پيروزى فوتبال برجنگ

درعراق جایی که یکپارچگی، آرامش و شادی جایی ندارد روز گذشته پیروزی تیم فوتبال در جام ملت های آسیا توانست برای ساعاتی هم که شده این صفت های فراموش شده را دوباره زنده کند.

این شادی ها در حالی اتفاق می افتد که هنوز هر لحظه، صفحه خبرگزاریها با خبرهای خون و جنگ و مرگ در عراق به روز می شود.

تنها 3 هزار و 651 نفر از نیروهای آمریکایی از آغاز جنگ عراق در ماه مارس سال 2003 کشته شده اند.

آمریکا در عراق شکست خورده است. عراق به کشوری بی ثبات تبدیل شده است که تاوان آن را نه سیاستمداران که مردم کوچه و بازار می پردازد.

پیروزی تیم ملی فوتبال عراق درسی است برای همه ملت عراق چرا که برای شکل گیری این پیروزی شیعه و سنی و کرد در کنار یکدیگر بازی کردند و این نشان می دهد که تنها با همبستگی تمام ملت عراق، این کشور می تواند از باتلاقی که سالهاست عراقی ها را در خود می کشد نجات دهند.

درست است که پیروزی تیم فوتبال برای تمام فرقه های عراقی با خوشحالی برابر بود ولی همگان می دانند که این شادی دوام زیادی نخواهد داشت و با طلوع دوباره آفتاب جنگ و خون ریزی دوباره به زندگی مردم بازخواهد گشت.

چهار سال از زمان آغاز جنگ عراق و آمریکا می گذرد. هر چند در این مدت صدام حسین که پیش از جنگ عرصه زندگی را برای عراقی ها تنگ کرده بود اعدام شده است اما حضور آمریکایی ها نه تنها از دردهای مردم عراق کم نکرده است که هر روز بر دردها و رنج های آنها می افزاید.

این در حالی است که به گزارش سازمان های غیر دولتی، یک سوم مردم عراق نیازمند مایحتاج اولیه زندگی خود هستند. 8 میلیون نفر در عراق از غذا، سرپناه و آب آشامیدنی سالم برخوردار نیستند. این سازمان های غیر دولتی همچنین هشدار داده اند که ادامه خشونت ها درعراق از توجه جهان به وضعیت بحرانی مردم در این کشور جلوگیری کرده است. همچنین بیش از 4 میلیون عراقی  از آغاز جنگ از خانه های خود رانده شده اند. بر اساس این گزارش درگیری های داخلی اصلی ترین تهدید برای غیر نظامیان به شمار می رود. 30 درصد از کودکان عراقی دچارسوء تغذیه هستند و 15 در صد به طور مستمر گرسنه می مانند.

این در حالی است که 92 درصد از کودکان عراقی به نوعی دچار مشکلات یادگیری شده اند.

همین امر می تواند در آینده مشکلات فراوانی را برای عراقی ها به همراه داشته باشد، در جامعه ای که کودکان امروز آموزش و تربیت درست نداشته باشند در آینده پتانسیلی برای اداره درست کشور باقی نمی ماند.

بعد از گذشت سالها شادی و خوشحالی هر چند برای لحظاتی کوتاه مهمان مردم عراق می شود و این در حالی است که امروز بازگشت زندگی عادی به شهرها و روستاها نه تنها آرزوی مردم عراق که شاید خواسته تمام کسانی باشد که این روزها خبر کشت و کشتار صفحات تلوزیون های آنها را پر می کند.