با حزبالله دوست شوید آقای رئیسجمهور
مرزجنوبی لبنان با اسرائیل اینروزها یکی از پرتنشترین مناطق مرزی در خاورمیانه است. منطقهای که در چشم بر همزدنی میتواند تبدیل به منطقه جنگی شده و اختیار آن از دست خارج شود.
هفته گذشته بود در کاخ سفید که باراک اوباما رئیسجمهوری ایالات متحده از همتای لبنانی خود میشل سلیمان خواست تا از قاچاق اسلحه به جنوب لبنان جلوگیری کند . البته اوباما به خوبی بر این حقیقت واقف است که حزبالله در جامه قدرتمندترین نیروی مسلح در لبنان نه تنها به حرف رئیسجمهوری این کشور، که به ساز هیچکدام از سیاستمداران لبنانی نمیرقصد. در چنین شرایطی لبنان در قامت کشوری کوچک میان سوریه، اسرائیل و دریای مدیترانه محصور است و هر لحظه میتواند شاهد ناآرامی جدی در مرزهای خود باشد.
در ماه نوامبر بود که سرانجام پس از ینج ماه بنبست سیاسی در لبنان، نخستوزیری منتخب این کشور سعد حریری موافقت خود را با تقسیم قدرت با حزبالله لبنان و متحدانش اعلام کرد. البته دولت حریری هیچگونه تاثیری بر شاخه نظامی حزبالله و تاسیسات تسلیحاتی این گروه در مرز با اسرائیل ندارد. تا زمانی که ارتش لبنان همچنان ضعیف و ناپخته عمل کند، حزبالله لبنان میتواند حفاظت از این کشور را بهانهای بداند برای نگاه داشتن شاخه نظامی.
زمانی که در سال 1990 جنگ داخلی در لبنان پس از پانزده سال تمام شد، تمامی گروههای شبهنظامی خلع سلاح شدند به استثنا حزبالله. در آن زمان دولت مرکزی به حزبالله اجازه داد که تسلیحات خود را برای مقابله با اشغال جنوب لبنان توسط اسرائیل در اختیار نگاه دارد. در نهایت در سال 2000 ، اسرائیل با عقبنشینی از جنوب لبنان به این اشغال پایان داد. پس از این حادثه بود که بسیاری از لبنانیها این سوال را از دولت پرسیدند که چرا حزبالله سلاح خود را تحویل نداده و در قامت حزبی سیاسی هم پذیرفتهشد؟ در آن زمان اسرائیل همچنان بخشهایی از جنوب لبنان به نام مزارع شعبا را در اختیار داشت . این حضور بهانهای بود برای ادامه فعالیت شاخه نظامی حزبالله.
در جولای 2006 بود که حزبالله لبنان دو سرباز اسرائیلی را به اسارت گرفت . بهانهای برای قشون کشی ارتش اسرائیل به جنوب لبنان. 34 روز نبرد میان حزبالله و اسرائیل یک میلیون نفر را آواره کرد و منجر به کشته شدن قریب به 1200 نفر شد . لبنانیهای قربانی شده در این نبرد اکثرا شهروندان غیرنظامی بودند. از زمان پایان یافتن این نبرد هر دو طرف برای آغاز دوری جدید خود را مهیا میکنند.
رهبران حزبالله ادعا میکنند که این گروه به نسبت سه سال پیش تسلیحات بیشتر و البته پیشرفتهتری در اختیار دارد . مقامهای اسرائیلی هم تعداد موشکهای در اختیار حزبالله لبنان را رقمی ماببین 40 ال 80 هزار تخمین میزنند. در سومین روز از ماه نوامبر کشتی در دریای مدیترانه توسط اسرائیل متوقف شد. این کشتی حامل راکتهایی بود که گفته میشد مقصد آن جنوب لبنان است. پیدا شدن چنین محموله نظامی در همسایگی اسرائیل باز هم بر تنش موجود افزود. دو طرف باز هم زبان به تهدید یکدیگر گشودند.
اما مرز مشترک میان اسرائیل و لبنان در چند ماه اخیر هم باز تنش را تجربه کرده است: دو محموله تسلیحاتی حزبالله به طرز مشکوکی منفجر شد، گروهی منتسب به القاعده مسئولیت راکتپراکنی به اسرائیل را بر عهده گرفتند.
