هفت مخاطب جدید بوش در یک سخنرانی چه پیامی گرفتند؟

جورج بوش رئیس جمهور آمریکا پنج شنبه شب طی نطقی برای مردم آمریکا که از شبکه های رادیویی و تلویزیونی آن کشور به طور زنده پخش شد سیاست دولت خود را در قبال موضوع عراق تبیین کرد.

 وی که پس از گزارش هفته گذشته ژنرال پترایوس فرمانده نیروهای آمریکایی در عراق و کراکر سفیر آمریکا در عراق به کنگره که بازتاب وسیعی در سطح جهانی داشت سخن می گفت تلاش کرد سیاست خود را با بهره گیری از گزارش دو نظامی و دیپلمات کارکشته آمریکایی توجیه نماید.

سخنرانی بوش هفت مخاطب عمده داشت:

1-     مردم آمریکا ؛ بوش تلاش کرد چنین وانمود کند که سیاست افزایش نیروهای آمریکایی که در ژانویه سال جاری میلادی اعلام شد در حال نتیجه دادن است. وی با اشاره به تغییرات ایجاد شده در استان انبار، آن را نتیجه سیاست جدید آمریکا دانست و مدعی شد که مردم انبار با نیروهای آمریکا در جنگ علیه القاعده همکاری می کنند. البته بوش اذعان نمود که القاعده هنوز در انبار فعال است و ضربات مهلکی به نیروهای آمریکایی وارد می سازد.

2-     کنگره آمریکا ؛ وی با اعلام این که علیرغم اختلاف نظر موجود در خصوص عراق در آمریکا باید آمریکایی ها بتوانند توافق کنند که منافع حیاتی آمریکا ایجاب می کند که از آشوب در عراق جلوگیری شده، القاعده شکست خورده، با ایران مقابله شده، به دولت افغانستان کمک شده، برای برقراری صلح در سرزمین مقدس (فلسطین) کوشش به عمل آمده، و نیروهای آمریکایی تقویت شده تا بتوانند در مبارزه علیه آن چه وی تروریسم و افراط گرایی می خواند پیروز شوند. بر این اساس بوش  از کنگره خواست که از توصیه های پترایوس در زمینه سطح نیروها حمایت کند. در حقیقت بوش تلاش کرد سیاست منطقه ای خود را چندوجهی قلمداد نموده و از اعضای کنگره بخواهد به جای اصرار بر تعیین زمان بندی خروج نیروهای آمریکایی از عراق از سیاست دولت وی حمایت کنند.

3-     مردم عراق ؛ بوش ضمن طرح این ادعا که رهبران عراق از حضور با دوام آمریکا در کشورشان حمایت نموده اند از مردم آن کشور خواست تا از رهبران خود بخواهند در زمینه دستیابی به آشتی در عراق تلاش کنند.

4-     همسایگان عراق ؛ وی با جدایی ایران و سوریه از مجموعه همسایگان گفت که افراطیونی که به عراق صدمه می زنند کشورهای همسایه را نیز هدف قرار می دهند.وی از این کشورها خواست که در جهت منافع خود و در حمایت از مردم خود از اهرم اقتصادی و سیاسی خود استفاده نموده و از دولت عراق حمایت نمایند. به عبارت دیگر وی به این کشورها هشدار داد که به جای چشم پوشی از ورود افراطیون به داخل عراق از دولت آن کشور حمایت کنند.

5-     ایران و سوریه ؛ بوش از ایران و سوریه خواست از تضعیف دولت عراق خودداری کنند. وی هیچ گونه شواهدی در این زمینه ارایه نکرد.

6-     جامعه بین المللی ؛ وی ضمن تشکر از 36 کشوری که در عراق نیروی نظامی دارند از همه کشور ها  خواست که از عراق حمایت اقتصادی نموده و از مأموریت جدید سازمان ملل در آن کشور پشتیبانی نمایند.

7-     نیروهای نظامی و غیرنظامی ، نیروهای اطلاعاتی، و دیپلمات های آمریکا ؛ آقای بوش ضمن قدردانی از این نیروها تلاش نمود علاوه بر روحیه دادن به آن ها این طور وانمود کند که نیروهای آمریکایی مستقر در عراق از سیاست های جاری آمریکا در قبال عراق حمایت می کنند.

