ايران در مطبوعات جهان-۵ سبتامبر

فعالان حقوق زنان ایرانی یک پیروزی کم نظیر اما چشمگیر را جشن می گیرند. این پیروزی پس از ‏تصمیم مجلس در به تعویق انداختن بخشی از لایحه ای به دست آمد که حقوق آنان را در ازدواج زیر پا می ‏گذارد.‏محافظه کاران در ماه ژوئیه تغییرات متعددی را برای گنجاندن در قانون خانواده پیشنهاد کردند که بر اساس ‏آن به شوهر اجازه ازدواج های موقت و یا اختیار کردن همسران دیگر بدون کسب رضایت زن اولش داده می ‏شد. ضمناً به موجب این تغییرات، به مبلغ نفقه ای که شوهر می بایست در صورت طلاق همسرش بپردازد، ‏مالیات تعلق می گرفت. ‏پیشنهاد این تغییرات که برای هر دست اندرکار سیاسی در واشنگتن تکان دهنده است، در قالب "لایحه حمایت ‏از خانواده" صورت گرفته بود. ‏اما پس از فشارهای فراوان از سوی فعالان حقوق زنان و چهره های مشهور در ایران، نمایندگان مجلس ‏مجبور شدند بررسی این لایحه را به زمان دیگری موکول کنند.

‏به تعویق افتادن بررسی تغییرات پیشنهادی، به موضوع روز کشور تبدیل شده است. ازدواج موقت یا صیغه، ‏نوعی ازدواج سریع و مطابق با دین است که می تواند برای تمام طول عمر یا حتی به مدت 30 دقیقه برقرار ‏بماند. اقدام به این کار به طور سنتی نزد مردان مسافر یا افرادی که مدت زیادی را دور از همسران خود ‏می گذرانند، به امری رایج تبدیل شده است. ‏قوانین ایران تنها به شرط کسب اجازه از همسر یا همسران قبلی، اجازه چندهمسری را به مردان می دهد. اما ‏چندهمسری در جامعه مدرن ایران خوشایند نیست و تنها در برخی نواحی خاص روستائی یا قبیله ای اجرا می ‏شود. منتقدان می گویند تغییرات پیشنهادی به طور موثری به مردان اجازه می دهد بدون اطلاع زن خود ازدواج مجدد کنند و نیز می تواند زندگی را برای زن در صورت ترک شوهر، ‏سخت تر کند. ‏این تغییرات برای بررسی بیشتر به کمیسیون مربوطه بازگردانده شده است. عده ای هشدار می دهند که این ‏تغییرات ممکن است دوباره مطرح شوند.

 توران ولیمراد کارشناس حقوق زنان که گاهی در تلویزیون دولتی ‏ایران هم ظاهر می شود، گفته است نمایندگان پذیرفته اند قبل از قانونی کردن تغییرات با فعالان حقوق زنان ‏رایزنی بکنند. ‏او گفته: "امیدوارم به توافق برسیم ازدواج موقت تنها در موارد خاص قانونی باشد، نه اینکه به هر مردی حق ‏استفاده از آن را بدهند. تا آن زمان، تا جائیکه بتوانیم سعی می کنیم این لایحه را به تعویق بیاندازیم."ده ها سازمان سیاسی و گروه های غیردولتی تمام تلاش خود را برای مبارزه با این لایحه به خرج دادند. حدود ‏‏100 زن از تمام قشرهای جامعه روز 31 اوت به مجلس رفتند تا درمورد خطرات ناشی از تغییرات ‏پیشنهادی گفتگو کنند. شیرین عبادی- برنده جایزه صلح نوبل، سیمین بهبهانی- شاعره نام آور ایرانی، رخشان ‏بنی اعتماد- کارگردان سینمائی، لاله صدیق- قهرمان مسابقات رالی اتومبیلرانی، و الهه کولائی- نماینده ‏مشهور و سابق مجلس، در میان این زنان حضور داشتند. ‏عفو بین الملل نیز ضمن انتشار گزارشی از مسؤولان ایران خواست از ارعاب فعالانی که دربرابر این لایحه ‏مبارزه می کنند دست بردارد.‏مخالفان این قانون از حمایت یک حامی غیرقابل پیش بینی برخوردار شده اند. محمود هاشمی شاهرودی، ‏روحانی محافظه کاری که ریاست قوه قضائیه ایران را برعهده دارد، تغییرات پیشنهادی را مورد انتقاد قرار ‏داده است.

