صدای آزادی از برمه آمد

ديپلماسى ايرانى: آزادی رهبر مخالفان دولت برمه موجی از شادی را در میان حامیان دموکراسی در این کشور و سراسر جهان ایجاد کرده است. این اقدام دولت برمه با استقبال دولت های غربی و سازمان های حقوق بشری نیز مواجه شده است.

به دنبال صدور فرمان آزادی خانم آنگ سن سوچی، رهبر مخالفان دولت برمه که در ۲۱ سال گذشته بیش از ۱۵ سال را در حبس خانگی به سر برده است، روز شنبه حصار محوطه اطراف منزل وی برداشته شد و لحظاتی پس از پايان هفت سال بازداشت خانگی مستمر، او در جمع هوادارانش حاضر شد و خواستار اتحاد آنها شد. وی که برای صدها تن از هوادارانش، در مقابل منزل خود سخن می گفت، افزود: بايد برای دستيابی به هدفمان، همکاری کنيم. او همچنین گفت که برخی مواقع زمان سکوت است و در برخی مواقع، زمان حرف زدن و مردم برمه باید هماهنگ باشند و تنها در آن صورت است که می توانند به هدف خود دست پیدا کنند.

حبس خانم سوچی به طور قانونی روز شنبه به پایان ‌رسید. طی روزهای اخیر، حضور نیروهای امنیتی در خیابان های اصلی رانگون، پایتخت برمه افزایش قابل توجهی یافته و پلیس ضد شورش در نقاط کلیدی پایتخت مستقر شده بود. آزادی آنگ سان سوچی در شرايطی صورت گرفت که هيچ اطلاع رسانی رسمی در اين مورد از سوی حزب او و نيز مقام های دولت نظامی ميانمار صورت نگرفته بود.

نخستین انتخابات پارلمانی میانمار پس از بیست سال که یکشنبه هفته پیش  برگزار شد؛ به دلیل ممنوعیت خانم سو چی از اعلام نامزدی در آن از سوی حزب وی و برخی دیگر از احزاب مخالف تحریم شد که این تحریم انحلال حزب خانم سو چی را به همراه داشت. در این انتخابات حزب سیاسی مورد حمایت دولت نظامی برمه به پیروزی رسید. این انتخابات با انتقادهایی در جامعه جهانی رو به رو شد و کشورهای غربی گفتند این انتخابات، آزاد و عادلانه نبود.

او همچنین در یک کنفرانس مطبوعاتی روز یکشنبه بر موضوعاتی مانند ضرورت دموکراسی، رعایت حقوق بشر و وحدت گروه های مخالف تاکید کرد. سان سوچی ضمن اعلام آمادگی در همکاری با نیروها و گروههای مختلف در دستیابی به دموکراسی، ضرورت توجه به وحدت بین گروه های مخالف دولت را خاطرنشان ساخت.

رهبر مخالفان میانمار گفت: «من تمام تلاشم را خواهم کرد تا به دموکراسی دست یابم ولی دستیابی به دموکراسی به تنهایی ممکن نیست بلکه تا حد زیادی بستگی به میزان حمایت مردم از ما دارد… آن نوع دموکراسی که از طریق یک نفر به دست میاد، دموکراسی نخواهد بود… رسیدن به دموکراسی نیازمند فداکاریهای بسیاری است.»

او در پاسخ به سوال خبرنگاری گفت: «آشتی و مصالحه در میانمار زمانی برقرار خواهد شد که ما تفاوت ها را به رسمیت بشناسیم. اگر تفاوتی دیده نمی شود پس نیازی به آشتی و مصالحه نخواهد بود.»

رهبر اتحاد ملی برای دموکراسی گفت: «از آنجایی که کارهای زیادی مانده که انجام دهم، تا زمان دستیابی به دموکراسی نمی توانم بگویم که مشکل سلامتی دارم. تنها پس از رسیدن به دموکراسی می توانم بگویم که حالا دیگر مانند یک زن مسن هستم.»

او همچنین گفت که از کسانی که او را زندانی کرده اند کینه ای به دل ندارد. به مبانی حقوق بشر باور دارد و در راه آن مبارزه خواهد کرد.

سوچی کیست؟

آنگ سن سوچی در سال ۱۹۴۵ متولد شد. پدر او ژنرال آنگ سن یکی از قهرمانان استقلال برمه شناخته می شود که تنها شش ماه پیش از اعلام استقلال این کشور کشته شد. آنگ سن سوچی در سال ۱۹۶۰ برمه را ترک کرد و تا سال ۱۹۸۸ را که برای مراقبت از مادر بیمارش به برمه بازگشت، در خارج از کشور سپری کرد.

به دنبال ورود وی به برمه و آغاز تظاهرات گسترده علیه ۲۵ سال حکومت نظامی در این کشور، وی به سرعت به عنوان رهبر مخالفان انتخاب شد و حزب «اتحاد ملی برای دموکراسی» را پایه‌گذاری کرد.

او در این زمان درگیر مبارزات علیه «نه وین»، دیکتاتور وقت شد که در هجدهم سپتامبر ۱۹۸۸ طی یک کودتای نظامی به قدرت رسید. این مبارزات توسط ارتش به شدت سرکوب شد. خانم سوچی، در سال ۱۹۸۹ به اتهامات امنیتی به حبس خانگی محکوم شد.

