استقبال سرد و حمله مطبوعات، نتیجه سفر لیبرمن به آلمان
سفر آویگدرو لیبرمن به اروپا بیش از آنچه تصور می شد واکنش در پی داشته است. شاید خودش نیز به هیچ عنوان گمان نمی کرد سفرش به اروپا تا این اندازه چالش برانگیز شود. در این میان سفرش به آلمان بیش از مابقی سفرها پر سر و صدا شده است. مطبوعات آلمانی زبان سفر لیبرمن را بسیار پوشش داده و هم زمان با ورودش به آلمان از سیاست ها و اظهارنظرهایش به ویژه در زمینه صلح با فلسطینان و خاورمیانه به شدت انتقاد کرده اند.
روزنامه اتریشی دی پرسه با انعکاس دیدگاههای چندتن از مسئولان سیاست خارجی احزاب آلمانی نوشت، سفر لیبرمن به آلمان سیاستمداران را نومید کرده است.
وزیر امور خارجه اسرائيل، در سفر خود از جمله در کمیسیون روابط خارجی مجلس فدرال آلمان شرکت کرد. پس از این نشست، روزنامه برلینر تسایتونگ به نقل از ورنر هویر عضو حزب لیبرال آزاد نوشت، لیبرمن به ما اروپائیها به عنوان جمعی بزدل نگاه میکند. حضور او در کمیسیون روابط خارجی نومیدکننده بود، زیرا به ترسیم هیچ چشماندازی برای امنیت اسرائیل منتهی نشد.
لیبرمن، در آستانه سفر به آلمان در 7 مه با لحنی توهین آمیز سیاستمداران اروپائی را بزدل خوانده بود.
لیبرمن، در حضور نمایندگان کمیسیون روابط خارجی مجلس فدرال آلمان، خواستار اعمال فشار بر ایران، حزبالله و حماس شد. مواضع وی واکنش گرت وایسکیرشن نماینده حزب سوسیال دموکرات را در بر داشت که با کنایه به خبرنگاران گفت: «جای شکرش باقی است که او خواستار به زانو درآوردن ایران از طریق نظامی نشد. در مثبتترین ارزیابی باید از او به عنوان "پسر بد" یاد کنم.»
زوددویچه تسایتونگ، با عنوان استقبال سرد درباره دیدار لیبرمن از آلمان نوشت، وی آمده بود تا خودش را معرفی کند. اما به جای استقبال گرم، برلین با احتیاط بسیار با وی رو به رو شد. نه کنفرانس مطبوعاتی، نه سخنرانی در برابر جمع، نه عکسی از دیدار لیبرمن با همتای آلمانیاش اشتاین مایر. این استقبال سرد، نمایانگر دافعهای است که این مرد در برلین، سایر پایتختهای اروپائی و حتی در واشنگتن برانگیخته است. لیبرمن ۵۰ ساله، به عنوان رهبر حزب خانه ما اسرائیل شهرت یک ناسیونالیست افراطی دشمن صلح را دارد. لیبرمن در همهجا ادعا کرد که خود را به روند صلح متعهد میداند. اما هرگز به طور آشکار و مستقیم در این مورد حرف نزد. اما دولت آلمان از اسرائيل میخواهد که به سیاست صلح با فلسطین پایبند باشد و بپذیرد که هدف ایجاد دو کشور مستقل است.
اشپیگل نیز در گزارش مفصلی با عنوان سیاستمداران آلمان نومید از لیبرمن نوشت که در پایان سفر وزیر امور خارجه اسرائیل سیاستمداران آلمانی دیگر هیچ توهمی درباره وی نداشتند. او در پایگاههای قبلی سفرش رم، پاریس و پراگ هم هیچ توضیح روشنی درباره سیاست خارجی دولت دست راستی اسرائيل نداد. این مرد ۵۰ ساله در گذشته همواره به خاطر اظهارات ضدعربی خود مورد انتقاد قرار گرفته بود.
یورگن تریتین معاون فراکسیون حزب سبزها در مجلس فدرال به اشپیگل گفته است، آلمان از دولت اسرائيل و وزیرخارجهاش انتظار دارد که به گسترش شهرکهای یهودینشین پایان دهد، ساکنان شهرکهای کرانه باختری رود اردن را بازگرداند و به تعهدات بینالمللی خود براساس پیمانهای اسلو و آناپولیس عمل کند.
فرانکفورتر آلگماینه تسایتونگ نیز در گزارشی پیرامون دیدار لیبرمن با اعضای کمیسیون روابط خارجی مجلس آلمان نوشت، لیبرمن اعلام کرد که تهران زمینهساز بزرگترین نگرانی برای اسرائیل است. اما بسیاری از سیاستمداران آلمانی از وی خواستند که راه حل دو کشور را برای تنشزدائی میان اسرائیل و فلسطین بپذیرد. سخنگوی سیاست خارجی و معاون فراکسیون سبزها از دولت آلمان خواستند که پذیرش راه حل دو کشور فلسطین و اسرائيل را از لیبرمن طلب کند.
شبکه اول تلویزیون آلمان، همزمان با حضور لیبرمن در برلین، گزارش داد، بنیامین نتانیاهو نخستوزیر اسرائیل وی را مامور ادامه مذاکرات استراتژیک با امریکا کرده است. مذاکرات استراتژیک میان تلآویو و واشنگتن که از سال ۱۹۹۹ جریان دارد، به کمکنظامی سه میلیارد دلاری امریکا که هرسال یک بار در اختیار اسرائیل قرار میگیرد، مربوط می شود. اما مذاکرات استراتژیک، با حضور لیبرمن در صحنه سیاست خارجی اسرائيل، این بار دشوار خواهد بود. لیبرمن، در ماه مارس امسال، هنگام معرفی به عنوان وزیر امور خارجه اعلام کرد، دولت جدید اسرائیل خود را به تعهداتی که دولتهای پیشین در برابر فلسطینیها دادهاند پایبند نمیداند. این سیاست، با سیاست پیشبرد روند صلح باراک اوباما و رهبران اتحادیه اروپا در تضاد است.
وزیر امور خارجه اسرائیل، پنجشنبه شب در میهمانی شام اشتاینمایر همتای آلمانی خود شرکت کرد. در این دیدار اشتاینمایر به صراحت تاکید کرده است که دولت آلمان، تشکیل یک کشور مستقل فلسطینی را تنها راه حل بحران خاورمیانه میداند. لیبرمن قبلا گفته بود که مشکل خاورمیانه نه اسرائیل و فلسطین، بلکه ایران است.
نظر شما :