رشد عجیب اقتصاد چین و ترس از ترکیدن حباب چینی
گروه بینالملل: چین با رشد سرسامآور اقتصادی و جمعیت یک میلیارد و ۳۰۰ میلیون نفری میرود تا به یک ابر قدرت تبدیل شود. اما کارشناسان اقتصادی نسبت به ترکیدن حباب متورم بازار مسکن و بازار سهام در این کشور هشدار میدهند. دقیقا مشابه همان هشداری که کارشناسان نسبت به رشد مشکوک اقتصادی دبی داشتند که در نهایت ترکید و بر بازارهای سرمایه جهان تاثیر مستقیم گذاشت.
برخی از متخصصان رشد اقتصادی چین را به یک موشک تشبیه میکنند. گویا بحران اقتصادی، تورم و رکود سلاحهایی نیستند که بتوانند بر پرواز این موشک تاثیر بگذراند.
به گزارش دویچه وله در حالی که جهان در سال ۲۰۰۹ میلادی در بحران اقتصادی سنگینی به سر میبرد، چین شاهد رشد اقتصادی ۷/۸ درصدی بود که تعجب همگان را برانگیخت. برآورد میشود تولید ناخالص ملی در سال جاری میلادی ۱۲ درصد رشد داشته باشد.
همین چندی پیش اعلام شد که چین با ۸۴۰ میلیارد یورو صادرات به مقام اول جهان رسیده است. حالا هم خبر میرسد که این کشور به لحاظ توان اقتصادی، ژاپن، دومین اقتصاد بزرگ جهان را پشت سر گذاشته است.
پرفسور جیا کوینگگو از دانشگاه پکن با شنیدن این جملات لبخندی می زند و میگوید:«هنوز خیلی زود است. در عرصه بازدهی اقتصادی و نو آوری ما بسیار عقب هستیم و تولید ناخالص ملی امریکا ۷ برابر چین است.»
ما جین تانگ رئیس اداره ملی آمار چین نیز میگوید: «اصلا مهم نیست که چین در فهرست اقتصاد جهانی در رده چندم قرار دارد. مهم این است که هر چینی کمتر از ۴ هزار دلار در سال درآمد دارد و این یک دهم درآمد سرانه در امریکا است.»
چین با پائین نگه داشتن مصنوعی ارزش پول ملیاش و دستمزدهای نازل به بزرگترین کارخانه جهان تبدیل شد که با صادرات کالاهای ارزان به امریکا از توازن نا همگون تجاری با این کشور برخوردار شد.
نتیجه این توازن ناهمگون تجاری، انباشت بزرگترین ذخیره ارزی دلار جهان است. درحالی که جهان با حسرت به این دلارها نگاه میکند، خود چینیها در تله دلار گرفتار آمدهاند و نمیتوانند از این درآمد استفاده کنند. چینیها با چشمانی نگران هر روز بهای دلار را دنبال میکنند و میبینند که چگونه بدون آنکه حتی اندکی از این دلارها را هم وارد بازار کرده باشند، بهای آن کاهش مییابد و سرمایهشان ذوب میشود.
این روزها به تازگی در پکن سخن از افزایش مصرف داخلی رانده میشود. اما این امر هم به سادگی امکان پذیر نیست. سال گذشته دولت مرکزی به بانکها دستور داد در خصوص وامدادن سختگیری کمتری بخرج دهند. نتیجه این تصمیم افزایش تورم از یک سو بود. از سوی دیگر بسیاری از شرکتهای چینی که توانایی سرمایهگذاری سریع در عرصه تولیدی نداشتند، وامهای دریافتی را وارد عرصه بازار مسکن کردند. این اقدام بازار مسکن را بیش از پیش داغ کرد و حبابی را متورم ساخت که هر لحظه امکان ترکیدن آن میرود.
هیچ کس نمیداند این حباب کی میترکد. جیمز کانن متخصص صندوقهای ارزی نسبت به ترکیدن حباب چین هشدار میدهد و میگوید:«هزار بار بدتر از دوبی خواهد بود.»
نظر شما :