جمهورى‌خواهان با اوباما چه مى‌کنند؟
ديپلماسى ايرانى: نيويورک پست در تحليل اخير خود نگاهى به سياست خارجى ايالات متحده پس از انتخابات ميان‌دوره‌اى انداخته و مى‌نويسد:
کنگره در اختيار دموکرات‌ها بود و اين فرصت سر خورد و رفت. حضور جمهورى خواهان در کنگره بهانه اى شده است که هم نگاه آمريکا به سياست‌هاى داخلى را تغيير خواهد داد و هم نگاه به سياست خارجي. بى شک اوباما در مبحث امنيت ملى با مشکلاتى روبه‌رو خواهد شد.
اما حوزه‌هايى در مساله سياست خارجى که جمهورى خواهان، اوباما را در آن تحت فشار قرار خواهند داد:
ايران: در مبحث متوقف کردن برنامه هسته‌اى ايران، به نظر نمى‌رسد که قطار هسته‌اى ايران کند و يا متوقف شود. در حال حاضر همگان در دولت اين پرسش را از اوباما مى‌کنند که آيا برنامه‌اى براى ممانعت از دستيابى ايران به تسليحات هسته‌اى وجود دارد يا خير؟ اوباما بايد در مورد سامانه موشکى در اختيار ايران، هم به اکثريت جمهورى خواه در کنگره پاسخ دهد.
· دفاع موشکى: پيشرفت‌هاى ايران در حوزه فناورى موشک به ويژه با توجه به انحلال استقرار سامانه موشکى آمريکا در کشورهاى اروپاى شرقى، سوالات بسيارى را در ذهن جمهورى خواهان ايجاد کرده است. هدف جورج بوش از استقرار اين سامانه موشکى تنها و تنها مهار ايران بود. تندروها در کنگره در حال حاضر به دنبال اين پاسخ هستند که آيا دولت چهل و چهارمين رئيس‌جمهورى مى‌تواند با تهديد فزاينده ايران برخورد کند.
روسيه: کم نخواهند بود جمهورى خواهانى که مخالف سياست‌هاى باراک اوباما در قبال کرملين هستند. بسيارى رفتارهاى وانشگتن را به نوعى نرمش در برابر مسکو تعبير مى‌کنند. به عنوان مثال روسيه در ساخت نيروگاه بوشهر براى ايرانى‌ها با اين کشور آن هم در روزهاى تحريم همکارى دارد. داستان براى ونزوئلا هم که دشمن قسم خورده سياست‌هاى امريکا است به همين صورت است. در مورد گرجستان هم سياست‌هاى مسکو – واشنگتن در تضاد کامل با هم قرار دارد. سوريه و روسيه هم قرارداد همکارى تسليحاتى با هم بسته‌اند. با تمام اين تفاسير، آمريکا از بازسازى رابطه با روسيه سخن مى‌گويد.
· پيمان استارت: اوباما براى به تصويب رساندن معاهده کاهش تسليحات استراتژيک معروف به پيمان استارت بايد حمايت حداقل دو سوم سنا را در اختيار داشته باشد. بسيارى از جمهورى‌خواهان با کاهش موشک‌هاى در اختيار آمريکا و برابر کردن ان با روسيه مخالف هستند.
افغانستان و عراق: سخنان اوباما درباره عقب‌نشينى از افغانستان تا سال آتى ميلادى، جنجال بسيارى در ميان جمهورى‌خواهانى به راه انداخته است که سرسختانه اصرار دارند افغانستان جنگى موجه و مقبول بوده است. در خصوص عراق هم جمهورى خواهان مى‌خواهند بدانند که آيا اوباما براى روزهاى پس از عقب‌نشينى هم برنامه‌اى دارد و ميزان مناسبات با دولت آتى در عراق پس از ترک اين کشور تا چه اندازه خواهد بود؟
مبارزه با ترور: جمهورى‌خواهان بى‌شک سياست‌هاى باراک اوباما در قبال يمن را هم به باد انتقاد خواهند گرفت. يمن تبديل به بهشت جديدى براى تروريست‌ها شده است. پاکستان همچنان به صدور تروريسم به ظن جمهورى‌خواهان آمريکايى ادامه مى‌دهد. سرنوشت پاکستان و افغانستان هم با يکديگر در دستگاه ديپلماسى باراک اوباما گره خورده است.
بودجه نظامى: جمهورى خواهان همواره در مورد بودجه نظامى آمريکا حساسيت داشته‌اند. پرسش آنها اين است که آيا پنتاگون در حال حاضر بودجه نظامى کافى را براى حمايت از ايالات متحده در برابر تهديد‌هاى احتمالى در اختيار دارد؟ جمهورى خواهان اعتقاد دارند که آمريکا بايد از متحدان خود در برابر تهديد‌هاى احتمالى حمايت کند.
چين: پکن سرسختانه مشغول بازسازى نظامى خود است. چين به راحتى قدرت نظامى و سياسى خود را افزايش مى‌دهد و قدرت آمريکا را به چالش مى‌کشد. واشنگتن – پکن هم اختلاف‌هاى ارزى با هم دارند.
گوآنتانامو: جمهورى خواهان با بسته شدن زندان گوآنتانامو مخالف بودند اما اکنون که باراک اوباما وعده آن را داده است، اين وعده را تبديل به اهرمى براى فشار بر وى کرده‌اند.
ديپلماسى: به گمان جمهورى‌خواهان، باراک اوباما با متحدان آمريکا در سطح بين المللى خوب برخورد نکرده است. متحدانى مانند اسرائيل، کلمبيا و لهستان و حتى بريتانيا.
تجارت: جمهورى‌خواهان با سياست‌هاى آزاد اوباما در حوزه تجارى و انعقاد قراردادهاى آزاد با مثلا کشورى مانند کره جنوبى و کلمبيا مشکل دارند.
در انتخابات ميان‌دوره‌اى ايالات متحده، سياست خارجى تاثيرى بر راى راى‌دهندگان نداشت اما جمهورى‌خواهان بى‌شک براى تحت فشار قرار دادن اوباما، او را در اين حوزه هم رها نخواهند کرد. باراک اوباما بايد خود را براى پرسش‌هايى از اين دست مهيا کند.
نظر شما :