به قول سرمقاله روزنامه "روز اليوسف" ملت مصر از سن رشدش عبور کرده قبل از آن که امريکا بخواهد اين صفت را به آَنها تلقين کند. به نوشته اين روزنامه "مصر از سال 1866 صاحب پارلمان است و در نتيجه آن چه دولت امريکا درباره مصر مى‌گويد اهانت به ملت مصر است چرا که مصرى‌ها مى‌توانند از خودشان مراقبت کنند و درباره سمت و سياق خود و رسيدن به آينده‌اى روشن خودشان بحث کنند و تصميم بگيرند."
اين که ملت مصر فعلا سن رشد را رد کرده، شکى نيست، ولى مشکل در نظام حاکم بر آن است که با مردم تعامل ارباب و رعيتى دارد. آن چه دولت امريکا خواسته در حقيقت خواسته ملت مصر، احزاب و نيروهاى زنده شريفى است که به ميراث کشورشان افتخار مى‌کنند و به اعتقادات‌شان به طور راسخ پايبندند.
نظام در انتخابات پارلمانى پيش رو قطعا تقلب خواهد کرد و اين تقلب اختراع يا افترا نيست، بلکه حقيقت موثقى بر اساس واقعيات عقلانى است که همه جا مى‌شنويم و مى‌بينيم. از اين خطرناک‌تر صادرات خبرگى تقلب به کشورهاى عربى همسايه است تا از شيوه‌هاى نوين تقلبى که مخصوص هيئت حاکمه مصر است، براى رسيدن به اهداف و سياست‌هاى يک‌جانبه‌شان نهايت استفاده را ببرند و نتايجى به دست آيد که هيئت حاکمه را راضى و خدا و ملت را خشمگين کند.
بله، حيات سياسى دموکراتيک مصر بسيار ريشه‌دار است و اکنون چنان شفاف و منزه است که پيش از اين هيچ گاه سابقه نداشته است. به گونه‌اى که پارلمان نماينده مقاطع مختلف ملى بوده است و بر فعاليت و کفايت‌هاى عالى مملکتى به طور کاملى نظارت داشته است و وزرا را بر اساس اعتماد به حکومت و روسايش مورد بازخواست قرار داده است. البته نه از طريق دستگاه قضايى بلکه از طريق روزنامه‌هاى آزادش. دستگاه قضايى مصر همواره مستقل بوده است ولى در بسيارى از مواقع نيز با دخالت هيئت حاکمه ترجيح داده در بسيارى از پرونده‌ها دخالت نکند. از اين رو محاکمه مسئولان به روزنامه‌ها کشيده شده اگر چه هيچ گاه مجازات نشده‌اند.
دخالت ايالات متحده در امور داخلى مصر چيز تازه‌اى نيست چرا که استقلال مصر سال‌هاست که از سوى امريکا مورد تجاوز قرار مى‌گيرد، اگر بخواهيم تاريخى براى آن تعريف کنيم دقيقا از زمان امضاى معاهده کمپ ديويد به اين طرف و از زمانى که مصر در معاهده صلح با اسرائيل گرفتار شد، مداخلات امريکا در امور داخلى مصر نيز رسما کليد خورد. زمانى که تحت فشار امريکا مصر مجبور شد به ثمن بخس به اسرائيل نفت و گاز بفروشد و رايگان مرزهاى اسرائيل را محافظت کند و با اسرائيل در ايجاد محدوديت براى حماس مشارکت کند و با دستگاه امنيتى اسرائيل براى قلع و قمع مقاومت و رهبران آن همکارى داشته باشد.
درخواست امريکا براى برگزارى انتخابات آزاد و منزه و تقاضا براى حضور ناظران بين‌المللى دخالت علنى‌اى در امور داخلى مصر است اما ساخت ديوارى فولادين با نظارت امريکايى‌ها دخالت محسوب نمى‌شود.
دخالت از نظر نظام حاکم اگر براى تحقق مطالبات مردم براى اصلاح دموکراتيک کشور باشد، مردود است ولى اگر اين دخالت در خدمت تقويت نظام و استمرار حکومت فعلى و موروثى کردن حکومت باشد دخالتى به جا است و از آن استقبال مى‌شود و بر قلب اهالى سلطه در قاهره مى‌نشيند. چيزى خلاف اين آقايان را دلخور مى‌کند و به همين دليل حضور هيچ کس را به عنوان ناظر در انتخابات کشور بر نمى‌تابند و آن را محکوم مى‌کنند.
آزمون انتخابات آينده در مصر مى‌تواند سخت‌ترين آزمون براى نظام حاکم در مصر باشد، نظامى که در سايه حکومت جبارانه خود و به ضرب چماق توانسته 30 سال در مصدر حکومت باقى بماند ولى آقايان بدانند که تغيير آغاز شده و بسيار هم سخت است که بتوان جلوى آن را گرفت.
نويسند: عبدالبارى عطوان
منبع: القدس العربى
نظر شما :