آنها تمام گرجستان را می خواهند
میخائیل ساکاشویلی، در مصاحبه خود می گوید که روسیه قصد دارد گرجستان را به تصرف خود در آورد و حکومت وی را واژگون کند. وی مدعی است که هدف اصلی مسکو، ایالات متحده امریکا، اروپا و ناتو است.
میخائیل ساکاشویلی، در مصاحبه خود می گوید که روسیه قصد دارد گرجستان را به تصرف خود در آورد و حکومت وی را واژگون کند. وی مدعی است که هدف اصلی مسکو، ایالات متحده امریکا، اروپا و ناتو است.
با وجود آنکه دیمیتری مدودوف، رییس جمهور روسیه دستور توقف فعالیت های نظامی در گرجستان را صادر کرده است، اما مقامات گرجستان اعلام کرده اند که حملات نظامی زمینی و هوایی تا روز پنجشنبه همچنان ادامه داشته است. از آغاز درگیری ها در هفته گذشته، حدود 2 هزار نفر جان خود را از دست داده اند که بیشتر آنان را غیر نظامیان تشکیل می دهند.
درگیری های اخیر که پنجشنبه هفته گذشته با حملات نیروهای گرجی در اوستیای جنوبی آغاز شد، در واقع آزمون بزرگی برای میخائیل ساکاشویلی، رییس جمهور گرجستان به حساب می آید. وی در سال 2003 بعد از انقلاب مخملی که به حکومت ادوارد شواردنادزه، آخرین وزیر امور خارجه اتحادیه جماهیر شوروی پایان داد، در گرجستان به قدرت رسید. ساکاشویلی به یکی از هم پیمانان امریکا تبدیل شد که گاهی نیز روسیه را نادیده می گرفت. تحلیلگران بر این عقیده اند که ساکاشویلی با انجام عملیات نظامی در اوستیای شمالی روسیه را بیش از اندازه نادیده گرفت. ساکاشویلی همچنان سعی می کند با حضور در رسانه های غربی روسیه را مقصر اصلی درگیری اخیر بداند. روز دوشنبه در حالی که از یک ساختمان ویران در شهر گوری دیدن می کرد، حضور جت های روسی در آسمان این شهر سبب شد تا محافظان، با هل دادن وی روی زمین از او محافظت کنند.
تمام این حوادث از کجا آغاز شد؟
اول از همه اینکه نیروهای روسی در چهار ماه اخیر در شمال اوستیا مستقر شده بوند. آنها حضور خود را تمرینی نظامی می نامیدند. اما آنچه در خصوص این تمرین نظامی به گوش من می رسید این بود که آنها برای انجام یک عملیات نظامی در گرجستان آماده می شوند. آنها این موضوع را به طور علنی اعلام کرده بودند. ولادیمیر پوتین همیشه به این موضوع اشاره می کرد. پوتین اعلام کرده بود که ما برای ورود به گرجستان به راه های زیادی نیازمندیم. بنابراین ما می دانستیم که روسیه خود را آماده می کند و نگران این موضوع بودیم. اما کار زیادی در این خصوص نمی توانستیم انجام دهیم.
در اوستیای جنوبی، سال های زیادی است که درگیری وجود دارد. درگیری های اوستیای جنوبی موضوع جدیدی نیست. بنابراین وقتی آخرین درگیری ها در این منطقه آغاز شد ما آن را جدی نگرفتیم. منظورم این است که آنها سعی کردند تا خانه ها را ویران کنند و به پلیس گرجستان حمله کنند. ما به حمله آنها پاسخ دادیم و پنج، شش نفر از آنها را کشتیم. من فکر می کردم که این موضوع همین جا خاتمه پیدا کند. اما آنها با آتش خمپاره روستاهایی را که ما کنترل آنها را برعهده داشتیم بمباران کردند. اما از آنجا که این حوادث در گذشته نیز اتفاق افتاده بود ما فکر نکردیم که اتفاقی جدی در شرف وقوع است. اما بعد ازظهر همه چیز عوض شد. خبرهای بدی به گوش می رسید. من سراسیمه با روس ها تماس گرفتم. آنها پاسخی ندادند. با دبیر کل سازمان ناتو تماس گرفتم. به خاویر سولانا، رییس روابط خارجه اتحادیه اروپا زنگ زدم. با بسیاری از روسای جمهور کشورهای اروپایی مانند رییس جمهور لیتوانی تماس گرفتم. به آنها گفتم که ما مورد حمله گسترده ای قرار گرفته ایم که پیش از این سابقه نداشته است. اینجا اتفاقی ناگوار در حال وقوع است.