از سخنان بوش چند محور مهم قابل برداشت است:

1-     در صحنه عراق تروریست ها و افراطیون در یک سو و آمریکا و دولت عراق در سوی دیگر قرار دارند.

2-     مخالفان سیاست های آمریکا در جهان مخالف دولت عراق هستند. این فراز از سخنان بوش روی دیگری از جمله معروف وی است که " شما یا با ما هستید یا با تروریست ها ".

3-     به دلیل اینکه وضعیت در عراق به اصطلاح رو به بهبودی است ، سیاست افزایش نیرو در حال موفقیت است. لذا می توان شروع به بازگشت این نیروها از عراق نمود. البته وی صرفاً به بازگشت 2200 تفنگدار دریایی تا پایان سپتامبر و کاهش 5700 سرباز نیروی زمینی تا پایان سال 2007 اشاره کرد و گفت پترایوس انتظار دارد که تا تابستان آینده سطح نیروهای آمریکایی از 20 لشکر به 15 لشکر تقلیل یابد. بوش می گوید هر چه آمریکا بیشتر موفق باشد نیروهای آمرکایی بشتری به کشور باز خواهند گشت. وی هیچ تعریفی از موفقیت ارایه نمی دهد.

4-     نه تنها سخنی از اعلام زمان بندی  خروج نیروها از عراق نیست بلکه آقای بوش معتقد است وقتی تروریست ها شکست خورده، جامعه مدنی ریشه یافته و عراقی ها کنترل بیشتری بر امنیت خود داشته باشند مأموریت آمریکا وارد مرحلۀ جدیدی خواهد شد. در آن زمان نیروهای آمریکایی به جای رهبری عملیات نظامی با نیروهای عراقی همکاری خواهند کرد. به عبارت دیگر، از دید بوش هیچ گاه نیروهای آمریکا از عراق خارج نخواهند شد.

5-     جورج بوش مدعی است  که سیاست آمریکا در عراق بر اساس نظر شخصی وی تنظیم نشده است بلکه وی با رهبران ارتش ، تیم امنیت ملی آمریکا ، مقامات عراقی ، و رهبران کنگره مشورت می نماید. البته روشن است که رهبران حزب دموکرات و برخی از اعضای ذینفوذ حزب جمهوری خواه کنگره به کرات مخالفت های خود را با سیاست جاری آمریکا در عراق اعلام داشته اند.

6-     بوش می گوید یکی از ضررهای خروج آمریکا از عراق این است  که ایران نیز در تلاش های خود برای دستیابی به سلاح هسته ای و تسلط بر منطقه تشویق می شود. این برای اولین بار است که بحث صلح آمیز ایران از انرژی هسته ای به موضوع خروج آمریکا از عراق مرتبط می شود.

7-     وی در سخنرانی خود مدعی شد که ایران از شورشیانی که سنی ها را به قتل می رسانند حمایت می نماید.هدف بوش از اتخاذ چنین موضعی ایجاد فرافکنی در میان مسلمانان و نگرانی از ایران در میان مردم اهل تسنن منطقه است.

8-     آقای بوش ایران را در کنار تروریست ها و افراطیون و در مقابل آمریکا و دولت عراق معرفی نمود؛ در حالی که مقامات جمهوری اسلامی ایران بارها حمایت خود را از دولت عراق اعلام کرده که این موضوع مورد تأیید دولتمردان عراقی نیز قرار گرفته است.

در مجموع می توان چنین جمع بندی کرد، که بوش از فرصت ایجاد شده بعد از گزارش پترایوس و کراکر به کنگره استفاده کرده تا سیاست خود را در عراق توجیه نماید. با توجه به مشکلات عدیده آمریکا در عراق از جمله تلفات نیروهای آن کشور و مخالفت روزافزون دموکرات ها با سیاست بوش در عراق، بعید به نظر می رسد که گزارش به کنگره و سخنرانی بوش مرهمی برای دردهای دولت آمریکا در عراق باشد.