حکومت نظامی برمه دستور برگزاری انتخابات در ماه مه ۱۹۹۰ میلادی را صادر کرد. با وجود اينکه خانم سوچی در رانگون در حبس خانگی به سر می برد، حزب تحت رهبری او (اتحاد ملی برای دموکراسی) در این انتخابات با اکثریت قاطع به پیروزی رسید. اما حاکمان نظامی این کشور این نتیجه را به رسمیت نشناختند و تا به امروز قدرت را در برمه در دست دارند.

خانم سو چی در سال ۱۹۹۱ و در زمانی که در حبس به سر می‌برد، برنده نوبل صلح شد با این وجود، او تا سال ۱۹۹۵ در حبس بود.

او بار دیگر در سال ۲۰۰۰ بازداشت، و دو سال بعد بدون قید و شرط آزاد شد. پس از آزادی آنگ سن سوچی نپذیرفت که برمه را ترک کند و گفت ترجیح می دهد در کنار مردم کشورش بماند.

در سال ۲۰۰۳، خانم سوچی در اولین حضور خود در انظار عمومی پس از چندین سال حبس، از پشت دروازه های خانه اش با عده ای از راهبان بودایی معترض ملاقات کرد. در این سال در پی بروز درگیری بین هواداران خانم سوچی و طرفداران دولت، بار دیگر خانم سوچی زندانی شد. در این زمان نظامیان برمه برای سرکوب آنچه که جدی ترین خطر برای ژنرال های این کشور طی دو دهه گذشته محسوب می شد، دست به سرکوب خشونت بار اعتراضات زدند.

در سال ۲۰۰۹ به خاطر رفتن یک شهروند آمریکایی به منزل وی و به گفته دولت «نقض شرایط حبس خانگی»، مدت بازداشتش از سوی دولت حاکم ۱۸ ماه دیگر تمدید شد.

از آن زمان تا به امروز، در مواردی معدود به دیپلمات های ارشد بین المللی اجازه داده شده تا با آنگ سن سوچی دیدار داشته باشند. دولت های غربی همواره برای آزادی خانم سوچی تلاش کرده اند.

همسر خانم سو چی، مایکل اریس، فرهیخته بریتانیایی، در سال ۱۹۹۹ در اثر ابتلا به سرطان در گذشت و این در حالی بود که وی از سه سال پیش از آن همسر خود را ملاقات نکرده بود.

خانم سوچی دو فرزند پسر دارد. آلکساندر اریس، پسر ارشد وی که گفته می‌شود اکنون ساکن ایالات متحده است، به نیابت از مادر، جایزه جایزه صلح نوبل را دریافت کرد. کیم اریس، پسر جوانتر آن ‌سان سو چی که از ۱۰ سال پیش از این مادر خود را ملاقات نکرده است و ساکن بریتانیا است، در حال حاضر برای دیدن مادرش به تایلند آمده است. او در تلاش است تا برای ملاقات با مادرش ویزای ورود به برمه را دریافت کند. خانم سوچی صاحب چند نوه است که تا به حال آنها را ندیده است.

استقبال جهانی

رهبران کشورهای غربی روز شنبه از آزادی آنگ سان سوچی، استقبال کردند.

باراک اوباما، رئیس جمهوری آمریکا از آزادی آنگ سن سوچی استقبال کرد و او را یکی از قهرمانان خود معرفی کرد. اوباما افزود اکنون وقت آن رسیده که دولت نظامی برمه تمام زندانیان سیاسی این کشور را آزاد کند.

دیوید کامرون، نخست وزیر بریتانیا آزادی آنگ سن سوچی را الهام بخش تمام کسانی دانست که به آزادی بیان، دموکراسی و حقوق بشر اعتقاد دارند. او با استقبال از آزادی آنگ سان سوچی، بازداشت خانگی دراز مدت او را اقدامی مضحک خواند.

آنگلا مرکل، صدر اعظم آلمان نیز ضمن خوشحالی از آزادی آنگ سان سوچی، وی را «نماد مبارزه جهانی برای دستیابی به حقوق بشر» دانست. صدر اعظم آلمان افزود:« مبارزه مسالمت‌آمیز و خدشه ناپذیر از آنگ سان سوچی نمونه‌ای تحسین برانگیز ساخته است». خانم مرکل همچنین از دولت برمه خواست بیش از ۲هزار زندانی سیاسی دیگر را نیز آزاد کند.

همچنين نيکلا سرکوزی، رئيس جمهوری فرانسه، به حکومت نظامی ميانمار درباره هرگونه اعمال محدوديت برای خانم سوچی هشدار داد.

وزير خارجه ايتاليا هم آزادی رهبر جنبش دموکراسی خواهی در ميانمار را خبری مثبت توصيف کرد.

سورین پیتسوسوان، رئیس گروه منطقه ای آ سه آن، نیز از آزادی خانم آنگ ابراز خوشنودی کرد.

ناوی پيلای، کميسر عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد، و همچنين سازمان عفو بين الملل نيز خواستار آزادی تمامی زندانيان سياسی در ميانمار شدند.