پس از آن با صلحبانان روسی در منطقه اوستیا تماس برقرار کردیم. با رییس صلحبانان منطقه و سفیر منطقه تماس گرفتیم. هر دوی آنها اعلام کردند که دیگر هیچ کنترلی بر روی جدایی طلبان منطقه اوستیا ندارند. آنها گفتند که جدایی طلبان دیوانه شده اند و نمی توانند با آنها تماس بگیرند. اما نکته مهم این است که تمام این حوادث درست بعد از بازگشت ادوارد کوکویتی، رهبر جدایی طلبان اوستیا از مسکو اتفاق افتاد. ما از روس ها پرسیدیم چه اتفاقی افتاده است؟ من بر این عقیده ام که در روسیه جناح های مختلف با یکدیگر به شدت درگیرند. یک جناح، حیله گر است و جناح دیگر اصلا نمی داند که چه چیزی در اطرافش می گذرد.
از دیدگاه ما همه آنچه اتفاق افتاده است بسیار سردرگم کننده است. وزیر امور خارجه روسیه اعلام کرد که جدایی طلبان حمله را آغاز کرده اند و به ما قول داد که سعی می کنند تا اوضاع را آرام کنند. ما به روس ها گفتیم که ما آتش بس یک جانبه اعلام خواهیم کرد تا شاید این بتواند اوضاع را کنترل کند. من در تلوزیون آتش بس یک طرفع اعلام کردم.
وزیر دفاع دولت من، تماس گرفت و اعلام کرد که دو تن از سربازهایمان جان خود را از دست داده اند، وزیر کشور نیز خبر زخمی شدن چند تن از سربازان را داد. تمام این مدت ما به اعمال تحریک آمیز آنها پاسخ ندادیم. سپس گزارش هایی به ما رسید که تانک های روسی و نفربرهای زرهی روسی از تونلی که جنوب اوستیا را به روسیه متصل می کنند در حال عبورند.
بالاخره ما به این نتیجه رسیدیم که تنها را پایان دادن به این درگیری آغاز آتش توپخانه ای است. ما به اندازه کافی نیروی زمینی نداشتیم تا بتوانیم حمله زمینی را آغاز کنیم. بنابراین به سمت شینوالی ( تسخینوالی ) Tskhinvali پایتخت منطقه جدایی خواه اُستیای جنوبی را آتش گشودیم. اما پیش از این، تمام ناظران بین اللملی شاهد بودند که چند ساعت از آغاز حمله مداوم گذشته بود و ما هیچ پاسخی به این حملات نداده بودیم. ما سعی می کردیم تا جامعه بین المللی را در این مسئله وارد کنیم.
آیا این امر توسط روس ها برنامه ریزی شده بود؟
زمانی که من با دبیر کل ناتو تماس گرفتم، گفتم ببینید چنین حادثه ای در حال وقوع است و شرایط وخیم است. همچنین به او گفتم که روس ها به ما کمک می کند و سعی دارند تا جدایی طلبان را آرام کنند. می دانید او به من چه گفت؟ گفت که فکر نمی کنم چنین باشد. من فکر می کنم که این بازی روس ها است.
( یکی از سخنگوهای ناتو روز سه شنبه اعلام کرد که ياپ دهوپ اسکيفر، دبیر کل ناتو در خصوص گفت و گوی خصوصی با ساکاشویلی سخنی نگفته است)
وی درست حدس زده بود و من اشتباه می کردم. چرا که به محض اینکه همه چیز مشخص شد، روس ها به سرعت پاسخ دادند. تانک ها وارد صحنه شدند. آنها اعلامیه صادر کردند. مسکو مدعی شد که صلحبانان روسی در منطقه کشته شده اند. لازم به یادآوری است که 500 تن از اعضای محلی منطقه به عنوان صلحبان خدمت می کردند. من بر این عقیده ام که هر جدایی طلبی که کشته و یا زخمی شد کاغذی دریافت کرد مبنی بر اینکه صلحبان روسی بوده است. همه در اوستیا شهروند روسی هستند. همه قابلیت این را داشتند تا صلحبان روسی باشند. بنابراین روسیه اعلام کرد که صلحبانان ما مورد حمله قرار گرفته اند و ما در منطقه حاضر شده ایم تا از صلحبانانمان حمایت کنیم. من همیشه گفته بودم که این سناریویی است که برای آغاز جنگ با روسیه نوشته شده است. تنها تفاوتی که وجود داشت این بود که ما گمان می کردیم این اتفاق در منطقه آبخازیا بیافتد. در واقع، ما فکر می کردیم که از آنجا که تمام تمرکز روسیه بر روی منطقه آبخازیا است، جنوب اوستیا آرام شده است. اما نیروهای روسی در شمال اوستیا حضور داشتند، جایی که به آبخازیا نزدیک نیست.
