همه مى خواهند درباره وزير امور خارجه جديد آلمان بيشتر بدانند
دیپلماسی ایرانی: جهان منتظر گامهای وزیر امور خارجه جدید آلمان است. در حالی که اروپا و آمریکا امید دارند که سیاستهای او به تقویت روابط آنها با آلمان بینجامد مسائلی مانند برنامه اتمی ایران و اوضاع افغانستان او را به چالش میطلبند.
گیدو وستروله، وزیر امور خارجه جدید آلمان بارها طی روزهای اخیر تکرار کرد که مسئولیت خود را خواهد پذیرفت. این به معنای آن است که رهبر حزب دمکراتهای آزاد در مقام جدید خود به عنوان معاون صدراعظم آلمان باید روزانه مسائلی همچون برنامه اتمی ایران و درگیریهای افغانستان و خاورمیانه را پیش رو داشته باشد.
به گزارش خبرگزاری آلمان، پس از ۱۱ سال باز هم یکی دیگر از سیاسمتداران حزب دمکراتهای آزاد به این وزارتخانه پا میگذارد. وستروله خاطره دو سیاستمدار دیگر این حزب در این مقام را زنده میکند. هانس دیتریش گنشر و والتر شیل بین سالهای ۱۹۶۹ و ۱۹۹۲ ریاست وزارت خارجه آلمان را بر عهده داشته و وظیفه خود را با موفقیت چشمگیری به انجام رساندند.
اینک وستروله باید این راه را ادامه داده و اکنون وقت رسیده که شایستگیهای خود را در این سمت به اثبات برساند. آنچه که در کارنامه وستروله تا کنون درخشیده مربوط به موضوعهای اقتصادی میشود. اما وی در نطقی که در ماه مه ایراد کرد، گفت که در سیاست خارجی اهداف تقویت همکاری در اتحادیهی اروپا، همکاری با ایالات متحده امریکا به ریاست جمهوری باراک اوباما و مسیر خلع سلاح، تقویت تجارت خارجی و حقوق بشر را دنبال خواهد کرد.
گیدو وستروله به هنگام ارائه قرارداد ائتلافی دولت آلمان تصریح کرد که نه تنها تداوم سیاستهای پیشین بلکه آغاز جدیدی در برخی امور را دنبال خواهد کرد. وزیر امور خارجه آلمان تأکید کرد که خروج آخرین بمبهای اتمی از آلمان از اولویتهای او خواهد بود.
اما این آغازهای جدید اگر از حد خارج شود به مذاق دیپلماتها خوش نخواهد آمد. زیرا آنها باید با در صدر قرار دادن تداوم و خویشتنداری در مواضع خود جلوی زیانهای احتمالی را بگیرند. این خط مشیای است که وستروله همواره از آن پیروی نکرده است؛ مانند زمانی که وی در گفتوگو با گزارشگر بی بی سی که به زبان انگلیسی صحبت میکرد، خاطرنشان کرد که در آلمان به زبان آلمانی گفتوگو میشود. صدها کاربر اینترنتی این صحنه را دیدند و بسیار از آن صحبت شد که شاید وستروله زبان انگلیسی نمیداند.
اما با این حال از وزیر جدید خارجه آلمان به عنوان سیاستمداری موفق یاد میشود که بارها مخالفان خود را پشت سر گذاشته است. او نخستین وزیر خارجهای است که بیپروا از همجنسگرا بودن خود صحبت کرده است، در حالی که همجنسگرایی در نزدیک به ۸۰ کشور جهان تقبیح میشود.
با تمام این احوال شرکای اروپایی و امریکایی آلمان با کنجکاوی نخستین گامهای وستروله را زیر نظر دارند.
برای امریکا، وزیر امور خارجه جدید آلمان کتابی ناگشوده است. امریکا امید دارد که وستروله مانند وزرای سابق خارجه آلمان از حزب دمکراتهای آزاد تلاش جدی برای تقویت مناسبات دو قارهی اروپا و امریکا به عمل آورد.
اما برای اروپا هم وضع بهتر از این نیست. حتی یکی از کمیسرهای عالی اتحادیه اروپا که آلمانی است، میپرسد: «این گیدو وستروله کیست؟»
ویدئویی از دیدار ۱۵ ماه پیش وستروله با خاویر سولانا، مسئول روابط خارجی اتحادیه اروپا، در بروکسل موجود است که نشان میدهد او چگونه برای صحبت به زبان انگلیسی میجنگد. ربکا هارمس، نماینده سبزها در پارلمان اروپا میگوید: «وستروله برای مذاکرات در اتحادیه اروپا نه تنها انگلیسی، بلکه باید جدیت را یاد بگیرد».
فرانسه هم از ناشناختگی وستروله سخن میگوید. فرانسه جویای آن است که بداند وستروله در زمینه طرح خروج از افغانستان و پذیرش عضویت ترکیه در اتحادیه اروپا چه مواضعی خواهد گرفت. گرچه فرانسویان حزب دمکراتهای آزاد را حزبی پایدار در سیاست خارجی میشناسند؛ حزبی که به اصول همگرایی اروپایی و همکاری فرانسه ـ آلمان پایبند است.
بسیاری از رسانههای ترکیه از وستروله و حزب دمکراتهای آزاد به خاطر اظهاراتی که در مذاکرات ائتلاف برای تشکیل دولت انجام داد، ابراز رضایت کردهاند. وی در برابر حزب سوسیال مسیحی که خواستار عدم پیوستن ترکیه به اتحادیه اروپا بود، عنوان کرد که زیر بار تعیین پیششرط در مذاکرات ائتلاف نمیرود و مسئله عدم عضویت کامل ترکیه در اتحادیه در دستور کار دولت او قرار ندارد.
تنها نکتهای که ترکها از آن به نیشخند یاد میکنند، شریک زندگی وستروله میشائیل مرونس است. ترکها میگویند، اگر مرونس همراه با وستروله به دیدار ترکیه بیاید، قطعا همسر وزیر امور خارجه ترکیه با او چای نخواهد خورد.
نظر شما :