العراقیه عراق ضعیف را مطلوب ایران میداند!
دیپملاسی ایرانی: اکنون با بازگشت جو بایدن، معاون رئیس جمهوری امریکا از عراق همه عراقیها فهمیدهاند که شانس العراقیه برای رسیدن به ریاست دولت تا چه اندازه پایین است. به گفته اعضای العراقیه بایدن به آنها گفته است که نخستوزیری حق شیعیان و پیمان ملی است و ما از کسی حمایت میکنیم که نامزد این ائتلاف باشد.
بدین ترتیب اکنون العراقیه تکلیف خود را مشخصا دریافته است. نخستوزیری را باید فراموش کند. این را ایاد علاوی هم به خوبی میداند.
امریکاییها حتی اعلام کردهاند، از کسی برای نخستوزیری عراق حمایت میکنند که مورد حمایت ایران نیز باشد. در نتیجه این نامزد لزوما در پیمان ملی است و کسی نخواهد بود جز عادل عبدالمهدی یا نوری مالکی.
منابع عراقی اعلام کردهاند که ایران پیغام داده انتخاب هر کدام از آقایان عبدالمهدی و مالکی برایشان علی السویه است ولی ترجیح میدهند که مالکی نخستوزیر شود. تا بدین جای کار این گونه استنباط میشود که ایران و امریکا بر سر دولت آینده عراق بر سر افراد حداقل، اتفاق نظر دارند.
اما در پیمان ملی شانس نخستوزیری چه کسی از همه بیشتر است؟ تا سه هفته پیش فقط صحبت بر سر این بود که مالکی نباید مجددا نخستوزیر شود اما وقتی از مخالفان مالکی پرسیده میشد چه کسی مناسب این پست است، پاسخی برای این سئوال نداشتند. اما اکنون که عادل عبدالمهدی رسما نامزد ائتلاف ملی شده، میتوان درک کرد که رقابت میان این دو نفر جریان دارد. راه عادل عبدالمهدی چندان هم هموار نیست. از درون ائتلاف ملی به رغم تایید اکثریت برندگان انتخابات، چهرههایی چون ابراهیم جعفری، احمد چلبی و تازگی وائل عبداللطیف، استاندار بصره در زمان ایاد علاوی، به مخالفت با عبدالمهدی برخواستهاند.
ابراهیم جعفری، نخستوزیری را حق خود میداند اما ائتلاف ملی به او محل نمیدهد چرا که یک کرسی بیشتر در مجلس ندارد.
با تمام این احوال عادل عبدالمهدی و مجلس اعلای اسلامی عراق حامی اصلی وی اعلام کردهاند، عبدالمهدی برای حل مشکلات فعلی نامزد شده است و اگر بنا باشد اوضاع کشور از این هم بدتر شود وی اصرار بر پست نخستوزیری ندارد و میتواند از نامزدی خود منصرف شود.
عادل عبدالمهدی مدتی است که تحرکات تازهای نیز شروع کرده که در نوع خود در خور توجه است. وی هر روز صبح به مجلس میرود و در آن جا بست مینشیند تا شاید بتواند دیگر نمایندگان را نیز تحریک کند تا برای افتتاح مجلس کاری از پیش ببرند. به جمع او طارق الهاشمی، معاون سنی رئیس جمهوری و فواد معصوم، رئیس سنی مجلس عراق نیز پیوستند.
با وجود تمام این تحرکات نه پارلمان هنوز آغاز به کار کرده و نه دولت و حکومتی شکل گرفته است.
موضع ایران
در این میان اعراب این گونه میبینند که شیعیان عراق با حمایت ایران به دنبال نخستوزیری هستند. البته این چیزی است که حسن العلوی، یکی از چهرههای سرشناس فهرست العراقیه به روزنامه القدس العربی گفته است. به اعتقاد العلوی ایران با حمایت از شیعیان تلاش میکند که پست نخستوزیری در میان شیعیان محفوظ باقی بماند با توجه به این نکته که باید به سنیها نیز امتیازهای قابل توجهی داد. یعنی مشابه همان چیزی که در لبنان شاهدیم در لبنان یک سوم قدرت در دست مسیحیان و سنیها و شیعیان است، در این جا نیز باید حداقل یک سوم قدرت در دست سنیها باقی بماند.
حسن العلوی در این باره گفت: «شیعیان معتقدند که تشکیل حکومت حق آنها است و به رغم اختلافاتی که دارند به هیچ وجه حاضر نیستند کوچکترین امتیازی را بر سر آن دهند و نخستوزیری از دایره حضور آنها خارج شود.»
وی در ادامه افزود: «وقتی که پیمان ملی توسط ائتلاف ملی و دولت قانون شکل گرفت، به اعضای العراقیه گفتم که شانس علاوی برای نخستوزیری پایان یافت. او دیگر نباید به فکر نخستوزیری باشد.»
علوی تاکید کرد، درست است که علاوی شیعه است اما برخواسته از یک نهاد شیعی نیست.
وی که یک نویسنده و مورخ برجسته شیعه عراقی است و تا سالهای اولیه دهه هشتاد نیز عضو حزب بعث بود، پیشبینی کرد که نوری مالکی ظرف سه هفته آینده مسئولیت تشکیل دولت را بر عهده بگیرد.
علوی مهمترین دلیل تاخیر در تشکیل دولت را وتوی ایران نسبت به مالکی دانست و گفت: «مهمترین حالت برای ایران این است که عراق در حالت بدون دولت باقی بماند. ایرانیها از این که در عراق هنوز دولتی تشکیل نشده خشنودند و بدشان هم نمیآید عدم تشکیل دولت چند ماه دیگر هم طول بکشد. ایران روی کار آمدن دولتی قوی در عراق را قویا رد میکند حتی اگر افرادی نزدیک به آن منصوب شوند. دلیل آن هم روشن است، ما اکنون شاهد بروز اختلافات مهمی میان ایران و متحدان عراقیاش هستیم.»
علوی همچنین گفت: «استراتژی ایران در منطقه از لبنان و فلسطین تا عراق یک محور دارد، آن هم موضوع پرونده هستهای است. ایران به کمک این کشورها وقت میخرد و غرب را به چالش میکشد. در این جا عامل دیگری نیز باعث نفوذ بیشتر ایران شده و آن غیبت مصر از تحولات منطقه به خصوص عراق است. مصر از عرصه دیپلماسی منطقهای خارج شده و ایران جای آن را گرفته است.»
علوی تاکید کرد، به مالکی گفتم برای آن که آسوده باشی باید سنیها را وارد بازی سیاست کنی آن هم نه سنیهای ضعیف بلکه سنیان قوی را. عدم رضایت سنیها به معنای عدم استقرار عراق خواهد بود. سنیها میخواهند استقلال عملی همانند کردها در تمام زمینههای اقتصادی، سیاسی و اجتماعی داشته باشند. این به نفع خود تو خواهد بود چرا که بدین ترتیب از انرژی ذخیره شده آنها میکاهی.
نظر شما :