سفری متفاوت از هر سفر خارجی دیگر برای لبنانی‌ها

۱۶ مهر ۱۳۸۹ | ۰۱:۵۱ کد : ۸۹۰۳ اخبار اصلی
نگاه‌های تردید‌آمیز نسبت به تبعات انجام این سفر و نگرانی از شیطنت‌های اسرائیل در طول این سفر و برنامه‌هایی که رئیس جمهوری ایران در لبنان دارد، همگی باعث نگرانی جامعه عربی شده است.
سفری متفاوت از هر سفر خارجی دیگر برای لبنانی‌ها

دیپلماسی ایرانی: سفر محمود احمدی‌نژاد به لبنان که نزدیک به یک هفته به انجام آن زمان باقی مانده، همچنان مورد توجه مطبوعات عربی است. نگاه‌های تردید‌آمیز نسبت به تبعات انجام این سفر و نگرانی از شیطنت‌های اسرائیل در طول این سفر و برنامه‌هایی که رئیس جمهوری ایران در لبنان دارد، همگی باعث نگرانی جامعه عربی شده است.

روزنامه الشرق الاوسط، چاپ لندن یکی از روزنامه‌های عربی است که به این سفر اهمیت بسیاری داده است. در این روزنامه وابسته به عربستان سعودی که این روزها به اصرار دولت عربستان تلاش می‌کند، بیش از پیش بلندگوی این دولت باشد، در یادداشتی به قلم عبدالرحمن راشد، روزنامه‌نگار پان‌عربیست و سردبیر این روزنامه و شبکه خبری العربیه نوشت: تنها یک هفته به آغاز سفر تاریخی محمود احمدی‌نژاد رئیس جمهوری ایران به لبنان زمان باقی مانده است. بهتر است بگوییم یک هفته به زمانی باقی مانده که قرار است احمدی نژاد از منطقه مرزی لبنان و اسرائیل در برابر فیلم‌برداران به سمت‌ اسرائیل سنگ پرتاب کند. این سفر بسیار مهم نشان از جسارت رئیس جمهوری ایران به لبنان آن هم در وضعیت بحرانی منطقه و به خصوص لبنان دارد به ویژه این که وی می‌خواهد به به بنت جبیل، شهر مرزی لبنان نیز برود. تصور این صحنه زمانی هیجان‌انگیز می‌شود که می‌بینیم قرار است احمدی نژاد به سمت تانک‌های اسرائیلی که آن طرف مرزهای لبنان و اسرائیل ایستاده‌اند سنگ پرتاب کند. موضوعی که قطعا نگرانی‌های امنیتی بسیاری ایجاد می‌کند.

عبدالرحمن راشد در ادامه می‌نویسد: گمان نمی‌کنم اسرائیلی‌ها جرات داشته باشند که بتوانند محمود احمدی‌نژاد، رئیس جمهوری ایران را هدف قرار دهند یا به او تعرضی کنند. نه تنها او بلکه هر کدام از رهبران لبنانی را که قرار است از او در جنوب لبنان استقبال کند. این هم از روابط بسیار پیچیده دشمنان با یکدیگر است. با این که اسرائیلی‌ها جرات ندارند حرکتی علیه احمدی‌نژاد انجام دهند اما نمی‌توان هم گفت که این سفر سفر ساده‌ای است. به خصوص برای لبنانی‌ها که میزبان این سفر هستند و به همین سادگی روابطشان با اسرائیل مملو از تنش است. از این رو پیش‌بینی می‌شود در طول سفر احمدی‌نژاد به لبنان خیابان‌های این کشور تحت تدابیر شدید امنیتی قرار بگیرد.

وی در ادامه می‌نویسد: همین موضوع باعث شده است که به احتمال زیاد حزب الله و نه ارتش یا سازمان امنیتی لبنان مسئولیت تامین امنیت سفر رئیس‌جمهوری ایران را بر عهده بگیرد. بی‌شک ایران هزینه‌های بسیاری برای تجهیز نیروی امنیتی و نظامی حزب الله صرف کرده و به واسطه آشنایی کاملی که به آن دارد بیش از دیگر سازمان‌های امنیتی و نظامی لبنانی به آن اعتماد دارد. طبیعی است که وظیفه حفاظت از جان رئیس جمهوری ایران نیز بر عهده آن باشد و همین نشان می‌دهد که حزب الله در لبنان از چه جایگاه بالای نظامی و امنیتی از لحاظ قدرت و نفوذ برخوردار است.

راشد در ادامه می‌پرسد، حال چرا احمدی‌نژاد قرار است به بنت جبیل برود؟ در پاسخ به این سئوال می‌نویسد: بنت جبیل شهر مرزی‌ای در نزدیکی لبنان و اسرائیل است که 30 هزار نفر جمعیت دارد و تحت کنترل کامل حزب الله قرار دارد. این منطقه امن‌ترین نقطه در لبنان محسوب می‌شود. برای همین هم قرار است هسته اقامت احمدی‌نژاد در لبنان همین شهر باشد. نباید فراموش کرد که احمدی‌نژاد کسی است که توطئه‌های بسیاری برای ترورش انجام شده و این شهر می‌تواند برای او حتی امن‌تر از شهرهای ایران باشد.

راشد سپس مدعی می‌شود: تمام اینها به کنار، خطر سفر احمدی‌نژاد به لبنان بیش از همه متوجه خود لبنانی‌ها است. این سفر با سفرهای پادشاه عربستان یا امیر قطر بسیار متفاوت است. شهرهای جنوبی لبنان پس از جنگ ویرانگر 2006 با پول‌های قطر بازسازی شدند و جاده‌ها نیز به کمک کویتی‌ها از نو ساخته شدند. ملیاردها دلار عربستان هم کمک کرد تا لیره لبنانی سقوط نکند. اما پول‌های ایران در لبنان به گونه دیگری صرف شد. بخش مهمی از کمک‌های مالی ایران صرف تجهیزات نظامی حزب الله و تقویت نیروی امنیتی آن شده است. برای همین است که احمدی‌نژاد دو روز پیش گفت که لبنان خط مقدم دفاع ایران در مقابل اسرائیل است. او درست می‌گوید اکنون لبنان به جبهه تدافعی ایران در برابر اسرائیل و شیطنت‌های جنگی‌اش تبدیل شده است. نزدیک به سه دهه است که لبنان به عنوان نماینده ایران در برابر اسرائیل ایستاده است و این نکته مهمی است که باعث شده سفر احمدی‌نژاد به لبنان با هر سفر خارجی دیگری متفاوت باشد. سفری که همه از انجام آن نگرانی دارند.

راشد در آخر ادعاهای خود می‌نویسد: وزیر نفت ایران گفته است که کشورش می‌تواند در استخراج نفت از مناطق ساحلی دریای مدیترانه به این کشور کمک کند. سئوال این جا است وقتی که ایران خود از استخراج نفت خود عاجز است و به دلیل امتناع شرکت‌های غربی بر سر تحریم‌های اقتصادی نمی‌تواند نفت مورد نیاز خود را استخراج کند، چگونه می‌تواند چنین بکمک‌هایی را به کشورهای دیگر داشته باشد؟ پس مجبوریم بگوییم که ایران موفق شده تا از لبنان برای اهداف سیاسی‌اش بهره‌برداری کند و دیگر کاری به هزینه‌های آن ندارد.   


نظر شما :