قطع رابطه سياسى ايران و آمريکا

در سال 1856 پيمانى ميان ايران و ايالات متحده آمريکا منعقد شد که اگرچه "پيمان دوستى و بازرگانى" ناميده مى شد اما به موجب آن اتباع آمريکا از حقوق برون مرزى برخوردار مى شدند. اين نخستين پيمان رسمى ميان ايران و آمريکا بود. پس از آن آمريکائى ها با اعزام ميسيونرهاى مذهبى سعى در ايجاد زمينه هاى نفوذ خود تحت پوشش فعاليتهاى مذهبى و فرهنگى و انسان دوستانه داشتند.

در سال 1883 نخستين سفير آمريکا با نام ساموئل بنجامين وارد ايران شد و پنج سال بعد حاج حسينقلى خان به عنوان سفير ايران وارد واشنگتن شد. پس از آن آمريکا سعى در نفوذ اقتصادى در ايران داشت و در سال 1911 يک هيات مستشارى مالى آمريکا با رياست مورگان شوستر وارد ايران شد.

در سال 1921 نيز يک هيات مستشارى مالى براى اداره امور ماليه کشور تحت رياست آرتور ميلسپو وارد ايران شد . در شهريور 1320 آمريکا همراه متفقين خاک ايران را به اشغال درآورد و با اوجگيرى روزافزون سلطه جويى آمريکا پس از جنگ دوم جهانى، آمريکا در ايران نيز نفوذ خود را گسترانيد به طورى که با طرح ريزى و اجراى کودتاى 28 مرداد سرنوشت سياسى و اقتصادى و ... ايران را تا انقلاب اسلامى به دست گرفت .

در سال 1335 سازمان مخوف ساواک را تحت نظارت سيا در ايران ايجاد کرد و در دهه 1340 با اجراى اصلاحات ارضى زمينه براى ايجاد بازار انبوه مصرفى براى کالاهاى غربى و خصوصا آمريکا فراهم شد و با به يغما بردن منابع نفتى کشور و فروش سلاح و کالاهاى مصرفى ايران را بيش از پيش به سمت وابستگى حرکت داد . چنانکه در 1343 با تصويب ننگين کاپيتولاسيون وجه سياسى اين وابستگى بيش از پيش نمايان شد. با وقوع انقلاب اسلامى اگرچه آمريکا در ايران پايگاه خود را از دست داد . اما دخالت ها و توطئه هاى اين کشور پايان نداشت .

با تسخير سفارت آمريکا در تهران در 13 آبان 58 توسط دانشجويان مسلمان پيرو خط امام و افشاى اسناد جاسوسى ، آمريکا پايه هاى قدرت خويش را بيش از هر زمانى متزلزل مى ديد . در همين راستا تلاش خود را براى مقابله با انقلاب اسلامى بيشتر کرد و در 20 فروردين 1359 رابطه سياسى خود را با ايران قطع و دست به يک سرى توطئه هاى نافرجام عليه انقلاب اسلامى زد از جمله: حمله نظامى به طبس ، کودتاى نوژه، جنگ تحميلى ، تحريم اقتصادى و ...