پیشنهاد تهران برای شکستن محاصره غزه، آرمانی یا عملگرایانه؟
وزیر خارجه ج.ا.ایران روز یکشنبه 16خرداد در نشست اضطراری کمیته اجرائی وزرای امور خارجه سازمان کنفرانس اسلامی در جده عربستان پیشنهادات دهگانه‌ای به شرح ذیل به منظور رفع محاصره سه ساله غزه ارائه نمود که شاید تنها مواردی از آنها که در مورد رفع محاصره غزه و ارسال کمک‌های انسان‌دوستانه به مردم آن است و صدور بیانیه عملی شود.
1- محاکمه سران رژيم صهيونيستى به جرم جنايت مرتکبه
2- رفع کامل محاصره غزه و بازگشايى تمامى گذرگاه‌هاى ورود به غزه؛ در اين رابطه ما از برادران مصرى خود مى‌خواهيم که مجرى کمک‌‌رسانى به کشورهاى مسلمان و ساير ملت‌ها باشند و اجازه دهند وظايفشان را در خصوص ارسال کمک‌هاى بشردوستانه به انجام برسانند. ( پیشنهاد به مصر در شرایطی صورت گرفت که این کشور خود پس از برخورد جنایت آمیز اسرائیل با کاروان صلح، مبادرات به گشودن گذرگاه رفح با غزه نموده بود .)
3- ارسال فورى کمک‌هاى بشردوستانه به غزه از هر طريق و وسيله ممکن اعم از زمينى، دريايى و هوايى؛ ما نبايد به صهيونيست‌ها اجازه دهيم که اين برداشت غلط را بکنند که مى‌توانند راه ورود کمک‌هاى بشردوستانه به غزه را ببندند. ما نياز داريم که ده‌ها کشتى بشردوستانه حتی الامکان با پرچم کشورهاى مختلف به سمت غزه روانه شود. مناسب است در اين مقطع زمانى هر يک از اعضاى کنفرانس اسلامى به عنوان اولين گام حداقل يک کشتى حامل کمک‌هاى انسان‌دونستانه براى مردم غزه ارسال کنند.
4- ما همچنين بايد از همه سازمان‌هاى بشردوستانه و نيز کميته بين‌المللى صليب سرخ و هلال احمر بخواهيم که در ارسال کمک‌هاى بشردوستانه شامل غذا، دارو و سوخت و مواد بهداشتى جهت رفع نيازهاى اوليه مردم غزه تعجيل کنند.
5- پيگيرى قضايى و وادار کردن رژيم صهيونيستى به پرداخت خسارت جانى و مالى به طور کلى به مردم غزه و کرانه باخترى را به ويژه به سرنشينان کشتى‌هايى که جان باخته، مجروح و يا دچار صدمه مالى شده‌اند.
6- تحميل تحريم‌هاى قوى بر رژيم صهيونيستى جهت ممانعت از تکرار چنين اعمال وحشيانه؛ کشورهاى اسلامى براساس قطعنامه سازمان کنفرانس اسلامى هرگونه روابط اقتصادى با اين رژيم را تحريم کنند.
7- تعليق عضويت رژيم صهيونيستى در سازمان‌هاى بين‌المللى و منطقه‌ای
8- ما بايد از همه اعم از دولت‌هاى مسلمان و غيرمسلمانى که هنوز با رژيم صهيونيستى رابطه ديپلماتيک دارند بخواهيم که روابط خود را با اين رژيم قطع کنند؛ در اين رابطه لازم است که از کشورهاى ونزوئلا و بوليوى در آمريکاى لاتين و جمهورى اسلامى موريتانى به خاطر اينکه مناسبات خود را با اين رژيم قطع کرده‌اند، تشکر کنیم.
9- لازم است در يک پيام سياسى روشن، نه تنها به حاميان رژيم صهيونيستى، بلکه به ويژه آنهايى که عليه قطعنامه حقوق بشر راى داده‌اند بدهيم تا به آنها بفهمانيم که جهان اسلام نفاق و عدم صداقت آنها نسبت به احترام به حقوق بشر و قواعد بشردوستانه را فراموش نکرده است.
10- طى نامه‌اى به دبير کل سازمان ملل، بخواهيم که نهايت حمايت خويش را از مردم مظلوم فلسطين با استفاده از کليه ابزارهاى لازم به عمل آورد و نسبت به تحقق تقاضاى مشروع ملت فلسطين اقدام کند.
چنانچه رژيم اشغالگر طى روزهاى آينده مجددا حملاتى را عليه مردم بى‌دفاع فلسطين شروع کند و همچنان به محاصره ضد انسانى غزه ادامه دهد، بايد کشورهاى اسلامى موضوع را در سطح سران مورد بررسى قرار داده و تصميمات عينى، عملى و موثر براى کمک به مردم قهرمان فلسطين اتخاذ کنند. در اين راستا جمهورى اسلامى آمادگى دارد ميزبان اين نشست مهم باشد.
