مسیح هرگز به غزه نیامد*
یادداشتی از مرتضی کاظمیان، تحلیل‌گر مسائل سیاسی
کارل فون کلاوزویتس (Karl von Clausewitz) ، سردار و تئوریسین نظامی پروسی در قرن هجدهم میلادی، در اثر مشهورش به نام درباره‌ی جنگ (Vom Kriege) که بیش از یک سده، کتاب مقدس استراتژیست‌ها محسوب می‌شد، تصریح کرد که جنگ ادامه‌ی دیپلماسی، منتها به وسایل دیگر است. یک قرن بعد، اوتو فون بیسمارک (Otto von Bismarck)، صدراعظم آهنین پروس و بانی اتحاد و امپراتوری آلمان، تاکید نمود، جنگ مهم‌تر از آن است که تنها به ارتشیان سپرده شود. چند سال بعدتر، در اوایل قرن بیستم، لنین پیش‌بینی کرد که چهره‌ی آخرین سده‌ی هزاره‌ی دوم میلادی را جنگ‌ها و انقلاب‌ها ترسیم خواهند کرد؛ پیش‌بینی که درست از کار درآمد. در ژانویه‌ی 1941 پرزیدنت فرانکلین روزولت، اصل آزادی‌های چهارگانه را اعلام کرد، آزادی گفتار؛ آزادی مذهب؛ آزادی از فقر؛ و آزادی از قید ترس. دهه‌ها از جنگ جهانی دوم و اظهارات روزولت سپری می‌شود، اما هنوز اضطراب و ترس از جهان رخت برنبسته است، و برعکس، خشونت و اضطراب، هولناک‌تر و عریان‌تر از همیشه، رخ می‌نمایاند و ملت‌ها (انسان‌ها) را فلج می‌کند و توان اخذ تصمیم آزادانه را از آدمیان می‌گیرد.اینک در قرن بیستویکم، جنگ‌ها همچنان قربانی می‌گیرند؛ در افغانستان، عراق، گرجستان، کنگو، و... حالا در آستانه‌ی سال 2009 میلادی، «غزه» غرق دود و تاریکی و گرسنگی و ترس و درد و رنج و خون شده است.
آمار قربانیان حملات هوایی اسراییل به نوار غزه از 300 نفر گذشته و صدها تن، مجروح شده‌اند. مراکز پزشکی غزه که ظرفیت پذیرش زخمیان را ندارند با مشکل جدی در بستری و مداوای مجروحان روبرو شده‌اند تا جایی که کادر درمانی غزه در راهروهای بیمارستان‌ها و مراکز پزشکی به مداوای مصدومان می‌پردازند.
جان هلمز، هماهنگ کننده‌ی کمک‌های اضطراری سازمان ملل، اوضاع در نوار غزه را بسیار نگران‌کننده خوانده است. وی گفته است، بسته شدن همه‌ی گذرگاه‌های مرزی به معنای آن است که مواد غذایی و دارو نیز نمی‌تواند وارد نوار غزه شود. به گفته‌ی هلمز، وضعیت بسیار جدی و وخیم است.
کریستوفر گینس، سخنگوی تشکیلات امدادرسانی سازمان ملل (UNRWA) اعلام کرده که کمک‌های این سازمان نمی‌تواند به ۱/۵میلیون انسان در نوار ساحلی غزه برسد، زیرا کامیون‌ها در گذرگاه‌های مرزی متوقف می‌شوند. وی گفته است: «غزه کاملا بسته شده و در محاصره است. هیچ‌یک از کمک‌های انسانی یا کارکنان ما نمی‌توانند وارد آنجا شوند. باید بگویم که چنین امری، اوضاع را در آنجا بیش از پیش وخیم می‌سازد».
حماس -که کنترل نوار غزه را در اختیار دارد- در واکنش به حملات هوایی اسراییل به این منطقه تهدید کرد که عملیات انتحاری را در اسراییل از سر خواهد گرفت.
به گفته‌ی بان کی‌مون دبیرکل سازمان ملل، دشمنی‌های تازه میان اسراییل و فلسطینی‌ها، امید برای صلح را به خطر می‌اندازد.
مارتین وان کرولد (Martin van Creveld)، مورخ نظامی اسراییلی در گفت‌وگویی با هفته‌نامه‌ی نیوزویک (26 ژوئن 1995) تصریح کرد که جنگ‌های قرن بیستویکم از هم‌اینک همه جا دور و بر ماست. او تاکید کرد که خصوصیت جنگ‌های جدید آن است که «جنگ بین دولت‌ها نیست؛ جنگ بین سازمان‌های مختلف با یکدیگر است.» مورخ نظامی اسراییلی تاکید کرد:«در جنگ‌های آینده، ارتش‌های منظم اونیفورم‌پوش نخواهند جنگید و از مقادیر فراوانی سلاح‌های سنگین مدرن استفاده نخواهد شد... همه‌ی آن سلاح‌ها حتی از امروز هم بی‌مصرف‌تر خواهند شد؛ و این، میخ دیگری است بر تابوت ارتش‌های منظم.»
اسراییل به‌گونه‌ای غیرانسانی و بس مغایر با حقوق بشر، نوار غزه را زیر بمباران جنگنده‌های خود گرفته است. «حماس» وعده‌ی پاسخ و مقابله به مثل داده است... جنگ 33 روزه‌ی تل‌آویو با «حزب‌الله» نشان داد که کرولد، چندان بیراه نگفته است. پس، تحقق واکنش سخت حماس، مفروض است؛ هرچند هیچ توازن منطقی میان قوای دو طرف وجود ندارد.
خشونت، خشونت می‌آفریند. و غزه -مستقل از ریشه‌های بحران و علل و انگیزه‌های بازتولید آن- می‌رود تا در خشونت، غرق شود.
زادروز عیسی مسیح در غزه، نه فقط با خاموشی و سرما و گرسنگی، که با خون، آمیخته شده است. گفتار و کردار سرشار از مهر و مدارای آن پیام‌آور صلح، کجا و وضع کنونی غزه، کجا؟
مسیح هرگز به غزه نیآمده است...
* پی‌نوشت:
تیتر این یادداشت برگرفته از فیلمی ایتالیایی است با عنوان «مسیح هرگز به ابولی نیآمد» .
نظر شما :