موضوع ایران را خیلی بزرگ نکنیم
هیچ چیز. اگر کسی اطلاعات در این مورد داشته باشد، خوشحال می شویم که آن را بررسی کنیم، اما امروز چیزی نداریم.
آیا گمانه زنی در مورد اقدام نظامی احتمالی علیه ایران به تلاش ها در راستای دستیابی به یک توافق از طریق مذاکره ضربه می زند یا این که به آن کمک می کند؟
ما هنوز موضوعاتی داریم که باید در مورد ایران روشن شوند. اما امروز ا یران را به عنوان یک تهدید مشخص و واقعی نمی دانم. نتایج به دست آمده مبتنی بر ارزیابی اطلاعاتی است که دیده ام. بنابراین حتی اگر ایران این قصد را داشته باشد که سلاح هسته ای تولید کند ] که خودش منکر آن است [ هنوز سه تا هشت سال با آن فاصله دارد. ما باید به تحقیقات دقیق خود ادامه دهیم و نباید موضوع را خیلی بزرگ کنیم. آنچه اکنون باید انجام دهیم این است که میانه روها در ایران را تشویق کنیم.
چندی پیش برنارد کوچنر، وزیر خارجه فرانسه احتمال بروز جنگ را به عنوان آخرین گزینه در صورت به بن بست رسیدن مذاکرات مطرح کرد.
من اکنون بسیار خوشحال هستم که می بینم وزیر خارجه کوچنر از گفت و گو صحبت و از طرح همکاری ما ] با ایران [ حمایت می کند.
زمانی که طرح همکاری آژانس با ایران مطرح شد، منتقدین گفتند که این طرح تلاش های شورای امنیت برای اعمال فشار به دولت ایران را تحت الشعاع قرار می دهد.
هیاهو و کج فهمی ها زیادی در مورد این طرح صورت گرفت. این یک آزمایش برای ایران است. طی دو یا سه ماه آینده ما کاملا خواهیم فهمید که آیا ایران برای توقف غنی سازی جدی است یا نه. اگر چنین باشد، در آن صورت شرایط خوبی برای مذاکرات به وجود می آید. در غیر این صورت شرایط بسیار متفاوت خواهد بود و روش دیگری را در پیش خواهیم گرفت.
تا کنون ایرانی ها با وجود فشارهای شورای امنیت، از تعلیق غنی سازی اورانیوم سر باز زده اند.
ما هرگز نگفته ایم که این طرح تنها اقدام مهم است. ایران نمی خواست غنی سازی را متوقف کند. بدون تردید این موضوعی میان ایران و شورای امنیت است.
چرا آنها به سه ماه دیگر وقت نیاز دارند؟ اگر قرار است که غنی سازی متوقف کنند، بگذارید که این کار را انجام دهند.
آیا ما چاره ای غیر از ادامه دادن داریم؟ تا زمانی که ایران آماده همکاری است، من مجبورم که پاسخ مثبت در مورد یک سوال را بپذیرم. تا زمانی که ما نتوانیم طرف ها را به پای میز مذاکره بیاوریم، نخواهیم توانست راه حلی پایدار بیابیم. شما می توانید] از طریق اقدام نظامی [ در اجرای یک برنامه اخلال ایجاد کنید. اما اگر به دنبال یک راه حل جامع هستید، باید مذاکره کنید.
اگر ایران طی سه ماه آینده اقدامی انجام نداد، چه؟ اگر این دیپلماسی از طریق تهدید به استفاده از قوه قهریه حمایت نشود، ایران می تواند همچنان به غنی سازی اورانیوم ادامه دهد.
اگر ایران ثابت کند که از این دوره زمانی در راستای تاکتیک وقت کشی بهره برده و اگر مشخص شود که ایران واقعا نمی خواهد صادق باشد، در آن صورت بی تردید زمانی که برخی خواستار تحریم های بیشتر یا انجام اقدامات تنبیهی شوند، هیچ کس – هیچ کس – از این کشور حمایت نخواهد کرد. این نکته ای است که توسط افراد زیادی از جمله خود من، بران آنان تشریح شده است.
اگر ما بعد از سه ماه با گزارشی منفی بازگشتیم، تصور نمی کنم کسی پیدا شود که بگوید یک فرصت دیگر به آنها بدهید.
نظر شما :