گاردین: چراغ ها خاموش شده اند

شهرهای ایران در خاموشی فرو رفته اند. کشوری که دومین ذخایر بزرگ نفت دنیا را در اختیار دارد، از ‏عهده تأمین انرژی برق خانه ها، چراغ های راهنمائی، بیمارستان ها و سایر فعالیت های زندگی شهری از ‏حاشیه خلیج فارس گرفته تا کرانه دریای خزر بر نمی آید. گزارش هائی از کشته شدن بیماران در بیمارستان ‏های تهران، ایجاد ترافیک در اصفهان، شیراز و پایتخت بدلیل از کار افتادن چراغ های راهنمائی و نیز به راه ‏افتادن تظاهرات خشمگینانه در شهرهای کوچک در دست است.

 ‏تصمیم وزیر برق برای انتشار "جدول زمانی خاموشی ها"، دردی را دوا نکرده و آمارهای رسمی ـ درباره ‏اینکه ظرفیت ‏‎32,000‎‏ مگاواتی از عهده برطرف کردن نیاز ‏‎34,000‎‏ مگاواتی بر نمی آید- قابل کتمان نیست. ‏چراغ ها در بندرعباس، شهری در سواحل جنوبی ایران، سیستان و بلوچستان که در همسایگی افغانستان است ‏و نیز در مازندران که در کنار ترکمنستان قرار گرفته، همگی در خاموشی فرو رفته اند. در همین ارتباط، ‏محمد احمدیان معاون وزارت نیرو جای خود را به شخص دیگری داده است اما این استعفاها در حالیکه ‏احمدی نژاد از جابجائی ها به نفع خودش در آستانه انتخابات ریاست جمهوری بعدی استفاده می کند، کاری از ‏پیش نمی برند. ‏شاید احمدی نژاد چوب افزایش پنج برابری بهای برق را می خورد. سوداگران که آینده روشنی را در ‏سایه عضویت در سازمان تجارت جهانی می بینند، خواستار قطع یارانه داخلی برای جریان برق شده اند.‏

طبقه متوسط کشور که صف های دو ساعته در پمپ بنزین ها را با نارضایتی تحمل می کند، گاه و بیگاه به ‏آستانه اعتراض می رسد. در یکی از کنسرت های پر سر و صدای موسیقی در تهران نیز، وقتی همایون ‏شجریان پا بر روی صحنه گذاشت، همه برق ها قطع شد. بعد از اینکه مردم در تاریکی شروع به خواندن ‏سرود ملی قدیمی قبل از انقلاب کردند، پدر این خواننده- محمد رضا شجریان معروف- به روی صحنه رفت و ‏به دولت اعتراض کرد. او گفت وزارت کشور عمداً تلاش می کند تا مانع از گوش دادن مردم به موسیقی ‏کشورشان شود. جمعیت حاضر از فرط خشم و ناراحتی مشهود، توجه را از دستگاه و گوشه، تار، تنبک، سه ‏تار، کمانچه، نی، تنبور، سنتور و عود به تغییرات سیاسی معطوف کردند.‏اتفاق دیگری هم در کنسرت خواننده کرد ایرانی- شهرام ناظری- در محل یکی از کاخ های قدیمی شاه رخ داد ‏که این بار مسببان آن پلیس بودند. برق قطع نشد اما از کار افتادن چراغ های راهنمائی تهران همه را کلافه ‏کرده بود.‏قطع برق در 11 استان تهران در سرمای زمستان گذشته به اندازه کافی بد بود. شرکت ملی نفت و گاز به همه ‏ایرانی ها هشدار داد تا مصرف گاز خود را پائین بیاورند و یا با قطع بیشتر گاز روبرو شوند.‏‏ واقعیت این است که منابعی که بیشتر درخدمت محیط زیست هستند ـ نیروگاه های هیدرو الکتریک- مسؤول ‏بیشترین قطعی در برق هستند. نابودی اقتصاد کشور بدون برق ادامه می یابد. اداره ها بدون کولر در گرمای کشنده قادر به فعالیت نیستند و ‏تولید ناچیزی هم که در کشور وجود دارد، در معرض نابودی قرار می گیرد. معامله با چین، ایران را مجبور ‏به گشودن بازارهایش به روی اقلام ارزان قیمت چینی کرده و به این ترتیب، کمترین چیزهائی هم که هنوز در ‏داخل کشور تولید می شدند، در آستانه نابودی قرار گرفته اند. ‏نرخ تورم نزدیک به 30% است و تنها یارانه های موجود برای مواد غذائی است که هنوز امکان زندگی ‏بسیاری را امکانپذیر کرده است. ممکن است ایران از هر کشور مسلمان دیگر در دنیا ثروتمندتر به نظر ‏برسد، اما این کشور بر روی لبه پرتگاه گام برمی دارد.

