جامعه تندروى يهودىاى که اینترنت را گناه میداند
دیپلماسی ایرانی: اگر فکر میکنیم فقط در برخی از کشورهای اسلامی تندرو نظیر عربستان سعودی و افغانستان دوران طالبان، مردم از بسیاری از امکانات تکنولوژی محروم هستند یا محدودیتهای بسیاری برای شهروندانشان برای استفاده از تکنولوژیهای جدید نظیر اینترنت وضع میشود، در اشتباهیم. وضعیتی به مراتب از این بدتر در اسرائیل نیز وجود دارد.
در شهرهای یهودینشین سدههای نوزدهم و بیستم میلادی آنچه مهم یا لازمالاجرا بود را بر روی صفحهای نوشته با میخ به دیوارهای شهر میآویختند. در بیتالمقدس تحت کنترل تلاویو هنوز هم این عمل مرسوم است. در بیتالمقدس مقرراتی را که برای جامعه متعصب و قشری یهودی مهم است در جایی که به محله ارتدکسنشین مئا شئاریم معروف است برای نشان دادن به همگان به دیوار میآویزند. در خانوادههای مذهبی یهودی بیتالمقدس نه رادیو هست و نه تلویزیون چه رسد به اینترنت. از اینرو خبر جنگ با اینترنت نیز از طریق پلاکاردی اعلام که به دیوار نصب میکنند، اعلام میشود. دقیقا مثل عهد عتیق. یک گروه از خاخامهای اسرائیلی آشکارا به اینترنت اعلان جنگ دادهاند.
روحانیان یهودی هوادارانشان را از استفاده از شبکه اینترنت منع کردهاند. مؤمنان یهودی حتی اجازه به کار بستن صفحههایی را که مخاطبشان یهودیان مومن و ارتدکس است، ندارند. در پلاکاردهای خاخامها اخطار شده که اگر کسی از این دستور سرپیچی کند، تکفیر میشود. قرار است مدارس تورات کودکان خانوادههای ارتدکسی را که کاربر اینترنت هستند، نپذیرند.
مدتهاست خاخامها از ترس این که کودکان یهودی خود را در فضای گسترده سکولار از دست دهند، احساس ناآرامی میکنند. تهدیدهایی که در پلاکارد آنان آمده است، نشانگر یاسی فزاینده است. آنها حتی نام برخی از سایتها را به عنوان دشمن مضر معرفی میکنند. سایتهایی نظیر گوگل و تویتر از این دستهاند.
جامعه یهودیان بسیار متعصب و تندروی اسرائیل هاردیم نام دارد که جامعهای بسیار بسته با ساختاری انعطافناپذیر را تشکیل داده است. 10 سال پیش ۳۰ خاخام سعی کردند استفاده از اینترنت را برای طرفداران ارتدکس خود کاملا ممنوع کنند که البته این کوشش به جایی نرسید. از آن زمان تلاشها بر آن بوده است که دست کم تا جایی که ممکن است جلوی تاثیرگذاری این رسانه جدید را بر دستورات مذهبی بگیرند. برای همین تا کنون میشد به صفحههای اینترنتی کوشر (اصطلاح یهودیان برای غذای پاک و حلال) به مثابه سازشی میان خاخامها و پیشرفت فنی و نیز تا حدی تسلیم آنان در برابر جریان زمان نگریست. سرانجام در سال ۲۰۰۷ حتی کمیسیون خاخامها برای بررسی مسائل رسانهای تایید کرد، امکان ممنوعیت کامل استفاده از اینترنت وجود ندارد، چون شبکه اینترنت برای برخی موارد ضروری شده است.
برای رهبران مذهبی یهودی از زمانی مسئله غیرقابل هضمتر شده که در صفحههای اینترنتی دیگر تنها درباره موضوعهای دینی مربوط به کتاب مقدس یهودیان بحث های کماهمیت نمیشود، بلکه اخباری درباره مسائل داخلی جامعه یهودیان به بیرون را نیز درز میکند و در دسترس همگان قرار میگیرد. مثلا دو سال پیش خاخامی جوان موجب رسواییای شد که دامنه آن از جامعه یهودیان اسرائیل فراتر رفت؛ این خاخام در وبسایتی که متعلق به یهودیان متعصب بود نوشت که همجنسگرا است.
هم اینک خاخامها که بیشترشان مسن هستند، مصمماند نگذارند که این وسیله جدید ارتباطی به اتوریته آنان آسیب برساند. اینکه این تصمیم تا چه حد تحققپذیر است، مشخص نیست. آنچه مسلم است این است که نفوذ سیاسی آنها در ارکان قدرت کشور ناچیز است و این باعث میشود که نتوانند بسیاری از خواستههای خود را بر دولت و حکومت تحمیل کنند.
نظر شما :