چين در راس صادرکنندگان کالاى جهان
دیپلماسی ایرانی: اقتصاد آلمان در ۷ سال گذشته بصورت پیاپی در صدر صادرات جهان قرار داشت. اما برای سال ۲۰۰۹ چین این رتبه را از کف آلمان ربود. اما برای سه هزار شرکت آلمانی که در چین فعالیت می‌کنند از دست رفتن این عنوان بی‌اهمیت است.
صادرات آلمان در سال گذشته به ۷۳۴ میلیارد یورو رسید. اما صادرات چین برای اولین بار در سال ۲۰۰۹ میلادی از مرز ۷۴۶ میلیارد یورو گذشت. بدین ترتیب آلمان عنوان قهرمانی جهان در صادرات را از دست داد.
اولیریش مدیر رئیس هیئت مدیره اتاق بازرگانی آلمان در شانگهای از دست رفتن این عنوان را بی‌اهمیت می‌داند. وی که بیش از ۳۰ سال است در چین دارای کارخانه نساجی است، می‌گوید: «چین یک میلیارد و ۳۰۰ میلیون نفر جمعیت دارد اما آلمان ۸۰ میلیون نفر. اما مهم این است که آلمان اقتصاد و سیاست اقتصادی با ثباتی دارد.»
این که آلمانی‌ها با خیالی راحت به از دست رفتن عنوان قهرمان جهان در صادرات می‌نگرند بدون دلیل نیست. در چین صادرات شرکت‌های خارجی نیز جزء آمار محسوب می‌شود.
فولکس واگن در سال گذشته یک میلیون و ۴۰۰ هزار اتومبیل در چین فروخته است. هرچند اکثر این اتومبیل‌ها در چین تولید شده‌اند اما صادرات این شرکت آلمانی به چین در سال ۲۰۰۹ رشد بسیار بالائی داشته است.
وینفرید واهلند مدیر فولکس واگن در چین می‌گوید: «ما در سال آینده بیش از ۳۰ هزار اتومبیل لوکس وارد خواهیم کرد. رشد ما، رشد آلمان است.»
اما مشکل اصلی چینی‌ها در حال حاضر کاستن از وابستگی اقتصاد به صادرات و افزایش نقش مصرف و بازار داخلی است.
یورگ وتک رئیس اتاق بازرگانی اتحادیه اروپا در چین می‌گوید: « این سیستمی که ساخته شده، صادرات و بازار کار را تقویت می‌کند و البته در آن سو مازاد صادرات نیز باخود می‌آورد که در حال حاضر ۱۷ میلیون یورو در ساعت با اتحادیه اروپا است. با این پول چه باید کرد؟ چین باید اکنون بازار مصرف داخلی را تقویت کند و در آخر هم احتمالا راهی نیست به جز افزایش بهای پول یوان».
روابط تنگاتنگ اقتصادی بین آلمان و چین بدون تردید زاویه نگرش به چین را نیز تحت تاثیر خود قرار داده است. ابرهارد زنداشنایدر متخصص مسائل چین در انجمن سیاست خارجی ضمن مقایسه رابطه اروپا با امریکا می‌گوید:«ایرباس در مقابل بوئینگ، آریانه در مقابل ناسا و سیستم گالیله در مقابل جی پی اس. در زمینه تکنولوژی‌های استراتژیک، اروپائی‌ها یاد گرفته‌اند که نباید به این اعتماد کرد که دوستان امریکایی همه علوم و توانائی‌هایشان را با ما تقسیم خواهند کرد.»
وی سپس با انتقاد می‌گوید: «اما مشکل از دید من این است که هرآنچه از امریکا می‌آید خوب است و هرآنچه از چین بیاید با دالای لاما و حقوق بشر سروکار پیدا می‌کند. این نوع نگاه در دراز مدت بهای سنگینی برایمان خواهد داشت.»
نظر شما :