خوزه مانوئل باروسو ابقا شد
در هفته‌های آستانه تجدید انتخاب رئیس پرتغالی کمیسیون اروپا برخی از نمایندگان سوسیال دموکرات، سبز و چپ پارلمان اروپا، بارها خوزه مانوئل باروسو را به آفتاب‌پرست تشبیه کردند. ویژگی آفتاب‌پرست آن است که برای بقای خود، هردم به رنگی در می‌آید.
اما ظاهرا همین حمله‌ها موقعیت باروسو را در میان نمایندگان فراکسیون‌های دموکرات مسیحی، میانه و محافظه‌کار تقویت کرد. نمایندگان احزاب دموکرات مسیحی در نشست‌های منتهی به انتخابات به دفاع از باروسو برخاستند و بارها اعلام کردند که او تجارب سیاسی زیادی دارد.
سرانجام روز چهارشنبه (۱۶ سپتامبر) دیپلمات پرتغالی با جذب آرای موافق ۳۸۲ نفر از نمایندگان پارلمان اروپا توانست ماموریت خود را برای ۵ سال دیگر تمدید کند. در نشست پارلمان ۷۱۸ نماینده حضور داشتند که حدود ۱۰۰ تن از آن‌ها رای ممتنع دادند.
باروسو زندگی‌نامه‌ای شبیه یوشکا فیشر رهبر حزب سبزها و وزیر امور خارجه پیشین آلمان دارد. در دوران انقلاب سال ۱۹۷۴ پرتغال دو جنبش کمونیستی فعال وجود داشت که یکی از آن‌ها طرفدار اتحاد شوروی و دیگری طرفدار نظام سلطنتی بود. باروسو آن طور که خودش می‌گوید، یک کمونیست افراطی بود.
رئیس کمیسیون اتحادیه اروپا در یکی از مصاحبه‌هایش گفته است: «من جوان‌ترین وزیر امور خارجه اروپایی و نخست‌وزیر پرتغال بوده‌ام. شاید همه‌اش شانسی بوده باشد.»
اما پیشرفت دیپلمات پرتغالی، بیش از آن که حاصل خوش‌شانسی باشد، برآیند خواست قوی او برای رسیدن به قدرت و توانایی او در عرصه تغییر دیدگاه‌های سیاسی است. او ظرف ۳۵ سال توانسته است از سنگرهای خیابانی کمونیستی گذشته و در صدر احزاب میانه و محافظه‌کار اتحادیه اروپا قرار گیرد. قدرت بیان، تحصیلات عالی و هوش دیپلماتیک امتیازهایی است که باروسو توانسته است در دوره‌های آموزشی دانشگاه‌های ژنو، نیویورک و واشنگتن کسب کند.
رئیس کمیسیون از یک سو باید مصوبات اتحادیه اروپا را به مرحله اجرا در آورد و از سوی دیگر ایده‌های مناسب برای اروپا را ارائه بدهد. اما به نظر بسیاری از ناظران، باروسو ظرف ۵ سال گذشته، امکان کشف این نکته را نداده است که از کدام ایده‌ها الهام می‌گیرد. شاید به همین دلیل است که منتقدان باروسو را به آفتاب‌پرست تشبیه می‌کنند.
باروسو در آغاز دوره نخست ریاست کمیسیون اتحادیه اروپا یک نومحافظه‌کار تمام عیار اروپایی بود. او از رقابت آزاد در بازار آزاد دفاع می‌کرد و حاضر بود حتی در کنار بوش به عراق لشگرکشی کند. اما حالا از اقتصاد جامعه‌گرا و سرمایه‌گذاری در منابع پایدار اجتماعی و زیست‌محیطی دفاع می‌کند. او همچنین وعده داده است که یک کمیسریای حقوق اولیه انسانی در کمیسیون ایجاد کند.
نظر شما :