یکی از دیپلمات های ارشد امریکایی که از دوستان خوب من نیز هست در دیدار با لاوروف، وزیر امور خارجه روسیه، به وی گفته بود که قصد دارد در ماه سپتامبر به گرجستان سفر کند. لاوروف در جواب گفته بود که سپتامبر بسیار دیر است چرا که پیش از آن جنگی در آنجا روی خواهد داد. ما اطلاعاتی نیز از کشورهای دوست و برخی از کشورهای اروپای مرکزی و اروپای شرقی دریافت کردیم که حادثه ای در حال وقوع است. زمان بندی فوق العاده بود. بازی های المپیک آغاز شد و تمامی تصمیم گیرندگان در تعطیلات بودند و همه به ما می گفتند که اگر بتوانید تا پاییز دوام بیاورید روس ها آرام خواهند شد.
جورج بوش، رییس جمهور امریکا به شما چه گفت؟
جورج بوش، گفت که با دمیتری مدودوف، رییس جمهور روسیه در تماس است و وی در تلاش است تا روس ها را آرام کند. وی حمایت همه جانبه خود از ما را اعلام کرد. وی متوجه شده بود که این موضوع ارتباط چندانی به گرجستان ندارد و این اقدامات علیه امریکایی ها است.
آیا او چنین چیزی را گفت؟
وی این موضوع را فهمیده بود.
آیا فکر می کنید او از شما حمایت خواهد کرد؟
ما حمایت زیادی از اروپای غربی دریافت کردیم. من با آنجلا مرکل، صدرالعظم آلمان به طور مفصل گفت و گو کردم. آلمان ها در تماس مستقیمی با روسها هستند.
آیا انتظار حملات بیشتری را دارید؟
یکشنبه شب، حمله کنندگان مناطقی را که اکثرا غیر نظامی بودند و به خطوط لوله نزدیک بودند بمباران کردند. جدایی طلبان منطقه آبخازیا به سازمان ملل هشدار داده اند تا از منطقه کودورى گرج خارج شوند.
آیا می توانید بگویید چه اتفاقی روی زمین افتاد؟
مناطق غیر نظامی تحت بمباران شدیدی در منطقه گوری اتفاق افتاد. آنها بندر پتی را نیز بمباران کردند. هواپیماهای آنان به بندر بتونی نیز رفتند و من به سرعت دستور دادم تا برق بندر بتونی را قطع کنند. بنابراین نتوانستند این بندر را بمباران کنند و بمب های آنها به دریا افتاد. آنها به سمت خطوط لوله حمله کردند. آنها بمب های خود را در نزدیکی های خطوط لوله در شرق گرجستان انداختند. آنها چندین ايستگاه قطار را بمباران کردند که هیچ اهمیت نظامی نداشتند. آنها همچنین مناطق نظامی را نیز بمباران کردند. سه تن از خلبانان روسی را زنده دستگیر کردیم. یکی از آنها سوخته بود و به بیمارستانی در تفلیس منتقل شد و دو تن دیگر مردند. پنج خلبان دیگر که ما هواپیمای آنها را مورد هدف قرار دادیم در منطقه تحت حمایت روسیه از هواپیما بیرون پریدند.
چرا به شهر گوری حمله کردند؟
چون این شهر بین تفلیس و تسکینوالی است. در واقع، من خودم شاهد بودند که یک هواپیمای روسی در نزدیکی یک سوپر مارکت از ارتفاع خود کم کرد و این سوپر مارکت را هدف قرار داد. آنها می خواهد در تمام منطقه هراس ایجاد کنند.
فکر می کنید در آینده چه اتفاقی بیافتد؟
من فکر می کنم که آنها همه گرجستان را می خواهند. آنها به طور شفاف از طریق دیپلمات های مختلف و در سطوح مختلف اعلام کرده اند که خواهان نابودی گرجستان هستند.
آیا شما فکر می کنید که بیشتر رهبران اروپایی این موضوع را یک ترفند کاملا روسی می دانند؟
بله، کاملا. آنجلا مرکل، روز گذشته به من گفت که تمام مسوولیت حوادث اخیر بر عهده روسیه است.
