نگرانی از آینده روابط کرزای با دولت امریکا
این روزها افغانستان ساعات خوشی را نمیگذراند. روز به روز که ایام بیشتر میگذرد، حامد کرزای طعم تلخ شکست را بیشتر احساس میکند. این موضوع زمانی بیشتر تلخ میشود که کرزای مشاهده میکند، امریکاییها دیگر آن حمایت لازم و بایسته را نیز از وی نمیکنند و روابطشان با وی هر روز تیرهتر میشود.
حامد کرزای با تصمیم یک‌جانبه خود برای تغییر در تاریخ انتخابات افغانستان، تلافی انتقادهای برخی از مقام‌های امریکایی را درآورد و خشم آمریکا را برانگیخت. فضایی از بی‌اعتمادی میان دو دولت به وجود آمده که هر یک از طرفین، گناه را به گردن دیگری می‌‌اندازد.
اوباما و مشاورانش می‌کوشند، فاصله خود با کرزای را حفظ کنند. اوباما نمی‌تواند کرزای را در اوضاع کنونی افغانستان نادیده بگیرد، زیرا ثبات افغانستان را یکی از مهم‌ترین برنامه‌های سیاست خارجی خود اعلام کرده است.
آمریکا نگران است که کمک‌‌های مالی و نظامی و تدارکاتی‌اش با تداوم سیاست‌های کرزای بیهوده از کار درآیند. چرا که تا کنون ثابت شده دایره قدرت کرزای چندان فراتر از کابل نیست و نیروهای طالبان کماکان در حال تاخت و تاز هستند. گرچه ضریب امنیت خود کابل نیز به اندازه کافی پایین است به گونه ای که کرزای چند روز پیش در مقابل چشمانش حمله طالبان به وزارت کشور و کشت و کشتار وسیع را به عینه دید. اما با این حال امریکاییها معتقدند، کرزای چشم خود را به روی فسادی که اقتصاد و موجودیت افغانستان را تهدید میکند، بسته است. علاوه بر آن افغانستان در زمان کرزای تبدیل به بزرگترین تولید کننده تریاک دنیا شده و کرزای نتوانسته این معضل بزرگ را در کشورش حل و فصل کند.
اما کرزای خود معتقد است که دولت امریکا همه اطلاعات را دریافت نمی‌کند. آنها از محافل غیررسمی خبر دریافت میکنند و به آنها خبرها اعتماد میکنند.
اوباما اخیرا به کرزای و سایر رهبران افغانستان گفته که آنها ظاهرا از همه آنچه در کشورشان میگذرد، خبر ندارند. ظاهرا این گفته اوباما خشم کرزای را برانگیخته به گونهای که در پاسخ به این گفته اوباما میگوید:«شاید این دولت امریکاست که همه اطلاعات را دریافت نمی‌کند.»
کرزای در گفت‌وگو با شبکه خبری سی‌ان‌ان ابراز امیدواری کرده که دولت اوباما به زودی مبنای قضاوت درباره افغانستان را بهبود بخشد.
داوری منفی در باره دولت افغانستان تنها محدود به اوباما نیست. به تازگی گزارشی از سوی سرویس مخفی آمریکا ارائه شده که در آن از ناتوانی و بی‌کفایتی دولت کرزای و نبود ساختارهای واقعی یک دولت و همچنین وجود فساد شدید در دستگاه‌های اداری افغانستان شکایت شده است.
مامور ارشد سازمان سیا که این گزارش را تهیه کرده، می‌نویسد: «فساد در دستگاه دولتی افغانستان به تمام ارزش‌های فرهنگی سایه افکنده و مشروعیت دولت را کاملا زیر سوال برده است. داد و ستد مواد مخدر یکی از مهم‌ترین سرچشمه‌های رشوه‌خواری میان ماموران دولتی افغانستان شده است.»
شرایط موجود در افغانستان موجب شده تا دولت امریکا، دلیل حضور نیروهای خود در این کشور را نه برای استقرار دمکراسی، بلکه برای ثبات این کشور تعریف کند.
رابرت گیتس وزیر دفاع ایالات متحد به تازگی گفته است، اگر هدف خود را چنین قرار دهیم، شکست خواهیم خورد.
رابرت گیتس، وزیر دفاع آمریکا در مصاحبه‌ای با شبکه تلویزیونی ام اس ان بی سی گفت: «وضعیت در نواحی مرزی پاکستان به بزرگترین دغدغه و نگرانیم بدل شده است. مناطقی در آن سوی مرز پاکستان هستند که نه تنها برای طالبان و القاعده، بلکه از سوی شماری از گروههای دیگر نیز برای انجام عملیات علیه نیروهای آمریکا و متحدان آن مورد استفاده قرار می‌گیرند.»
وزیر دفاع امریکا در ادامه افزود: «اما در حال حاضر وضعیت در این مناطق تنها برای نیروهای بین‌المللی حاضر در افغانستان ایجاد مشکل نکرده، بلکه برای ثبات پاکستان نیز تهدیدی بزرگ به وجود آورده است. این در حالی است که بر خلاف مناطق مرزی درون پاکستان، نیروهای آمریکایی و متحدان آنها قادرند در این سوی مرز، یعنی در افغانستان حداقلی از امنیت و ثبات را ایجاد کنند.»
مناطق قبیله‌ای پاکستان در مرز مشترک این کشور با افغانستان از مدتها قبل سنگر و پناهگاه طالبان افغانستان به شمار می‌رفته‌اند ولی این نیروهای شبه‌نظامی اینک تنها به این بسنده نمیکنند که از نواحی مرزی پاکستان به عنوان قرارگاه و محل تجمع نیروهای خود استفاده کنند، بلکه روز به روز درگیری بیشتری با دولت مرکزی پاکستان پیدا میکنند و در حال افزایش قلمرو نفوذ خود در این کشور هستند. اخیراَ دولت پاکستان با اعطای امتیازهای گسترده‌ای به طالبان، سعی کرده است که آنها را آرام کند و از ستیزه‌جویی آنها بکاهد. در چارچوب این امتیازات، دولت پاکستان به طالبان اجازه داده دره سوات، در شمال غربی پاکستان را تحت کنترل خود بگیرد و در آنجا قوانین شریعت پیاده کند. کارشناسان این اقدام پاکستان را به تسلیم در برابر طالبان تفسیر کرده‌اند.
با این حال کارشناسان مسائل افغانستان بیمناکند، دولت امریکا قبل از این که استراتژی تازهای برای افغانستان تعریف کند و بخواهد تعریفهای تازهای از حمایتهای خود در افغانستان ارائه کند دست به تغییر بزند. یعنی قبل از این که برای کرزی و اطرافیانش جانشینی بیابد، استراتژی خود را تغییر دهد. در آن موقع معلوم نیست افغانستان به کدام سمت و سو هدایت خواهد شد.
نظر شما :