آسیا تایمز:روابط ایران و چپ گراهای آمریکای لاتین و تاثیر آن بر تحولات

سفر اوو مورالس رئیس جمهور بولیوی به تهران فصل جدیدی در همکاری اقتصادی و راهبردی بولیوی با جمهوری اسلامی ایران است که قول سرمایه گذاری عظیمی را در بخش انرژی و سرمایه گذاری های مشترک دیگر در بولیوی داده است که برخی از آنها دیگر کشورهای امریکای لاتین و مرکزی از قبیل ونزوئلا و نیکاراگوئه را نیز در برمیگیرد، البته نباید کوبا را نادیده گرفت. مورالس و محمود احمدی نژاد رئیس جمهور ایران در بیانیه مشترکی بر نیاز به گام های سیاسی عینی بر ضد هر نوع امپریالیسم تاکید و مداخله شورای امنیت را در برنامه هسته ای ایران فاقد هر گونه توجیه قانونی و فنی خواندند و محکوم کردند. بولیوی شاید یک کشور فقیر باشد اما در موقعیتی استراتژیک قرار دارد و متحد مهمی برای ایران است که می تواند در تقویت همکاری فزاینده ایران با دیگر کشورهای لاتین به ویژه کشورهایی که چپ گرا یا مردم باور قلمداد می شود نقش داشته باشد. قطعا تصمیم مورالس به حمایت بدون درنگ و کامل از موضع ایران در بن بست هسته ای کنونی گام مهمی در تقویت دوستی ایران-بولیوی است. از منظر ایران نفع غیر مستقیم سفر مورالس این است که نقش ایران را در تقویت مرام مسکو در ضدیت با تک قطبی گری،انگونه که دمیتری مدودف رئیس جمهور روسیه در نطق مهم هفته گذشته اش درباره سیاست خارجی تشریح کرد، به مسکو تفهیم می کند.

همانگونه که کارشناسان مختلف روسی از جمله مرکز مطالعات راهبردی روسیه خاطر نشان کرده اند، روسیه در پی بحران گرجستان اکنون مایل به تقویت روابط با کشورهایی نظیر ایران و ونزوئلا است. شکاف فزاینده بین امریکا و روسیه به طور همزمان فرصتی را برای تهران فراهم می سازد تا هم تلاش های شورای امنیت سازمان ملل را برای اعمال تحریم های سخت تر بر ایران بر سر برنامه هسته ای ان خنثی کند و هم همکاری راهبردی هدفمند تری را با روسیه و امریکای لاتین در مقابل تهدید مشترک تک قطبی گری امریکا شکل دهد.