تمام مسوولیت؟
خوب. از من نخواهید که همه چیز را اینجا نقل قول کنم. تمام مسوولیت برعهده روس ها است. هیچ وقت هیچ کس ما را در این درگیری ها متهم نکرد. تمام کسانی که آگاهی کافی داشتند، به عنوان مثال امریکایی ها که در تمام مدت شاهد ماجرا بودند گفتند که این ماجرا از طرف اوستیای جنوبی آغاز شد و ما به تجاوز به حریممان پاسخ دادیم.
شما مدعی شدید که این حملات برضد ناتو بود نه گرجستان.
این همان چیزی است که پوتین در ماه فوریه به من گفت. این پاسخی است به خودمختاری کوزوو و گسترش ناتو. پوتین گفت که من نباید نگران باشم چراکه همه اینها علیه من نیست و علیه آنها است.
ناتو و یا ایالات متحده امریکا در حال حاضر چه تعهداتی را در مقابل شما دارند؟
من فکر می کنم که در مرحله اول تعهدات اخلاقی دارند و آنها متعهد هستند تا یکصدا حرکت کنند تا بتوانند روسیه را متوقف کنند. اول از همه باید یکصدا شوند. این یکصدایی به معنای این نیست که از دو طرف بخواهند که دست از حملات خود بردارند. می دانید، مردم ما درحال تلف شدن هستند. و آخرین چیزی که ما می خواهیم این است که به این بازی ادامه دهیم. از تسخینوالی تا تفلیس برای یک تانک تنها یک ساعت و نیم فاصله است.
آیا شما بر این عقیده اید که روس ها از مرزهای مناطق جدایی طلب عبور خواهند کرد؟
حتما. چرا که هیچ مرزی وجود ندارد. چرا که آنها بدون هیچ دلیلی به آبخازیا آمدند. چراکه آنها مناطقی را بمباران کردند که هیچ ارتباطی به وضعیت کنونی نداشت. آنها همیشه اینجا به دنبال ما هستند. آنها نمی توانند کمتر از این به اوستیای جنوبی بها دهند. پوتین اولین باری که من را دید گفت که هرگز راجع به اوستیای جنوبی چیزی نشنیده است.
چرا؟
چون روسیه بر این باور است که امریکا ضعیف شده است. چراکه می بینند که اروپا از آنها می ترسد. چراکه فکر می کنند که با پول نفت وضعشان خوب شده است.
اگر قرار باشد که این به یک جنگ تمام عیار تبدیل شود، ارزیابی شما از توانایی مقاومتتان چیست؟
ما 50 هزار سرباز ذخیره داریم که همه آنها نیز اسلحه دارند. مقدار زیادی نیز مهمات داریم. ما نیروهای خود را از عراق فراخوانده ایم. این به عوامل زیادی بستگی دارد. یک جنگ است، شما هرگز نمی توانید پیش بینی کنید. ما همچنان کوچک ترین ارتش را در منطقه داریم. اما همیشه بر این باوریم که ارتش ما کوچک اما بسیار حرفه ای است. این یک واقعیت است که ما می توانیم هواپیما ها را هدف قرار دهیم. ما 10 Su-27 ها را هدف قرار دادیم و این بیش از آن چیزی است که روسیه در جنگ چچن از دست داد.
آیا این ارتباطی نیز به امید شما برای پیوستن به ناتو دارد؟
این ارتباطی به اشتیاق گرجستان برای پیوستن به ناتو ندارد. این به نجات گرجستان مرتبط است.
آیا شما در انتظار حمله به خاک گرجستان هستید؟
این خود حمله به گرجستان است. بله، من بر این عقیده ام که هدف روسیه گرجستان است. آنها به گرجستان نیاز دارند. آنها به کنترل منابع انرژی از آسیای مرکزی و دریای خزر نیازمند هستند. آنها به بندرها نیاز دارند. آنها به زیرساخت های حمل و نقل ما نیاز دارند و در درجه اول آنها می خواهند که از شر ما خلاص شوند. آنها می خواهند حکومت گرجستان را عوض کنند و می خواهند از شر هر اقدام دموکراتی که در همسایگی آنها به وقوع می پیوندد خلاص شوند.
آیا امیدی برای مذاکره وجود دارد؟
ما امید خود را به اروپا و امریکا بسته ایم. روسیه هر پلی را شکسته است. اما روسیه در بسیاری از موارد به اروپا وابسته است. همینطور به امریکا. روسیه مانند کشوری عمل می کنند که قوانین بین المللی را زیر پا می گذارد. این رفتار وی از طرف هیچ کس پذیرفته نیست.
نظر شما :