بر اساس آخرین قطعنامه مصوب شورای امنیت سازمان ملل که به جنگ سال 2006 پایان داد، صلحبانان این سازمان باید تا زمان استقرار در مرز پرتنش میان اسرائیل و لبنان، مانع از انتقال تسلیحات به حزبالله لبنان شوند. در طول چند سال گذشته اما این گروه مقاومت، با هیچ مقاومتی از سوی نمایندگان سازمان ملل برای دریافت محمولههای نظامی روبهرو نشده است. همزمان اسرائیل هم بر خلاف تعهدهای داده شده دائما حریم هوایی لبنان را نقض میکند. اسرائیل این پروازها را پروازهای نظارتی میخواند.
دولت باراک اوباما در حال حاضر باید موضعی متفاوت در خصوص تنش موجود میان لبنان و اسرائیل اتخاذ کند. وزنه این تفاوت هم باید به سمت حزبالله لبنان باشد. باراک اوباما باید ذهنیت حمایت کامل و بیقید و شرط خود از اسرائیل را از جهان عرب بگیرد. پس از دیدار با میشل سلیمان رئیسجمهوری لبنان، اوباما نتوانست نگرانی خود را از وضعیت اسرائیل بیش از دلواپسیاش برای لبنان مخفی کند. جملات اوباما در مصاحبه مطبوعاتی پس از این دیدار نیز برای لبنانیها ناامید کننده بود: میشل سلیمان نگران وضعیت اسرائیل است و من نیز دلواپس تسلیحاتی هستم که به جنوب لبنان قاچاق میشود و میتواند تهدیدی برای اسرائیل باشد.
باراک اوباما همچنان به تجهیز ارتش لبنان ادامه میدهد به امید آنکه این ساختار نظامی تحت کنترل دولت مرکزی بتواند هر چه سریعتر کنترل امور را بر عهده بگیرد. از سال 2006 تاکنون 410 میلیون دلار امریکایی خرج تجهیز ارتش لبنان شده است. البته واشنگتن تسلیحاتی را در اختیار همسایه اسرائیل قرار میدهد که چندان برای امنیت این رفیق سنتی کاخ سفید مخرب نباشد. موشکهای ضد تانک و تسلیحات مدرنتر در زمره تجهیزات نظامی هستند که فروش آنها به لبنان ممنوع است. تلآویو نیز در این میانه نگران استفاده لبنان از این تجهیزات علیه خود است و به همین دلیل واشنگتن را برای کندتر کردن روند انتقال تجهیزات تحت فشار قرار دادهاست.
ارتش لبنان اما برای از میان برداشتن حزبالله به عنوان تنها ساختار نظامی دفاعی این کشور در برابر حملات اسرائیل به دلارهای امریکایی نیازمند است.
نخست وزیری اسرائیل بنیامین نتانیاهو تاکنون بارها به دولت لبنان هشدار داده است که هرگونه حمله به خاک این رژیم از خاک لبنان را از چشم دولت مرکزی میبیند و لاغیر. در چنین شرایطی میشل سلیمان و سعد حریری در بنبست قرار گرفتهاند. هر دو نفر برای مهار تنش، دست به دامان اوباما شدهاند. تنها کاری که در این شرایط از رئیسجمهوری ایالات متحده برمیآید، فشار بر اسرائیل و خودداری از حمله تلآویو به لبنان است.
در چنین شرایط پیچیدهای، اوباما باید فاصله خود با حزبالله لنان را کم کند. وزارت امور خارجه ایالات متحده،حزبالله لبنان را نهادی تروریستی میداند. واشنگتن باید با میانجیگری کشورهایی مانند فرانسه- که عادیسازی رابطه با حزبالله را آغاز کردهاند- به این گروه نزدیک شود. همزمان واشنگتن باید بر تلآویو برای خودداری از خلق تنشدر مرز مشترک هم فشار وارد کند. سوریه هم که اخیرا تلاش گستردهای را برای عادی سازی رابطه با واشنگتن آغاز کرده است، میتواند میانجی مناسب میان حزبالله لبنان و کاخ سفید باشد.
نه اسرائیل و نه حزبالله لبنان در حال حاضر در شرایطی نیستند که بتوانند جنگ دیگری را به نام خود در تاریخ سند بزنند. حزبالله لبنان شدیدا درگیر تحولات سیاسی داخلی است و اسرائیل هم سرگرم هشدار دادن به جامعه جهانی در خصوص فعالیتهای هستهای ایران !
منبع : ریل کلیر
نظر شما :