سفر گوردون براون به امريکا، چرا؟

بحران افغانستان و بحران اقتصادی که روز به روز ابعاد تازه ای از آنها نمایان می­شوند، موجب شد تا گوردون براون نخست وزیر بریتانیا به واشنگتن سفر کند تا ضمن تجدید عهد با سکانداران کاخ سفید و حفظ هم­پیمانی با آنان به فکر راه حلی برای دو معضل بزرگ کنونی جهان که اکنون دیگر به سمت ایجاد بی ثباتی جهان پیش می رود، باشند.

گوردن براون، نخست وزیر بریتانیا روز سه‌شنبه ۳ فوریه وارد واشنگتن شد و باراک اوباما رئیس جمهوری ایالات متحد درباره‌ بحران اقتصادی جهان و استراتژی نیروهای متحد در افغانستان به مذاکره پرداخت.

نشست سران ۲۰ کشور صنعتی در لندن و نشست ناتو در استراسبورگ و کهل نیز از دیگر موضوعات مورد مذاکره طرفین در این جلسه بود.

براون قصد دارد در مقابله با بحران اقتصادی، علیه روش منع تجارت آزاد و معاملات خارجی در بازارهای داخلی از سوی کشورهای آسیب‌دیده از بحران استدلال کند. از دید او، منع تجارت آزاد و ایجاد محدودیت‌ها و مرزهای جدید در وضعیت نامطلوب اقتصادی کنونی اشتباه است.

مالکوم ریفکیند، وزیر پیشین امور خارجه‌ انگلیس، عقیده دارد که این دیدار در گام نخست برای گرفتن عکس‌های مطبوعاتی جالب توجه است و محتوای واقعی بحث‌ها هنگامی مطرح می‌شود که براون در کنگره آمریکا سخنرانی کند.

به عقیده وی، نمایندگان مجلس امریکا، سخن‌های براون را نه به‌دلیل روابط سیاسی خاص ایالات متحده با بریتانیا، بلکه به‌دلیل طرفداری این کشور از تجارت آزاد در قرن اخیر، با دقت بسیار گوش خواهند داد. بریتانیا بر اساس این نوع اقتصاد زیسته و این یک شعار نیست. البته ممکن است براون نتواند مانند نخست وزیران سابق انگلیس، مارگارت تاچر و تونی بلر، کنگره‌ امریکا را با استدلال‌های خود قانع کند و مانند آنها سخنور باشد، اما به‌دلیل اهمیت موضوع، وی تا آنجا که ممکن است تلاش خود را خواهد کرد.

در این میان اتفاق بزرگی در پیش است. اتفاقی که برای براون حیاتی به شمار می رود. انتخابات آینده بریتانیا در پیش است و براون براساس نظرسنجی‌ها نسبت به محافظه‌کاران از اعتماد بیشتری در میان مردم برخوردار است. زیرا گمان می‌رود، او به هر حال بتواند اقتصاد کشور را با وجود بحران اقتصادی به مسیر درستی هدایت کند. در حال حاضر خسارت‌های میلیاردی به بانک‌های انگلیسی، رأی دهندگان این کشور را ترسانده است. دیدار با اوباما می‌تواند تا حدی این ترس را از میان بردارد. مقابله با منع تجارت آزاد نیز یکی از اهداف بریتانیا است.

از دید ریفکیند، اوباما در رقابت‌های انتخاباتی با شعارهای اقتصادی‌ای چون "نخست (بازار) امریکا!" موضعی برخلاف تجارت آزاد داشته است. اما اکنون او قادر به اجرای این شعار نیست، زیرا می‌داند که از این طریق، بحران سال‌های دهه‌ ۳۰ قرن بیستم را احیا می‌‌کند.

اما نمایندگان مجلس آمریکا زیر فشار محافل رأی‌دهنده‌ خود هستند و منافع ایالات متحد را در اولویت قرار می‌دهند، نه دیدگاه‌های نخست وزیر بریتانیا را. با وجود این نباید از یاد برد که حتی ایالات متحد هم درگیر مناسبات و پیوند‌های بین‌المللی است.

شاید نتیجه‌ی آرمانی دیدار براون و اوباما این باشد که کشورهای دیگر، ایجاد نوعی اصلاحات مالی در جهان را از سوی امریکا و بریتانیا به ‌رسمیت بشناسند. این امری است که ماه آینده در نشست ۲۰ کشور صنعتی در لندن مشخص خواهد شد و می‌تواند بر نتیجه‌ آراء عمومی نسبت به براون در انگلیس تأثیری مثبت داشته باشد.

اما نتیجه‌ دیگری از دیدار براون و اوباما محتمل‌تر خواهد بود، براون بازنده انتخابات بعدی در انگلیس است و واشنگتن درمی‌یابد که آمریکایی‌ها در انتظار پیشنهادهای او در مقابله با بحران اقتصادی نیستند.