وقتی اسرائیل را مظلوم خوانند و ایران را محکوم

۰۷ مهر ۱۳۸۷ | ۱۷:۵۶ کد : ۲۷۹۴ اخبار اصلی
اگرچه محمداسماعيل کوثرى نماینده مجلس شورای اسلامی و عضو هیئت همراه رئیس جمهور در سفر به نیویورک در پایان سفر محمود احمدی نژاد بر این نکته تاکید کرد که "منطق و استدلال رئيس جمهور در سخنرانى‌هايش گيرايى و جذابيت خاصى براى مردم داشت" اما ظاهرا منطق و استدلال های بکار رفته در دیپلماسی مقامات ایران از سوی سران برخی کشورها فهمیده نشده و توجیه لازم را برای اعمال فشار و تحریم های شدیدتر علیه ایران در اختیارشان گذاشته است.
وقتی اسرائیل را مظلوم خوانند و ایران را محکوم
اگرچه محمداسماعيل کوثرى نماینده مجلس شورای اسلامی و عضو هیئت همراه رئیس جمهور در سفر به نیویورک در پایان سفر محمود احمدی نژاد بر این نکته تاکید کرد که "منطق و استدلال رئيس جمهور در سخنرانى‌هايش گيرايى و جذابيت خاصى براى مردم داشت" اما ظاهرا منطق و استدلال های بکار رفته در دیپلماسی مقامات ایران از سوی سران برخی کشورها فهمیده نشده و توجیه لازم را برای اعمال فشار و تحریم های شدیدتر علیه ایران در اختیارشان گذاشته است.
 
آنچه بار دیگر ایران را در مرکز توجه جهانیان و در معرض خشم و اعتراض قدرت های جهانی قرار داده، موضوع اسرائیل، نامشروع خواندن آن و آرزوی حذفش از کره خاکی بوده که به‌طور طبیعی از سوی حامیان رژیم صهیونیستی که برای آن مشروعیتی تاریخی قائل اند و از هیچ تلاشی برای تقویت آن فروگذار نمی کنند "‌تهديد اسراييل" خوانده شده است؛ تهدیدی که در صورت تشدید می تواند مجوز دخالت های نظامی و امنیتی را در اختیار حامیان جنگ طلب این رژیم قرار دهد.
 
سیاست حمله پیش دستانه و دخالت نظامی که از سوی جورج بوش در سال های گذشته در دستور کار قرار گرفته و به عمل درآمده است، به اندازه ای توجیهات بین المللی، حقوق بشری و حتی اخلاقی را برای خود تراشیده که بکارگیری آن در حمایت از رژیم صهیونیستی نیز چندان دور از ذهن نمی آید.
 
رویای بازگشت آوارگان فلسطینی به میهن موعود، استیفای حقوق از دست رفته مسلمانان و آزادسازی قدس شریف همواره از ملت فلسطین و مسلمانان سیمایی مظلومانه و صاحب حق ساخته است و هنوز نیز از جانب مجامع و تشکل های مردمی در اقصی نقاط دنیا بر خدشه دار شدن حقوق اولیه آنان در اراضی اشغالی مهر تایید زده می شود. اما آنچه باعث می شود نگاه ها از این فاجعه انسانی به سمتی چرخش کند که حامیان ملت فلسطین را واجد سوءنظر، خشونت ذاتی و جنگ طلبی تصور کند و از این تصویرسازی برای رسیدن به اهداف توسعه طلبانه و در تنگنا قرار دادن اسلام گرایان بهره برداری کند، بکارگیری گفتمان خشونت محور و تهدیدگرایانه آن هم در میان مخاطبانی با دیدگاه هایی غیر از دیدگاه ما در سازمان ملل است.
 
تداوم این خوی انقلابی و تقابل جویانه را در سخنانی دیگر درخصوص "سقوط قریب الوقوع امپراتوری آمریکا" نیز شاهد بودیم که با واکنشی مستقیم و سریع روبرو شد. محمود احمدی نژاد در کنفرانسی مطبوعاتی، خواهان تکرار خاطره پیشگویی حضرت امام (ره) درباره فروپاشی شوروی کمونیستی بود وقتی که گفت: "ما خبر می دهیم و وقتی می گوییم امپراتوری آمریکا در حال پایان یافتن است درواقع خبری است که ما می دهیم و اگر برخی دوست ندارند که این خبرها را بشنوند اشکالی ندارد"
 
رویکرد ضد آمریکایی احمدی نژاد خیلی زود با سیاست های ضد ایرانی ایالات متحده پاسخ داده شد و مجلس نمایندگان آمریکا طرحی جدید را علیه ایران تصویب کرد.
 
