دیگر جايى براى بازگشت بعثى‌ها و فرقه‌گرايان نيست

این روزها خبرهایی به گوش می­رسد مبنی بر این که از مقام­های عراقی می­خواهند که اجازه بازگشت به بعثی­ها، متعصبین قومی و تفرقه­گرایان طایفه­ای به قدرت داده شود. موضوعی که نگرانی­هایی را در میان مردم و ناظران عراقی­ بوجود آورده و به نوبه خود مرا نیز بر آن داشت که به بیان مواضع واضح و بی­پرده سیاست­های عراق جدید بپردازم. ­

ما فراموش نکرده­ایم همین کسانی که اکنون داعیه بازگشت به قدرت دارند در گذشته چه جنایت­ها که نکردند، چه شهرها که به آتش نکشیدند و چه تلاش­ها که برای سرنگونی دولت و پارلمانی ملی عراق انجام ندادند. تلاش­هایی که بر زحمت دولت عراق مضاعف ساخت ولی دولت نیز با جان و دل و برای دفاع از ملت و تمامیت ارضی عراق به دفاع از آن برخواست و توانست بسیاری از توطئه­های آنها را خنثی کند. امروز دیگر القاعده و عناصر خارج از قانون در عراق شکست خورده­اند. امروز به مدد از جان گذشتگی­های دولت شیعی، وضعیت کشور با سال گذشته قابل قیاس نیست. ملت عراق بدانند که هیچ راهی برای بازگشت به گذشته وجود ندارد. در این جا به سه نکته مهم اشاره می­کنم.

- بعثی­ها همان کسانی هستند که کمر همت به نابودی عراق و منطقه بسته بودند. کسانی که روز به روز پرونده سیاهشان آشکارتر می­شود. اکنون همین افراد در به در به دنبال پناهندگی سیاسی هستند تا مبادا دست قانون به آنها برسد و جزای جنایت­های خود را به ملت بدهند.

- تفرقه اندازان طائفه­ای همواره گمان می­کردند که شیعه حکومت را از دست آنان گرفته است. یا این که شیعیان بخش بزرگی از حکومت را از چنگالشان در آورده­اند. از این رو لازم می­دانستند که حکومت را از دستان شیعیان خارج کرده و صرفا در اختیار خود نگه دارند. در حالی که شیعیان همواره به دنبال یک حکومت ائتلافی، مشارکتی و یکپارچه بوده­اند که دولت وحدت ملی در راس امور آن باشد.

قومی­گرایان و متعصبان نژادی، اینها کسانی هستند که به اسم عرب و پان­عربیسم به جان ملت افتادند، خون آنان را ریختند، به نسل کشی کردها و شیعیان پرداختند، 8 سال جنگ خونین را با همسایه غربی‌مان ایران به پا کردند و کویت همسایه جنوبی عراق را تار و مار کردند. کسانی که با همین اندیشه­های دگم و به دور از تمدن بازسازی عراق را متوقف کردند و کشور را ده­ها سال به عقب برگرداندند و روابطمان را با کشورهای جهان قطع کردند. قومی­گرایی اصولا به ارث رسیده از استعمار است. این نظریه در ابتدای قرن گذشته مطرح بوده و در دنیای جدید دیگر طرفداری ندارد. ملت عراق دیگر از این فلسفه­سازی­ها خسته شده­اند و اجازه نمی­دهد چنین اندیشه­هایی دوباره به عراق بازگرد. آنها کسانی هستند که ملت عراق را به کشتن دادند و خود راسا دستشان به خون ملت آلوده است.

 آنها در مقابل ملت شکست خورده­اند و مردم عراق با وجود محدودیت­های فراوان به شکست آنها پافشاری کرده است. پان­عربیست­ها اکنون پروژه خسته کردن ملت را در پیش گرفته­اند تا مردم مجبور شوند به گذشته باز گردند. آنها می­خواهند با سوء استفاده از بحران خدمات­رسانی تجربه عراق جدید را شکست خورده جلوه دهند. اما به کوری چشم آنها باید گفت، پروژه عراق جدید به رغم بحران­های فراوان پیروز شده است و از ملت می­خواهم کمی دیگر صبر کنند تا دولت بتواند نفسی تازه کرده، اصلاحات گسترده در وزارتخانه­ها انجام دهد و مبارزه جدی خود را با فسادهای اداری و مالی به رغم وجود محدودیت­های خدمات­رسانی آغاز کند. گرچه مهار این فساد خود می­تواند تا اندازه بسیاری وضعیت خدمات رسانی را بهبود بخشد. درست است صدای مردم بلند شده و از دولت یاری می­خواهند. دولت هم دست یاری به سویشان دراز خواهد کرد. دولت خوب می­داند تنها با اتحاد با ملت است که می­تواند بر بحران­ها فایق آید.