نگرانى اسرائيل از سياست خارجى جديد آلمان در برابر ايران

دیپلماسی ایرانی: گیدو وستروله رئیس حزب لیبرال نامزد شماره یک برای تصدی پست وزارت امور خارجه آلمان است. وی به احتمال بسیار قوی به زودی جانشین فرانک والتر اشتانمایر وزیر امور خارجه فعلی آلمان خواهد شد. با توجه به شعار‌های انتخاباتی حزب لیبرال در دوران انتخابات آلمان گمانه‌زنی‌ها در مورد جهت‌یابی‌های جدید ‌سیاست خارجی آلمان آغاز شده است. وستروله فردی راست گرا است که جهت‌یابی‌های سیاسی‌اش بیشتر به آنگلا مرکل نزدیک است. در امور روابط خارجی و بین الملل نیز بیشتر به ایالات متحده و سیاست‌های واشنگتن متمایل است.

به اعتقاد کارشناسان سیاسی با وجود راهیابی ‌حزب لیبرال به کابینه آلمان و ائتلاف این حزب با دموکرات مسیحی‌ها انتظار تغییرات چشمگیری در سیاست خارجی آلمان نمی‌رود. گرچه حزب لیبرال قبل از انتخابات پیشنهادهای جدیدی برای ساختار وزارت امور خارجه داشت اما اکنون به نظر نمی‌رسد که این حزب قادر به اعمال این تغییرات در برابر حزب دمکرات مسیحی‌ باشد. گرچه به هر صورت هنگامی که وستروله تصدی وزارت امور خارجه آلمان را بر عهده بگیرد بخشی از اندیشه و تفکرات خود را در این وزارتخانه اعمال خواهد کرد.

روزنامه‌ بریتانیایی فایننشال تایمز بر سر انتخاب وستروله به سمت وزیر امور خارجه آلمان دو پرسش مطرح کرده است. نخست این که با توجه به جنجال گسترده‌ای که بر سر ادامه حضور سربازان آلمانی در افغانستان در پی تلفات اخیر ارتش این کشور در افغانستان داشته که دستاویز انتقادهای تندی در کارزار انتخاباتی آلمان نیز شد، آیا نیروهای آلمانی ‌از افغانستان به آلمان باز خواهند گشت؟ دیگر این که گیدو وستروله چه موضعی در قبال ورود ترکیه به اتحادیه اروپا دارد. آیا سیاستی برخلاف نظرحزب دمکرات مسیحی ‌که با ورود ترکیه به اتحادیه اروپا مخالف است، در پیش می‌گیرد؟

امریکا از بازگشت حزب لیبرال به وزارت امور خارجه‌ آلمان ابراز خشنودی می‌کند، چرا که لیبرال‌ها بیش از سوسیال دمکرات‌ها به آنگلا مرکل در مسائلی که در افکار عمومی جنبه‌ ناخوشایندی دارند (مانند حضور نیروهای آلمانی ‌در افغانستان) اجازه اعمال نظر می‌دهند.

واشنگتن زمان صدراعظمی گرهارد شرودر از حزب سوسیال دمکرات را به خوبی ‌به یاد دارد. در آن زمان آلمان در برابر سیاست‌های امریکا ایستادگی می‌کرد و به گفته کورت فولکر سفیر امریکا در ناتو آلمان موضع خود را از همکاری به مخالفت تغییر داده بود.

در فرانسه نیز به گفته اوبر ودرین وزیر امور خارجه اسبق فرانسه در سالهای ۱۹۹۷ تا ۲۰۰۲،‏ کسی ‌وستروله را نمی‌شناسد، اما بیش از هر چیز برای فرانسه روابط میان پاریس و برلین مهم است. وی امیدوار است که روابط دو کشور بر اساس علائق هر دو طرف استوار بماند.

در اسرائیل هم این خبر که فردی از حزب لیبرال در راس وزارت امور خارجه آلمان قرار می‌گیرد، چندان خوش‌آیند نیست. وستروله به عنوان فردی با خصوصیات سرد و منزوی شناخته می‌شود و اولین سفر وی به اسراییل در سال ۲۰۰۲ تحت تاثیر سر و صدایی بود که گفته‌های هم‌حزبی‌اش یورگن موله‌من به راه انداخته بود. موله‌من مقصر اصلی حملات انتحاری فلسطینی‌ها را اسرائیل می‌دانست و آنها را به ترور دولتی متهم می‌کرد. وستروله در آن زمان در برابر این موضع‌گیری‌ها واکنش سریع و شتابزده‌ای از خود نشان نداده بود.

اما اسرائیل از یک بابت نگرانی دارد و آن این که برنامه‌های اقتصادی و تجاری برای حزب لیبرال اهمیت بالاتری از امنیت اسرائیل پیدا کنند و روابط آلمان با کشور‌هایی ‌مانند ایران را تحت تاثیر قرار دهد. در واقع این حزب لیبرال بود که در سال ۱۹۸۴ روابط تجاری آلمان با تهران را دوباره از سر گرفت. این حزب در عین حال با دیکتاتورهای کشورهای نفت‌خیز‌عرب در خاورمیانه یک دهه روابط تجاری داشته است.

موضوع دیگری که دربرخی رسانه‌های آلمان مطرح می‌شود همجنس‌گرا بودن وستروله است. هفتته‌نامه دی تسایت این پرسش را مطرح می‌کند که آیا همجنس‌گرا بودن وستروله تاثیری بر روابط با کشور‌هایی مانند ترکیه ‌دارد که وی به آنها سفرخواهد کرد؟ وستروله درجواب این‌گونه سوالها می‌گوید که در وزارت امور خارجه این سیاست آلمان است که پیگیری می‌شود نه علائق شخصی ‌و زندگی‌ خصوصی افراد‌.