نگاهی به سرمقاله‌های مطبوعات جهان- ۳۱ آگوست

انتخابات ریاست جمهوری امریکا و افزایش لحن های تند غرب و روسیه علیه یکدیگر همچنان مهمترین موضوعات سرمقاله­های روزنامه­های مهم دنیا را تشکیل می­دهند.

روزنامه بوستون گلاب، موضوع به رسمیت شناختن اوستیای جنوبی و آبخازیا از سوی روسیه را سوژه اصلی سرمقاله­ خود قرار داده و در یادداشتی به قلم سردبیر روزنامه تحت عنوان بازگشت اعتصاب علیه امپراطوری نوشته است، روسیه به صورت یک طرفه استقلال اوستیا و آبخازیای جنوبی را به امضای دمیتری مدودوف، رئیس جمهوری روسیه اعلام کرد تا بدین طریق پاسخی به تجاوزهای غرب به محدوده تحت نفوذش داده باشد. این پاسخ بدان معنا است که روسیه از این که ناتو و ایالات متحده از حریم امنیتی­اش عبور کرده­اند، به هیچ وجه خرسند نیست و به شدت با آن برخورد می­کند و هچنین اجازه نخواهد داد مشابه آن کاری که ناتو و ایالات متحده در بالکان کرده­اند، دوباره تکرار شود. کرملین همچنین نشان داد که چگونه و بر کدام سندها حاضر است گفت و گو کند.  

یادداشت نویس این روزنامه در ادامه به کاخ سفید اشاره می­کند و می­نویسد، اکنون غرب و دولت بوش به این نیاز دارند که چه تدبیری به خرج دهند تا انتقادها را به راه صحیح و مثبت هدایت کنند. شاید برای مطالعه بیشتر آن چه جریان دارد، لازم باشد به دهه 1990 بازگردیم. نخستین گام برای شکستن حصار گسترش ناتو در دوره بیل کلینتنون رئیس جمهوری سابق امریکا برداشته شد و پس از آن جورج بوش نیز این راه صحیح بسیار خوب را پیمود به گونه­ای که در همین راستا اخیرا در بالکان سپر دفاع موشکی را نیزمستقر کرد.

این یادداشت در آخر اشاره می­کند، خواه ناخواه به سمت جنگ سرد جدیدی در حرکتیم. شاید پوتین ترجیح می­دهد همانند یک مافیایی زیرک عمل کند اما رئیس جمهوری امریکا نیز هیچ بهانه­ای را نمی­پذیرد و اجازه نمی­دهد روسیه با سخنرانی­های تند و موضع­گیری­ها ضد غربی حدود را زیر پا بگذارد. این جنگ سرد مدل تازه­ای است که سلامتی آن بیشتر از دوران جنگ سرد گذشته است زیرا که از هیچ ایدئولوژی­ای برای مقابله با غرب برخوردار نیست.

روزنامه بریتانیایی ایندیپندنت، موضوع انتخابات ریاست جمهوری امریکا را موضوع اصلی سرمقاله خود قرار داده و در یادداشتی به قلم سارا سندز، تحت عنوان هیلاری با چشمانی حیرت­زده قهرمانی خنده­دار مک­کین را نظاره می­کند، نوشته است، شاید هیلاری کلینتون تصور می­کرد با برخورداری از شاخص­های سیاسی­اش شایسته­ترین فرد برای ایفای نقش بانوی اول کاخ سفید است. این را از چشمان حیرت­زده وی هنگامی که شنید چه کسی به عنوان معاون جان مک­کین انتخاب شده، می­توان دید. این غرور شکسته زمانی بیشتر قابل درک می­شود که به یاد می­آوریم وی حتی در زمان رقابت­های درون حزبی حاضر نمی­شد با باراک اوباما که اکنون نامزد اصلی حزب دموکرات شده حتی دست دهد.

وی در ادامه یادداشت خود می­نویسد، هیلاری کلینتون اکنون پذیرفته در هر حالتی کنار اوباما باشد. حتی اگر این حضور باب میلش هم نباشد. هیلاری اخیرا به اوباما گفته است که قبلم بسیار خواهد شکست اگر من حداقل به اهداف کوچکم نرسم. من در این دلسردی چشم امید به ادامه راه تو دوخته­ام.    

روزنامه الحیات چاپ لندن نیز موضوع احتمال آغاز جنگ سرد میان روسیه و غرب را به عنوان موضوع اصلی در سرمقاله خود آورده و در یادداشتی با قلم عادل مالک، تحت عنوان از دریای سیاه تا دریای مدیترانه: پروژه های جنگ متشنج و سرد، نوشته است، منتظر انفجار از منطقه دریای مدیترانه این بار از دریای سیاه باشید. آنچه امروز در منطقه قفقاز می­گذرد رویا رویی شرق و غرب است، شرق روسی و غرب امریکایی اروپایی که بازگو کننده مدل­های جدیدی از جنگ سرد است.

وی در ادامه این یادداشت می­نویسد، مدودوف با حمایت پوتین جنگی را آغاز کرده که طرف دیگر آن جورج بوش جنگ طلب و نیکولا سارکوزی رئیس فعلی اتحادیه اروپا است.

روزنامه الشرق الاوسط چاپ لندن، نیز انتخابات امریکا و ارتباط آن به صلح اعراب و اسرائیل را موضوع یکی از یادداشت­های اصلی خود قرار داده و به قلم عبدالرحمن راشد، تحت عنوان برگه اوباما بر روی دیوار مبکی، نوشته است، کسی نمی­داند اوباما هنگامی که از اسرائیل دیدن کرد، چه چیزی برروی دیوار مبکی در اسرائیل نوشت. مردی که قرار است در شکل نژادی انتخابات ریاست جمهوری امریکا بدعت جدیدی بگذارد، هنوز معلوم نیست برای منطقه­ای که به وجود آورنده جنگ­های بسیاری در گذشته بوده و در آینده نیز خواهد بود، چه برنامه­ای دارد.

وی در ادامه می­نویسد، تا کنون اسرائیلی­ها چندان توجهی به اوباما نشان نداده­اند و از آنجا که وی خبرگی چندانی در سیاست خارجی ندارد و کم­تجربگی بزرگترین اشکال برای او محسوب می­شود، به نظر نمی­رسد هنوز هم از سوی اسرائیلی­ها مورد توجه قرار گرفته باشد. از این رو انتظار زیادی هم نمی­رود اگر احیانا پیروز انتخابات ریاست جمهوری شد، بتواند گام موثری در حل اختلافات سیاسی اعراب و اسرائیل بردارد. به ویژه این که از بابت برخورداری از سابقه اسلامی مورد مظان اتهام یهودی­ها و بسیاری از مسیحی­ها نیز هست.