شرایط ایران برای مذاکره با غرب یا تلاش احمدی نژاد برای رهبری کشورهای جنوب

۱۰ تیر ۱۳۸۹ | ۱۵:۰۶ کد : ۷۹۱۲ اخبار اصلی
احمدی نژاد در جمع خبرنگاران شرایط ایران را برای مذاکره با غرب که پیشتر وعده آن را داده بود، بیان کرد. وی در واکنش به قطعنامه چهارم شورای امنیت در موضوع هسته ای ایران صحبت از شرایطی برای ادامه مذاکرات کرد که \"غرب را ادب خواهد کرد تا دیگر از این غلط ها نکند\".
شرایط ایران برای مذاکره با غرب یا تلاش احمدی نژاد برای رهبری کشورهای جنوب
احمدی نژاد در جمع خبرنگاران شرایط ایران را برای مذاکره با غرب که پیشتر وعده آن را داده بود، بیان کرد. وی در واکنش به قطعنامه چهارم شورای امنیت در موضوع هسته ای ایران صحبت از شرایطی برای ادامه مذاکرات کرد که "غرب را ادب خواهد کرد تا دیگر از این غلط ها نکند".

قطعنامه 1929 شورای امنیت سازمان ملل در حالی صادر شد که ایران انتظار داشت غربی ها از بیانیه تهران حمایت کنند و این اقدام را گامی در جهت پیشبرد مذاکرات ارزیابی نمایند. در کنفرانس تهران که به ابتکار ایران و در پی بی نتیجه ماندن مذاکرات نمایندگان ایران و گروه 1+5 و امریکا برگزار شد، بیانیه تهران صادر شد که در آن در مورد چگونگی مبادله سوخت با برزیل و ترکیه توافق شده بود. مذاکرات نمایندگان ایران و گروه 1+5 و امریکا در حالی حاصلی در بر نداشت که احمدی نژاد در خلال برگزاری مذاکرات با ابراز امیدواری گفته بود که دور بعدی مذاکرات در سطح سران این کشورها برگزار خواهد شد.

شورای امنیت سازمان ملل در حالی قطعنامه چهارم علیه ایران را صادر کرد که واکنش ایران به قطعنامه اول لغو پروتکل الحاقی و راه اندازی آب سنگین اراک، به قطعنامه دوم نصب سه هزار سانتریفیوژ در تاسیسات هسته ای نطنز و محدود سازی ورود تعدادی از بازرسان آژانس و به قطعنامه سوم اعلام ورود ایران به مرحله تولید صنعتی سوخت هسته ای بوده است . احمدی نژاد قطعنامه های شورای امنیت را فاقد ارزش حقوقی و مشتی کاغذ پاره دانست که تاثیری در عزم ملت ایران در دستیابی به حق مسلم استفاده صلح آمیز از انرژی هسته‌ای ندارد.

اما واکنش وی به قطعنامه چهارم شورای امنیت در جای خود قابل ملاحظه بود. او این بار به شرایط ایران برای ادامه مذاکرات اشاره کرد و گفت که ایران شرایطی برای مذاکره با غرب دارد که آنها را از صدور قطعنامه پشیمان کرده و موجبات تنبیه آنها را فراهم خواهد آورد. وی برای تادیب و تنبیه غرب مذاکرات را به آخر مرداد موکول کرده و مذاکره را مشروط به اعلام موضع کشورهای طرف مذاکره در مورد سه مسئله دانسته: بمب اتمی رژیم صهیونیستی، عضویت در NPT  و منظور از گفت وگو. او اذعان داشته که در صورت موافقت یا مخالفت هر یک از کشور ها با موارد فوق نحوه مذاکره ایران با آنها متفاوت خواهد بود. او همچنین به صلح آمیز بودن برنامه هسته ای ایران اشاره کرده و باز هم تاکید کرده است که ایران نه به دنبال سلاح هسته‌ای است و نه به آن احتیاجی دارد.

او به تغییر در ترکیب کشورهای مذاکره کننده هم اشاره کرده است و ضمن انتقاد از تصمیمات شورای امنیت و ناعادلانه بودن ساختار جهان، خواستار حضور کشورهای دیگری در مذاکرات شده است. او ضمن این که مسئله هسته‌ای ایران را تمام شده تلقی کرده، موضوعات مذاکره را نیز محدود به مسئله هسته‌ای ایران ندانسته و گفته است موضوع مذاکرات مسائل مبتلا به جامعه بشری و دغدغه‌های مشترک بشریت است.

به نظر می رسد او که از ابتدای دوران ریاست جمهوری خود بر بی اعتباری قطعنامه های شورای امنیت و سیاسی بودن آنها پای فشرده اکنون می خواهد روابط دنیا را بر اساس سناریوی شمال- جنوب تعریف نماید و خود را رهبر کشورهای جهان سوم معرفی کند. در این سناریو همان طور که خود او اشاره کرده است امریکا مرکز دشمنی علیه ایران و کشورهای جهان سوم به شمار می رود که نقش طراحی نقشه‌ها علیه ایران را به عهده دارد.

او با این اقدامات می خواهد کشورهای ناراضی از وضع موجود کم کم یکدیگر را یافته و به رهبری ایران سعی در تغییر نظام بین الملل به نفع کشورهای جنوب داشته باشند. در این چارچوب منافع کشورهای شمال و جنوب متضاد بوده به نحوی که کشورهای جنوب که اغلب فقیر و توسعه نیافته هستند خود را در مقابل شمالی های ثروتمندی می بینند که ساختارهای جهان را به نحوی به نفع خود شکل داده‌اند که امکان رشد و توسعه را از کشورهای جنوب سلب کرده است.

در شرایط گفت و گو که اعلام موضع درباره مسائل سه گانه بمب اتمی اسرائیل، عضویت در NPT  و منظور از گفت وگو است، می توان به سه گروه از کشورهای جهان اشاره کرد. مسلمانان جهان که مخالف رژیم صهیونیستی و به تبع آن بمب اتم این رژیم هستند، کشورهای عضو NPT که ملزم به رعایت مفاد معاهده منع گسترش سلاح های هسته ای هستند و در نهایت کشورهایی که در طبقه‌بندی‌های قبلی نمی‌گنجند ولی دوست ایران هستند. این سه گروه کشورها به رهبری ایران محور کشورهای خواهان تغییر وضع موجود را تشکیل خواهند داد.

تاکید و فعالیت ایران در میان کشورهای عضو عدم تعهد و گسترش روابط ایران با کشورهای جهان سوم و برگزاری و شرکت در کنفرانس‌های منطقه‌ای دلیلی بر این ادعاست و جمعیت و تعداد این کشورها امتیازی برای او که خواهان اجرای دموکراسی و رای اکثریت در سطح جهانی است به شمار می آید. انتقاد شدید وی در قبال حق وتوی اعضای دائم شورای امنیت هم در همین چارچوب انجام می‌گیرد.


نظر شما :