آقاى پوتين بعد از کاخ کرملين به کجا مى رويد؟
برای جانشینی "ولادیمیر پوتین" رئیس جمهور کنونی روسیه، دو سیاستمدار آشکارا مبارزه می کنند: "سرگی ایوانوف" و "دمیتری مدویدیف" معاونین اول نخست وزیر.
توضيح عکس: ولاديمير پوتين و همسرش
در حالى که مبارزات زودهنگام انتخاباتى در حال شکل گيرى است، کارشناسان امور سیاسی روسیه سناریوی دموکراتیک رقابت های ریاست جمهوری را باور ندارند، چرا که مغایر با منافع مسئولین بلند پایه کرملین است که امروز کنترل دارایی ها و منابع اقتصادی کشور را در دست دارند.
بیشتر محافل سیاسی روسیه ممکن ترین گزینه را "عملیات ویژه جانشینی" می دانند.
"الکساندر رار" مدیر برنامه روسیه و کشورهای مشترک المنافع شورای سیاست خارجی آلمان مى گويد که ممکن است رئیس جمهور از آستین خود سومین "ولیعهد" را هم بیرون کشد و او را روی کرسی نخست وزیری بنشاند و شخص مورد پسند خود اعلام کند.
این گزینه در صورتی می تواند به اجرا درآید که آقاى پوتین تصمیم بگیرد تنها برای مدتی از قدرت کناره گیری کرده و برای انتخابات سال 2012 کاندید شود.
جالب ترین ویژگی رقابت های ریاست جمهوری روسیه در این است که برای ناظرین این جالب نیست که چه کسی رئیس جمهور جدید می شود، بلکه این جالب تر است که آقاى پوتین چه منصبی خواهد داشت.
لیست مناصب فرضی پوتین در آینده، هر روز گسترش می یابد. ساده ترین گزینه ها، رهبری حزب روسیه واحد (حزب طرفدار ریاست جمهوری که ریاست آن را اکنون "بوریس گریزلوف" رئیس مجلس دومای روسیه بر عهده دارد) و یا رئیس شورای دولتی؛ ارگانی که توسط ولاديمير پوتین برای مشورت پیرامون مسائل مختلف تاسیس شده و در قانون اساسی وجود ندارد.
اکنون این آسان است که ولاديميرپوتین را در نقش رئیس کمیته بین المللی المپیک تصور کرد، اما ژاک روگ رئیس کنونی آن از سوئیس فعلا قصد ترک پست خود را ندارد.
اما باید به دغدغه اصلى آقاى پوتین در زمان مدرنیزه سازی کشور توجه داشت که برای او ترک سمتى که ار آن فاصله مى گيرد، سخت تر از ترک صندلى رياست جمهورى به عنوان شخص اول روسيه است.
آقاى پوتین نتوانست از نظر سیاسی کشورهای مشترک المنافع را دوباره متحد و شریک سازد. فضای یگانه اقتصادی خیالی واهی است.
اتحاد نظامی، همانطور که در زمان بوریس یلتسین بود، تنها روسیه را با آسیای مرکزی متحد می کند. اما آنچه که آقاى پوتین واقعاً دلش می خواست احیا کند، توان مجموعه های انرژی شوروی سابق بود.
اکنون جهانیان شاهد شکل گیری اتحاد گازی مقتدری هستد که بزودی رقیب نفت عربی خواهد بود. در ساختار جدید جهانی که داشتن منابع سوختی، عاملی مهم است، در آینده اپک گازی می تواند به احیای روسیه به عنوان ابرقدرتی جهانی کمک کند. در دستان رئیس آينده روسيه اپک گازی، ابزار نیرومند "گازپروم" قرار خواهد داشت.
نظر شما :