با در نظر گرفتن واقعیت‌های حاکم بر نظام بین‌الملل آیا می‌توان تصور کرد که سران رژیم صهیونیستی محاکمه شوند؟ این رژیم را مورد تحریم قرار دهند؟ مسئولین آن را مورد تعقیب قضائی قرار دهند؟ کشورهای مختلف مسلمان و غیر مسلمان با این رژیم قطع رابطه کنند؟
هرگز چنین اتفاقی نخواهد افتاد. به کرات از زبان مسئولین ایرانی شنیده‌ایم که گفته‌اند نقش صهیونیستها در آمریکا و غرب بسیار تعیین کننده است وآنها در ساختارهای مختلف سیاسی و اقتصادی این کشور وغرب نفوذ زیادی دارند، امریکا هم که همواره می‌گوید امنیت اسرائیل را امنیت خود می‌داند و در قبال تامین امنیت رژیم صهیونیستی مسئول است. با چنین وضعیتی آیا ارائه پیشنهادات ناشدنی با اینگونه اظهارات تناقض ندارد؟
آیا سازمان کنفرانس اسلامی که متشکل از 57 کشور مسلمان است تاکنون موفقیتی قابل ذکر در حل مشکل فلسطینیان کسب کرده است؟ اعضای این سازمان اکثرا یا با هم همسو نیستند یا با یکدیگر دارای چالش هستند اکثریت آنها تحت تاثیر سیاست‌های آمریکا و کشورهای غربی هستند ودر داخل با ملت خود مشکل دارند واز رفع معضلات داخلی خود عاجزند و حاکمان آنها منافع خودرا پی می‌گیرند و هیچ یک از این کشورها مانند ایران از فلسطینی‌ها حمایت نمی‌کند. واقعیت این است که این سازمان صرفا مبادرت به برگزاری نشست‌های مختلف در سطوح متفاوت می‌کند اما تاکنون مشکلی از جهان اسلام را نتوانسته مرتفع کند.
اگر اینگونه اجلاس‌ها برای تبلیغات صورت می‌گیرد مراد حاصل است ومی‌توان در تهران هم نشستی در سطح سران تشکیل داد هر چند که بسیاری از سران در آن شرکت نکنند، اما اگر مقصود حل مشکل است. بعید است مگر اینکه صرف نشست و پخش تلویزیونی و اعلام مواضع و صدور بیانیه را اقدام عملی محسوب کنیم.
سوال این است که آیا ارائه پیشنهادات در نشست‌های بین‌المللی بدون در نظر گرفتن احتمال تحقق آن با عزت ج.ا.ایران سازگاری دارد؟ کدامین مصلحت ایجاب می‌کند چنین پیشنهاداتی هر چند منطقی که عمل نشدنی است دراین نشست‌ها ارائه شود؟ چه حکمتی سبب می‌شود رفتاری اینگونه در سیاست خارجی و دیپلماسی بروز کند؟
آیا بهتر نبود تهران صرفا در جهت رفع حصر غزه و جنایت صهیونیستها در حمله به کشتی کاروان صلح و به شهادت رساندن تعدادی از اعضای این کاروان پیشنهاداتی عملی ارائه نماید؟ آن هم در شرایطی که هیچ نهاد و تبعه ایرانی در کشتی صلح حضور نداشتند و نمی‌توانستند حضور داشته باشند. تر کیه که 9 نفر از اتباع خودرا در این حادثه از دست داده، هنوز از سوی صهیونیستها انتظاراتش برآورده نشده است.
آیا این همه تاکید بر نقش سازمان ملل و در کمک به فلسطینیان تهران را از سوی محافل بین‌المللی در برابر این سوال قرار نمی دهد که کشوری که اینگونه از سازمان ملل در رابطه با فلسطینی‌ها مطالبه می‌کند چرا برخی از قطعنامه‌های شورای امنیت این سازمان را در خصوص فعالیت هسته‌ای خود اجرا نمی‌کند؟
آیا این همه پیشنهادات که در زمینه‌های مختلف تاکنون به نشست‌ها و نهادهای بین‌المللی ارائه شده و عملی نشده، باعث نگردیده که سایر مواضع تهران نیز با بی توجهی در محافل بین‌المللی مواجه شود؟
واقعیت این است که بسیاری از کشورها نمی‌خواهند کمکی به فلسطینی‌ها بکنند یا وابستگی‌شان به دول بازگیر اصلی آن چنان است که نمی‌توانند کاری بکنند وحداقل اینکه در مقابل صهیونیستها نمی‌خواهند (یا نمی‌توانند) ایستادگی کنند و ایران نیز تنها سوریه، تا حدودی لبنان (عمدتا حزب الله)، موریتانی، ونزوئلا و بولیوی را در کمک به ملت مبارز و مظلوم فلسطین در کنار خود دارد، لذا بهتر است جنبش‌های مردمی حمایت از مردم غزه و فلسطین در کشورهای مختلف تاسیس شوند (مشابه جنبشی که اکنون در پی شکستن محاصره غزه است ) و به‌صورت متوالی و متناوب کشتی های حامل کمک‌ها را تحت عنوان کاروان‌های صلح و آزادی به غزه اعزام نمایند در این صورت ملت‌ها در برابر ظلم صهیونیستها بدون سلاح ایستادگی خواند کرد و دولت‌های خودرا نیز وادار خواهند نمود که در جهت رفع ظلم فلسطینی‌ها و اعاده حقوق آنها تا آنجا که مقدور است پیش روی کنند.
به امید رفع مظالم در همه کشورها. ان تنصرالله ینصرکم و یثبت اقدامکم. نصر من الله و فتح قریب.
نظر شما :