کلا سابقه یکجانبه گری امریکا پس از جنگ سرد بسیار ناخوشایند بوده است.نمونه های بسیاری از مداخله جویی، قلدر مآبی و جنگ افروزی اشکار وجود داشته که صلح جهانی را به خطر انداخته است و اکنون با توجه به اینکه هر دو نامزد ریاست جمهوری امریکا،سناتور دموکرات باراک اوباما و جان مک کین جمهوری خواه، بر حفظ بازدارندگی امریکا در سیاست جهانی تاکید دارند باید انتظار داشت الگوی سیاست پس از جنگ سرد ، البته با ظرافت های جدیدی در صورت پیروزی اوباما، همچنان غالب باشد. مشاوران سیاست خارجی احمدی نژاد علنا بر روابط جدید ایران با امریکای لاتین به عنوان یکی از دستاوردهای ریاست جمهوری وی حساب می کنند. در حقیقت، سطح جدیدی از همکاری بین ایران و بولیوی و دیگر کشورهای امریکای لاتین و مرکزی تایید به موقع دیگری بر چشم انداز و پنداره راهبردی است که انها به ارمغان اوردند. 

 اکنون با توجه به اینکه روس ها تردیدهایشان را برای روابط نزدیکتر با کشورهایی که غرب انها را خودسر می نامد کنار می گذارند گروه احمدی نژاد اکنون به اقدامات بعدی می اندیشد. یک تحلیگر سیاسی در تهران به آسیا تایمز گفت،تا جایی که به ایران مربوط می شود اجلاس اخیر سران سازمان همکاری شانگهای در دوشنبه یک موفقیت بود چون چین و روسیه با گسترش کشورهای ناظر شامل ایران در این سازمان موافقت کردند. در نتیجه ایران امروز یک جهش کوچک با پیوستن کامل به سازمان همکاری شانگهای فاصله دارد و عضویت تهران در این سازمان فقط زمان می خواهد.

 دستاوردهای بحران گرجستان برای ایران به روشنی در حال افزایش است و هدف از دیپلماسی ماهرانه ایران تشدید پویایی جدید برای همکاری ژئوپلتیکی و ژئواستراتژیکی با روسیه(و چین) است. ایران به عنوان یک قدرت متوسط( نه یک قدرت کوچک انگونه که اوباما اخیرا به سخره گرفت) در نتیجه دیپلماسی جهانی فعالانه اش در جنبش غیرمتعهدها نفود جهانی قابل ملاحظه ای دارد که به مراتب بیش از نقش ناچیز ان ( کمتر از یک درصد) در اقتصاد جهانی است و مایل و اماده برای پیوستن به جبهه جهانی جدید ضد سلطه گری است.

 ایران که از دلارهای نفتی اش برای تحکیم شبکه روابط خود استفاده میکند قبلا وارد توافقنامه های اقتصادی متعددی با ونزوئلا،نیکاراگوئه و کوبا شده است که در صورت پیروزی مجدد احمدی نژاد در سال اینده، این روابط در دور دوم ریاست جمهوری وی حتی عمیق تر می شود. در عین حال چشم انداز روابط نزدیک تر ایران و روسیه ، به ویژه باتوجه به اکراه کاخ سفید در رضایت دادن به دور جدید گفتگوهای امریکا و ایران درباره امنیت عراق و مد نظر قرار دادن نگرانی های جدی ایران درباره توافقنامه امنیتی امریکا و عراق، مستقیما بر تفکر واشنگتن درباره ایران تاثیر می گذارد.خلاصه انکه، نادیده گرفتن ایران دیگر برای واشنگتن یک گزینه نیست چون ایران می تواند به عنوان شریک کوچکتر مسکو در ایجاد پیوند سازمند با دولت های چپ گرا یا مردم باور امریکای لاتین(و درواقع جهان) عمکرد موثری داشته باشد.

این روابط هرچه سازمند تر و چند بعدی تر باشند ایران در نزد کشورهای اصلی سازمان همکاری شانگهای ، روسیه و چین، ارزش و اهمیت بیشتری پیدا می کند و همانطور که در سفر رئیس جمهور بولیوی مشهود است دیپلماسی ایران هم در سطح منطقه و هم در سطح جهان موثر است. در این مرحله معلوم نیست که چین خواستار چنین رویداد جدیدی است یا خیر و یا اینکه روسیه مصمم به اتخاذ این خط مشی باشد چون به نظر می رسد مسکو می خواهد در گیرودار این نارامی ها صدمات وارده (در روابط) با غرب را کنترل کند و قطعا همکاری با غرب در مورد برنامه هسته ای ایران می تواند تا حدودی در التیام برخی زخم ها موثر باشد.