مناقشه هاى جديد در خاورميانه
مناقشهها در خاورميانه هر روز شکل و شمايل تازهترى پيدا مى کند. سوريه، لبنان، عربستان سعودى و عراق هر کدام روابط تازه اى را تجربه مى کنند. در اين ميان اسرائيل همچنان نگران رابطه ميان سوريه و ايران و ديگر کشورهاى عربى است. روزنامه اسرائيلى هاآرتص در تازهترين نگاه خود به اين روابط مى نويسد: آيا رابطه ميان سوريه و ايران سردتر از پيش شده است؟ آيا روزهاى ايران در دمشق به پايان رسيده است؟
روزنامه هاآرتص به يادداشت يک خبرنگار لبنانى در روزنامه شرق الاوسط اشاره مى کند و مىنويسد: سورىها از سفر محمود احمدىنژاد رئيس جمهورى ايران به لبنان و استقبال شايانى که از وى به عمل آمد، بسيار خرسند شدند. البته نبايد فراموش کنيم که سوريه عامل انتقال تجهيزات از ايران به حزب الله لبنان هم است! (اسرائيلى ها ادعا مى کنند که مثلث ايران، سوريه و حزب الله در حال انبار کردن تجهيزات بيخ گوش اين رژيم هستند.)
اين روزنامه اسرائيلى ادعا مى کند که ايران اخيرا از طريق بندرى در ايتاليا مواد منفجره خود را در اختيار حزب الله لبنان قرار داده است! گفته مىشود که اين کشتى عازم سوريه بوده است. اسرائيلىها ادعا مىکنند که سپاه پاسداران انقلاب اسلامى پشت پرده انتقال اين محموله نظامى بوده است. اين تجهيزات در موشکهاى ساخت حزب الله مورد استفاده قرار مى گيرد. اسرائيلىها در تازه ترين گزارش خود از برنامه تسليحاتى حزب الله لبنان اعلام کردند که شاخه مقاومت اين حزب موشکهايى دارد با دوربرد 150 کيلومتر و تعداد موشکهاى در اختيار حزبالله مشخص نيستند.
اسرائيلىها ادعا مى کنند که يک منبع سورى انتقال اين محموله را افشا کرده است . هاآرتص در ادامه مىنويسد: خبر افشاى اين برنامه بود که رئيس اطلاعات ايران را در قالب سفرى ناگهانى به سوريه کشاند!
اسرائيلى ها مدتهاست براى بر هم زدن اتحاد ميان ايران، سوريه و حزبالله تلاش مى کنند. هاآرتص در ادامه ادعا مى کند که لو رفتن محموله بارى ايران در بندر ايتاليا و احتمال ارتباط برخى مقامهاى اطلاعاتى سورى با اين افشاسازى، رابطه ميان دمشق و تهران را تا حدى تيره و تار کرده است. اين ادعا در حالى مطرح مىشود که بسيارى از تحليلگران بين المللى اعتقاد دارند که رابطه ميان سوريه و ايران چند دهه قدمت دارد و اسرائيل نمىتواند به اين سادگى نقش مخرب را در اين حوزه بازى کند.
هاآرتص در ادامه اين يادداشت مغرضانه ادعا مىکند که ايران و سوريه خاورميانه را ميان خود قسمت کردهاند! بر اساس اين سناريو اسرائيلىها، لبنان سهم سوريه است و عراق سهم ايران! نويسنده اين يادداشت ادعا مىکند که سورىها بسيار کمتر از ديگر اعراب در مسائل داخلى عراق دخالت مى کنند و دليل آن هم نفوذ ايران بر اين کشور است. شايد به همين دليل است که سوريه بيش از تهران در مسائل لبنان دخالت مى کند و البته دوست ندارد نقش ايران را در بيروت پررنگتر از خود ببيند.
هاآرتص در ادامه در ادعايى بىپايه و اساس مطرح مىکند که دمشق اندکاندک مساله تحريم ايران را بررسى مى کند! اين ادعا در حالى مطرح مىشود که ايالات متحده چند ماه پيش پس از دورهاى هياهو در خصوص احتمال بازسازى رابطه با دمشق از انتصاب سفير براى اين کشور پس از پنج سال خبر دادند. در نهايت هم اين بازى ها ره به جايى نبردند و باراک اوباما تحريمهاى يک جانبه اى را عليه سوريه تمديد کرد .
هاآرتص در ادامه ادعا مىکند که تحريمهاى بينالمللى عليه ايران منجر به متوقف شدن روند انتقال تجهيزات از ايران به سوريه شده است! اسرائيلىها پا را از رابطه تسليحاتى ميان سوريه و ايران هم فراتر مى نهند و ادعا مى کنند که تهران با مافياى ايتاليا براى انتقال تجهيزات همکارى دارد!
هاآرتص در ادامه ادعا مى کند که سوريه اندک اندک از حزب الله لبنان عبور مى کند و حاضر است در ازاى برقرارى رابطه حسنه با عربستان سعودى بى خيال دوستى با سيد حسن نصرالله هم شود! فرضيه ديگر اسرائيلى ها هم اين است که سوريه حاضر است در ازاى بازپس گرفتن بلندىهاى جولان، دست از حمايت از حزب الله لبنان بردارد .
ايران و سوريه هر دو از برقرارى ثبات در لبنان سود مىبرند. تهران هيچ گاه به دنبال جنگ داخلى در لبنان نبوده است. سورىها هم بارها از حزب الله خواستهاند که کشور را در آستانه جنگ داخلى قرار دهد و خويشتندارى به خرج دهد.
هاآرتص در پايان ادعا مى کند که لو رفتن انتقال تجهيزات از ايران به سوريه نمىتواند عاملى براى تنش در روابط دو جانبه باشد. البته دمشق اخيرا در بسيارى از حوزههاى داخلى قدرت خود را به نمايش گذاشته است. خارج از اين دمشق و تهران تا به حال چندين بار در حوزههاى متفاوت با هم اختلاف نظر داشتهاند. بشار اسد، رئيس جمهورى سوريه چند ماه پيش هم به اين نکته اشاره کرد و گفت: «دو کشور سابقه چندين دهه دوستى را در پرونده مشترک خود دارند اما قرار نيست اين دوستىها به معناى توافق در خصوص تمامى مسائل بينالمللى باشد. سوريه و حزب الله لبنان در نهايت با دادگاه ترور رفيق حريرى همکارى نخواهند کرد اما همزمان احتمال اين که دمشق به دنبال از هم گسيختگى در لبنان هم باشد صفر است. هاآرتص در نهايت اين پرسش را مطرح مى کند که: آيا ايران همچنان با متحدان منطقهاى خود همکارى مىکند يا قدرت خود را در بيروت به اندازهاى مىداند که مىتواند دستان دمشق را کنار بزند؟
نظر شما :