مصوبه اخیر مجلس نمایندگان آمریکا به دولت فدرال و مقامات ایالتی این امکان را می دهد که دارایی های خود را از صندوق های بازنشستگی و سرمایه گذاری های خود را از شرکت هایی که بیش از 20 میلیون دلار در صنعت نفت ایران سرمایه گذاری کرده اند، خارج کنند.
 
هاوارد برمن، رئيس کميته امور خارجى سناى آمريکا گفت: در صورتى که ايران با وجود بسته مشوق‌هاى اقتصادى و سياسى که گروه 1+5 در ازاى تعليق فعاليت‌هاى غنى سازى تهران به ايران پيشنهاد داد تغييرى نکند نياز به تحريم‌هاى معنى‌دار بيشترى عليه ايران خواهد بود.
 
وى با بیان اینکه تحريم‌هاى قبلى تا حدودى به اقتصاد ايران فشار آورده‌ اما برای کاهش سرعت برنامه هسته‌اى آن کافی نبوده است، خواستار اعمال فشارهای بیشتر بر تهران شد.
 
ايلينا راس لتينن، يکى از اعضاى جمهورى خواه ارشد اين کميته نیز گفت که لايحه مجلس نمايندگان کمک خواهد کرد اما اين لايحه به اندازه کافى قوى نيست و به رئيس جمهور آمريکا اختيار مى‌دهد که به دلايل امنيت ملى آن را کنار بگذارد.
 
ديگر اقدامات اين لايحه عبارت اند از: کدگذارى و گسترش ممنوعيت‌هاى صادرات و واردات بر تجارت ايران و آمريکا، انسداد دارايى‌هاى افراد نزديک به دولت ايران در آمريکا، تنبيه شرکت‌هاى آمريکايى در صورت ناديده گرفتن تحريم‌ها، دادن اختيار بيشتر به وزارت خزانه دارى براى تامين بودجه در جهت مبارزه با تروريسم و افزايش کنترل صادرات بر کشورهايى که در انتقال فن آورى‌هاى حساس به ايران دخيل هستند.
 
در میان فشارهای همه جانبه بر ایران در روزهای سفر محمود احمدی نژاد، دیدار وزیران خارجه سوریه و آمریکا با یکدیگر نیز می تواند حامل پیام هایی مخاطره آمیز و سیگنال هایی عبرت آموز تلقی شود. ولید المعلم و کاندولیزا رایس در حاشیه نشست مشترک کمیته وابسته به طرح صلح عربی و کمیته بین المللی صلح خاورمیانه که در نیویورک برگزار شد، با یکدیگر دیدار کردند و درباره موضوعات منطقه ای از جمله مسائل مربوط به عراق، لبنان، دارفور و همچنین روند صلح خاورمیانه و مذاکرات غیر مستقیم سوریه و اسرائیل با میانجی گری ترکیه بحث و تبادل نظر کردند. بشار اسد پیشتر نیز اعلام کرده بود که طرح صلح خاورمیانه و مذاکرات با اسرائیل نیاز به حضور مستقیم آمریکا دارد. این دیدار در شرایطی صورت گرفت که کاندولیزا رایس در گفتگویی با روزنامه الحیات چاپ لندن که روز جمعه به چاپ رسید، از ادامه روابط دیپلماتیک با سوریه خبر داد.
 
رايس موضع گیری جداگانه و شدیداللحنی نیز درباره ایران اتخاذ کرد. وی ضمن انتقاد از گفته های ضد اسرائیلی احمدى نژاد، خواستار تشکيل جلسه‌اى در شوراى امنيت براى بررسى "‌تهديد ايران عليه اسراييل" شد تا موضوع درخواست نابودی یکی از اعضای سازمان ملل از سوی یک عضو دیگر سازمان بررسی شود.
 
وزير امور خارجه‌ آمريکا اظهارات رئيس جمهور ايران را غير قابل پذيرش خواند. اعتراض او به زعم خود بیشتر به آن بخش از سخنان احمدی نژاد بازمی گشت که گفته بود "يک عضو ديگر سازمان ملل بايد از روى زمين محو شود و نبايد وجود داشته باشد".
 
خبرگزارى رويتر نیز گزارش داد فرانک والتر اشتاين‌ماير، وزير امور خارجه‌ آلمان در اظهاراتى مشابه از سخنان محمود احمدى نژاد انتقاد کرده و آن را غير قابل پذيرش خوانده است. وى 192 عضو سازمان ملل را نيز ترغيب کرد تا در محکوميت سخنان احمدى نژاد به او ملحق شوند. همچنین ديويد ميليبند، وزير امور خارجه‌ انگليس سخنان رئیس جمهور کشورمان را توهين آميز و زننده توصيف کرد و خواستار محکوم کردن آن سخنان شد. شيمون پرز، رئيس رژيم صهيونيستى هم روز چهارشنبه وقتى براى سخنرانى پشت تريبون مجمع عمومى سازمان ملل رفت به اظهارات احمدى نژاد واکنش تندی نشان داد. پرز ادعا کرد که انکار هولوکاست توسط ايران نوعی تمسخر شواهد غيرقابل انکار تاریخی و توهين به بازماندگان هولوکاست است.
 
رييس‌جمهور ایران درباره مساله هولوکاست گفته بود: "در مورد هولوکاست نظراتى وجود دارد و برخى نيز مخالف و موافق اين موضوع هستند. ما معتقديم بايد يک گروه تحقيق و تفحص بى‌طرف بيايد در اين ارتباط تحقيق و نتايج اين تحقيق را به صورت بى‌طرفانه اعلام کند. اگر فرض کنيم اين اتفاق افتاده بايد ديد اين اتفاق در کجا رخ داده؟ در فلسطين يا اروپا؟ اگر در اروپا اين اتفاق افتاده چرا بايد مردم فلسطين قربانى شوند و فلسطين اشغال شود؟ چرا در اروپا به آنها منطقه‌اى داده نشود که در آنجا کشور ايجاد کنند؟ چرا فلسطين را اشغال کرده‌اند که در آنجا دولت ايجاد کنند؟"
می توان گفت این قسم دفاعیات صورت گرفته از ملت فلسطین و اعتراض به عملکرد رژیم صهیونیستی بیش از آنکه کارکردی واقعی و تاثیری ملموس در نحوه برخورد با این معضل ایجاد کند و گره ای از گره های فروبسته تاریخی آن بگشاید، تاثیری معکوس داشته و اسرائیل را در قامت مظلوم و صاحب حق جلوه گر ساخته است.
 
اما همزمان با حضور احمدی نژاد در نیویورک، مناظره مک‌کين و اوباما نامزدهای ریاست جمهوری آمریکا درباره‌ چگونگی برخورد با تهران برگزار شد. سناتور جان مک کين در اولين مناظره با باراک اوباما درباره‌ ايران گفت: ما نمى‌توانيم اجازه‌ وقوع يک هولوکاست دوم را بدهيم. چرا که ممکن است ديگر کشورهاى منطقه نيز احساس اجبار براى دست يافتن به سلاح هسته‌اى پيدا کنند.
 
مک کين ادامه داد: فکر مى‌کنم ما مى‌توانيم تحريم‌هاى معنادار و دردناک چشمگيرى را عليه ايرانى‌ها اعمال کنيم و تحريم‌ها مى‌تواند موثر باشد. برداشت من از تهديد ايران اين است که اگر ايران به تسليحات هسته‌اى دست يابد تهديدى براى موجوديت اسرائيل خواهد بود.
 
اوباما هم درخصوص احتمال رقابت تسليحاتى در منطقه ابراز نگرانى کرد و گفت: ايران مسلح به سلاح هسته‌اى با توجه به تهديدى که متوجه اسرائيل مى‌کند، شرايط بازى را تغيير خواهد داد.
 
وى در عين حال گفت: با سناتور مک کين موافق نيستم که ما مى‌توانيم تحريم‌هايى را که لازم است بدون همکارى برخى کشورها نظير روسيه و چين عليه ايران اعمال کنيم. ما بايد به ديپلماسى مستقيم سرسختانه با ايران وارد شويم.
 
اوباما پیشتر تاکید کرده بود که در صورت کسب مقام ریاست جمهوری با روساى جمهور ايران، ونزوئلا و کوبا بدون پيش‌شرط بر سر ميز مذاکره خواهد نشست.
 
وی در پاسخ به انتقاد مک کين مبنى بر اين‌که مذاکره‌ بدون پيش‌شرط با ایران به معنی مشروعیت بخشیدن به این کشور خواهد بود، گفت : بدون پيش‌شرط به معناى اين نيست که آنها را به صرف چاى دعوت کنيم. اين به معناى آن است که آن‌چه را اکنون انجام مى‌دهيم، انجام ندهيم. يعنى اين‌که بگوييم تا آن‌چه را که ما مى‌گوييم دقيقا انجام ندهيد، با شما تماس مستقيم نخواهيم داشت.

نظر شما :